Και εγώ ζηλεύω τους Τούρκους, τους Ισπανούς, τους Αιγύπτιους. Δεν είναι μίσος, ούτε φθόνος, ούτε πάσχω από κόμπλεξ εθνικής – πολιτισμικής “κατωτερότητας”. Είναι όμως το γαμώτο που μια ζωή με πνίγει… Η ιστορική ευκαιρία που πάει χαμένη… Ίσως η δική μας Πλάθα δελ σολ, Ταχρίρ, Ταξίμ να τελείωσε το καλοκαίρι του ΄11…
Εκείνη την περίοδο που η συνεχής επικοινωνιακή τρομοκρατία, και μία ισχυρή δόση αστυνομικής καταστολής από την κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» κατάφεραν να καταστείλουν το κίνημα των Αγανακτισμένων. Αγανακτισμένων όμως από τι ; Από την οικονομία ; Από την κυβέρνηση; Από τις τράπεζες; Ο κόσμος που κατέβηκε στο Σύνταγμα στη συντριπτική του πλειοψηφία κατέβηκε με ένα αίτημα. Δημοκρατία. Ίσως αν ταξιδεύαμε λίγες δεκαετίες πίσω στο χρόνο, να συναντούσαμε το 1- 1- 4.
Το ακροτελεύτιο άρθρο του τότε Συντάγματος, όπου όριζε ότι «Η τήρηση των διατάξεων του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων», και οι Έλληνες είχαν χρέος με κάθε μέσο να προστατεύσουν ακριβώς τη δημοκρατία.
Σήμερα όμως, σε μία περίοδο γενικής σύγχυσης εννοιών, ο πατριωτισμός θεωρείται προνόμιο των πατριδοκάπηλων πολιτικών, της μεγάλης «Πολυκατοικίας» όπως την προσδιόρισε ο Καρατζαφέρης. Σήμερα όμως, οι καινούργιοι “ένοικοι” του δίνουν νέα διάσταση…
Η ανάγκη που οδήγησε τον κόσμο μαζικά στο Σύνταγμα, δεν ήταν κανένα από τα καταστρεπτικά αποτελέσματα του συστήματος . Ήταν η ίδια η φθορά του συστήματος, ο μαρασμός της μεταπολιτευτικής πραγματικότητας, η παρακμή της φαυλοκρατίας που για χρόνια δέσποσε και μπόλιασε συνειδήσεις γενεών και γενεών. Για πρώτη φορά τόσο μαζικά αμφισβητήθηκε, όχι η δημοκρατία, όπως πολύ λαθεμένα εξέπεμψαν διάφορα κέντρα παραπληροφόρησης, αλλά η αντίληψη των ίδιων των φερόμενων ως εκπροσώπων αυτής.
Όμως υπάρχει μια ισχυρή απάντηση του συστήματος. «Μαζί τα φάγαμε»… η επιτομή της αλαζονείας της εξουσίας. Όχι κύριοι . Εσείς και τα παπαγαλάκια σας τα φάγατε. Εσείς χτίσατε βίλλες, πισίνες, κότερα. Συντηρήσατε μια παρασιτική οικονομική ελίτ για χρόνια εξαγοράζοντας την ανοχή της πολιτείας. Και εδώ ακριβώς έρχεται η απάντηση στο(ν) “Μαζί τα φάγαμε”. Μαζί τα ανεχτήκαμε, και τώρα εμείς πληρώνουμε το λογαριασμό…
Και ερχόμαστε στο εφιαλτικό σήμερα… μια περίοδο όπου οι κοινωνίες ξεσηκώνονται, απαιτούν δημοκρατία. Δημοκρατία δεν είναι μόνο η πλαστή υλική ευημερία, ούτε το διαρκές κυνήγι της, που κατά κάποιους χαρακτηρίζεται και ουτοπία. Δημοκρατία είναι και ο σεβασμός στον συνάνθρωπο, είναι και ο θεσμός του διαλόγου, είναι και η τήρηση των δεσμεύσεων της εκάστοτε κυβερνήσεως. Όμως τι από όλα αυτά είχαμε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα;
Είχαμε ποτέ σεβασμό και διάλογο; Ο σεβασμός πήγε περίπατο και ο διάλογος από την κοινωνία μεταφέρθηκε στα πάνελ των τηλεοράσεων με τις γνωστές κοκορομαχίες. Ποιοι λοιπόν αμφισβήτησαν πρώτοι την ουσία της Δημοκρατίας; Οι ίδιοι οι «υπερασπιστές» της . Οι οποίοι το μόνο που υπερασπίζονται είναι ο ρόλος του αντιπροσώπου. Μη έχοντας αντιληφθεί την ευθύνη της αντιπροσώπευσης απέναντι στην κοινωνία και στο λαό που με την ψήφο του τους στηρίζει.
Αυτό τον λαό λοιπόν προδώσατε. Θεωρώντας την Δημοκρατία , ως ένα τυπικό σύστημα αντιπροσώπευσης του δήμου… Μετατρέψατε μία ιδέα, μια αντίληψη σε σύστημα, όπως επίσης τον δήμο σε μάζα αντιμετωπίζοντάς τον ως «πελάτη- πρόβατο»…
Η καλύτερη απάντηση λοιπόν που οφείλει ο λαός να δώσει είναι η αποκατάσταση (restoration) της Δημοκρατίας στη συνείδηση της κοινωνίας ως Ιδέα, αντίληψη και ένδειξη πολιτισμού και η ισχυροποίηση των θεσμών στη ρίζα τους και όχι στην τυπική τέλεση τους. Πάγιο αίτημα, συνεχής αγώνας από άκρη σε άκρη της γης. Από την Ισπανία, την Ιταλία έως την Αίγυπτο και την Τουρκία. Όταν θα έρθει εκείνη η μέρα, θα ανατείλει μια νέα εποχή και τότε μνημόνια, τριμερείς, κανάλια και τράπεζες θα έχουν μπει μια και καλή στα χρονοντούλαπα της ιστορίας… μέχρι τότε θα συνεχίσω να ζηλεύω για μια επανάσταση που δεν ήρθε ποτέ.
Μάριος Κοντογιάννης
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.