Άστεγοι. Οι άνθρωποι που περνάμε κάθε μέρα από δίπλα τους και προσπερνάμε όμως. Ρίχνουμε μια κλεφτή ματιά και κατά πάσα πιθανότητα επιταχύνουμε το βήμα μας, γιατί δε ξέρουμε πως να αντιδράσουμε όταν τους βλέπουμε. Ζούμε στην ίδια πόλη με αυτούς γεωγραφικά, αλλά άραγε τη βλέπουμε με την ίδια ματιά; Πως θα ήταν αν αυτοί οι άνθρωποι έπαιρναν από μια κάμερα και έδιναν την δική τους πινελιά και τη δική τους οπτική;
100 φωτογραφικές μηχανές δόθηκαν σε άστεγους του Λονδίνου, παροτρύνοντας τους να βγάλουν τη πόλη με τη δική τους οπτική. Το αποτέλεσμα; Σίγουρα μοναδικό και άκρως δημιουργικό. Μαζεύτηκαν 8,500 φωτογραφίες, από τις οποίες επιλέχθηκαν οι 13 καλύτερες και δημιουργήθηκε ένα ημερολόγιο για το 2016. Τα έσοδα από τα ημερολόγια θα δοθούν πίσω στο πρόγραμμα, για την αγορά υλικών, τη βράβευση και την παροχή μαθημάτων στους συμμετέχοντες.
Η ιδέα οργανώθηκε από το Cafe Art, έναν οργανισμό που δραστηριοποιείται από το 2012 με τους αστέγους και προσπαθεί να τους επανασυνδέσει με την κοινωνία και να διευκολύνει την ένταξή τους. Πέραν από την ένταξη, το Cafe Art προσπαθεί να μεταδώσει τις ιστορίες αυτών των ανθρώπων μέσα από την τέχνη. Θεωρούν πως η τέχνη είναι ένας πολύ όμορφος τρόπος για να μπορέσουν αυτοί οι άνθρωποι να ξεπεράσουν την τραυματική εμπειρία που έχουν βιώσει.
Ιανουάριος: Διάλειμμα στο λάστιχο, στο Hackney, του Desmond Henry
Φεβρουάριος: Όλα όσα έχω ή οι τσάντες της ζωής μου, στο Strand, του David Tovey
Μάρτιος: Το τούνελ της φύσης ή Φως στο Τέλος, στο Stratford, της Ellen Rostant
Απρίλιος: Γραμμή τηλεφώνου, στο Lincon Inn, του XO
Μάιος: Παρελθόν και Παρόν, στο κέντρου του Λονδίνου, της Ioanna Zagkana
Ιούνιος: Φεστιβάλ χρωμάτων, στο Ολυμπιακό Πάρκο, του Goska Calik
Ιούλιος: Πικ-νικ στο Tower Bridge, στο Southwark, της Cecie
Αύγουστος: Χήνες στο ηλιοβασίλεμα, στους Κήπους του Kenssington, του Maciek Walorski
Σεπτέμβριος: Αριστερή μπότα, στο Ανατολικό Λονδίνο, της Ellen Rostant
Οκτώβριος: Το πουλί στη Δυτική Συνοικία, στο Westminster, από Zin Vaitiekunas
Νοέμβριος: Ο καλλιτέχνης, στο Whitechapel, του Michael Crosswaite
Δεκέμβριος: Η σκιά του εαυτού, στο Hyde Park, του Goska Calik
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.