«Η εμπειρία μου είναι μικρή και σύντομη, αλλά αρκούσε για να με κάνει να νιώσω σαν σκουπίδι, να αναθεματίσω που ήμουν γυναίκα και να νιώσω σαν αντικείμενο. Το περιστατικό δεν είναι σε καμία περίπτωση σημαντικό, έχει όμως ψυχολογικές και κοινωνικές προεκτάσεις. Και οι προεκτάσεις αυτές καταλήγουν σε σημαντικά συμπεράσματα».
Η Τζίνα είχε μόλις πιάσει δουλειά σε ένα γραφείο συνοικεσίων. Τα επιπλέον χρήματα ήταν δελεαστικά και δέχτηκε αμέσως. Τη δεύτερη μέρα στο γραφειο όλα κυλούσαν ομαλά. Τα τηλέφωνα χτυπούσαν, απελπισμένοι μεσίληκες παρακαλούσαν για ένα ραντεβού με μια «ώριμη και αισθαντική κυρία», άλλοι ζητούσαν δεσποινίδες για τσάι και συμπάθεια, κυρίες αναζητούσαν τον επόμενο 30αρη για ασκήσεις εδάφους, νωχελικοί και απογοητευμένοι από τις προσωπικές τους σχέσεις αναζητούσαν το ταίρι τους μέσω ενός γραφείου που έταζε την ευτυχία σε τιμή ευκαιρίας. Και έτσι αντί οι άνθρωποι να προσπαθούν να ανακαλύψουν τι πραγματικά τους συμβαίνει και τι επιθυμούν, απευθύνονται σε υπηρεσίες όπου τα τεστ και τα στατιστικά στοιχεία φανέρωνουν τον ιδανικό σύντροφο…δυστυχία με τόκο.
Και να σου κάποια μαλακία έκανε η Τζίνα στον υπολογιστή. Ο διευθυντής που παρακολουθεί όλους τους υπολογιστές την καλεί στο γραφείο του. Βλέπετε η πολιτική του γραφείου είναι να παρακολουθεί στένα τις υπαλλήλους επειδή το διαδίκτυο ή η πασιέντζα θα τις αποσπούσε από την δύσκολη και απαιτική δουλειά να τακτοποιούν οικογενειακά δέντρα και βιογραφικά.
Χτυπά την πόρτα και μπαίνει μέσα. «Έλα να σου δείξω τι λάθος έκανες», της λέει. Εκείνος καθισμένος στην καρέκλα του, εκείνη δίπλα του όρθια να κοιτά αυτό που της έδειχνε στο υπολογιστή. Μια αντρική παλάμη -ανοιχτή- πέφτει με δύναμη στο κώλο της. Μια γυναικεία γροθιά -σφιχτή- πέφτει με δύναμη στην αντρική παλάμη.
Βγαίνει από το γραφείο σαστισμένη. «Δεν μπορεί, δεν γίνεται να με χούφτωσε. Ώστε τόσο εύκολα γίνονται αυτά;». Έφυγε κλαίγοντας από το γραφείο, όχι επειδή το περιστατικό ήταν από μόνο του κάτι σημαντικό, αλλά γιατί η νοοτροπία των ανδρών να εξευτελίζουν το γυναικείο σώμα και το αντιμετωπίζουν σαν αντικείμενο και κάτι που τους ανήκει, παραμένει ίδια και απαράλλαχτη. Σε κάθε τι που συμβαίνει στη ζωή μας, κλαίμε ή αγανακτούμε όταν μας υποτιμάνε, όταν μας φέρονται με τρόπο που δεν μας αξίζει, όταν νιώθουμε αδικημένοι, όταν παραβιάζουν τον προσωπικό μας χώρο. Και ένα χούφτωμα είναι αυτά και άλλα τόσα ανείπωτα. Όπως και μια γροθιά είναι μια απάντηση σε αυτή τη νοοτροπία «όχι φίλε, δεν θα σου περάσει».
Το μακρύ…χέρι των ανδρών, έχει κατασκευαστεί κοινωνικά. Η υποταγή και ανεκτικότητα των γυναικών επίσης. Και όσο οι αντρικές παλάμες πέφτουν πάνω σε γυναικεία κορμιά, τόσο οι γυναικείες γροθιές οφείλουν να δίνουν τη δική τους απάντηση.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.