Με αφορμή τη σημερινή συνέχιση της δίκης στο Εφετείο Ανατολικής Κρήτης για την υπόθεση του κατ’ εξακολούθηση βιασμού ανήλικης μαθήτριας από το χρυσαυγίτη – προπονητή Γιώργο Πετράκη στην Ιεράπετρα, αλληλέγγυες/οι/α εξέδωσαν ανακοίνωση όπου περιγράφεται το χρονικό της υπόθεσης και δηλώνεται ρητά η αλληλεγγύη προς το πρόσωπο της νεαρής -πια- γυναίκας καθώς και “για κάθε γυναίκα που τολμά να μιλήσει και αντιστέκεται στη στοχοποίηση και το στίγμα”.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Σήμερα, Παρασκευή 12 Ιουλίου πραγματοποιείται η δίκη στο Εφετείο Ανατολικής Κρήτης για την υπόθεση του κατ’ εξακολούθηση βιασμού ανήλικης μαθήτριας από το χρυσαυγίτη – προπονητή Γιώργο Πετράκη στην Ιεράπετρα. Η υπόθεση βγήκε στο φως το 2012 με αφορμή τη διαγραφή του από την ΕΛΜΕ Λασιθίου, μετά από καταγγελίες ότι έκανε ναζιστική προπαγάνδα σε μαθητές. Κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικής εκπομπής, στην οποία ο Πετράκης διαμαρτυρόταν τηλεφωνικά για τη διαγραφή του, η πλέον ενήλικη γυναίκα βρήκε το θάρρος, παρενέβη και κατήγγειλε όλα όσα της είχε κάνει αυτός ο “έντιμος πατριώτης οικογενειάρχης”. Πιο συγκεκριμένα, από το 2001, εκμεταλλευόμενος την θέση του ως προπονητή, βίαζε συστηματικά την 14χρονη, εξασφαλίζοντας τη σιωπή της με το επιχείρημα, ότι η πράξη του είναι φυσιολογική και ότι θα βελτιώσει την αθλητική της απόδοση. Η υπόθεση εν τέλει εκδικάστηκε το 2015, οπότε και ο Πετράκης καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 12 χρόνια κάθειρξης, αλλά αφέθηκε ελεύθερος ένα χρόνο μετά επικαλούμενος λόγους υγείας και κυκλοφορεί τα τελευταία 3 χρόνια, ελεύθερος και υγιέστατος στους δρόμους της Ιεράπετρας. Αναρωτιόμαστε αν και πώς συνδέεται η ιδιότητα του αδερφού του Ι. Πετράκη, ως Γενικού Διευθυντή Ιατρικής Υπηρεσίας στην Ιεράπετρα, με την ιατρική βεβαίωση, η οποία κατατέθηκε στο δικαστήριο και οδήγησε στην αναστολή της ποινής του.
Ο βιαστής Πετράκης έχει διατελέσει σύμβουλος στο γραφείο του κουμπάρου του, βουλευτή Λασιθίου της Ν.Δ. και νυν υπουργού Ναυτιλίας Γιάννη Πλακιωτάκη, ενώ στη συνέχεια αποτέλεσε ηγετικό στέλεχος της τοπικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Μάλιστα, η γυναίκα του Φλεβαράκη Μαρία ήταν υποψήφια βουλευτής με τη Χρυσή Αυγή στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2012. Ένα χρόνο μετά την καταγγελία του βιασμού, οργάνωσε και συμμετείχε στο τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής, με το οποίο ξυλοκόπησε άγρια 3 μετανάστες εργάτες σε ελαιουργείο του χωριού Βαϊνιά. Το 2014, καταδικάστηκε για αυτή την ενέργεια, ενώ είναι ένας εκ των 69 κατηγορούμενων για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση στη μεγάλη δίκη της Χρυσής Αυγής και για τον κακουργηματικό εμπρησμό εις βάρος των ίδιων μεταναστών το Δεκέμβριο του 2012. Πέραν από το πολιτικό του παρελθόν δεν είναι τυχαία η επιλογή του συνηγόρου υπεράσπισης, Γιώργου Κοκοσάλη, ο οποίος είναι νομικός σύμβουλος του Λ. Αυγενάκη στο πολιτικό γραφείο της ΝΔ και υπερασπίστηκε μεταξύ άλλων δολοφόνων, βασανιστών και βιαστών, τον Κασιδιάρη και τους δολοφόνους του Β. Γιακουμάκη.
Πέραν από φασίστας και βιαστής, ο Πετράκης, με τις πλάτες της τοπικής κοινωνίας, ήταν και παιδαγωγός. Για την ακρίβεια, ήταν λυκειάρχης στο νυχτερινό ΕΠΑΛ της Ιεράπετρας και προπονητής σε αθλητικούς συλλόγους. Εκμεταλλευόμενος την εξουσία που του έδιναν αυτές οι θέσεις, επιβαλλόταν σωματικά πάνω στους ανήλικους μαθητές και μαθήτριες. Ο ρόλος του ως μέντορα και φροντιστή του σώματος τους και η σχέση απόλυτης εμπιστοσύνης που δημιουργείται μεταξύ αθλητή-προπονητή, παρείχαν την τέλεια κάλυψη για την αυθαίρετη πρόσβαση στα σώματά τους. Ένα φαινόμενο όχι και τόσο σπάνιο στο χώρο του αθλητισμού, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πρόσφατη υπόθεση του προπονητή μπάσκετ Σειραγάκη Νίκου στο Ρέθυμνο, που καταδικάστηκε για ασέλγεια εις βάρος 53 ανήλικων αγοριών.
Στην Ιεράπετρα, όπου όλοι ξέρουν το όνομά σου και την ιστορία σου, μία τέτοια αλήθεια δύσκολα κρύβεται, μα εύκολα συγκαλύπτεται. Ο βιασμός, οι πολλές σεξουαλικές παρενοχλήσεις, η ναζιστική προπαγάνδα του Γ. Πετράκη ήταν το κοινό μυστικό που γονείς και συνάδελφοι αποσιωπούσαν. Έτσι, από τις δεκάδες ιστορίες που ακούγονται σε πηγαδάκια στην Ιεράπετρα μόνο 2 έφτασαν στις αίθουσες του δικαστηρίου ως επίσημες μαρτυρίες. Όταν τελικά η γυναίκα, έχοντας υπομείνει το βάρος και το τραύμα του βιασμού της επί 12 χρόνια, βρήκε τη δύναμη να μιλήσει για αυτό δημοσίως, συνέβη το αναμενόμενο: τα βλέμματα έπεσαν πάνω της και μόνο η ίδια στιγματίστηκε και απομονώθηκε, ενώ ο Πετράκης συνέχισε να κυκλοφορεί ελεύθερος με σηκωμένο το κεφάλι. Μάλιστα, ο πρόεδρος του Εφετείου την πίεσε να συγχωρήσει το βιαστή της “σαν καλή χριστιανή”, ενώ ο πλέον εν διαστάσει σύζυγός της άλλαξε την κατάθεσή του υπέρ του βιαστή.
Αυτός ο βιασμός δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Ήδη από την οικογένεια και το σχολείο διδασκόμαστε τα «πρέπει» που αρμόζουν στο φύλο μας και ότι το θηλυκό στοιχείο αποτελεί κάτι το αδύναμο, το κατώτερο. Ο σεξισμός και η υποτίμηση των γυναικών, αναπαράγεται συνεχώς στις κοινωνικές σχέσεις. Μέσα στις πατριαρχικές μικροκοινωνίες μας, η σεξουαλική κακοποίηση καταλήγει να είναι καθημερινό φαινόμενο. Ας το κάνουμε, όμως, ξεκάθαρο: Δεν είναι όλοι οι βιαστές φασίστες. Διακρίνουμε μία διαφορά: παρόλο που η πατριαρχία και η βία που την συνοδεύει είναι διάχυτες παντού, στον φασισμό αποτελούν βασικό στοιχείο της ιδεολογίας του. Κατατάσσοντας τους ανθρώπους σε ανώτερους και κατώτερους, βάζοντας σε ζυγαριά την αξία της κάθε ανθρώπινης ζωής, ο φασισμός αντιμετωπίζει τη γυναίκα ως ιδιοκτησία και αναλόγως τη θέλει υποταγμένη.
Στεκόμαστε δίπλα στη γυναίκα που μάχεται απέναντι στην πατριαρχία και τον φασισμό. Δίπλα στη γυναίκα που δέχεται όλες τις πιέσεις της κοινωνίας, εντός και εκτός του δικαστηρίου. Για εκείνη και κάθε γυναίκα που τολμά να μιλήσει και αντιστέκεται στη στοχοποίηση και το στίγμα. Για το μακρύ και δύσκολο αγώνα που έχει δώσει και συνεχίζει πεισματικά. Για κάθε δικαστή που ζητάει να αποσυρθούν οι καταγγελίες, για κάθε πρώην σύζυγο που παίρνει το μέρος του βιαστή, για κάθε παράθυρο που κλείνει για να μην ακούγονται οι φωνές από το δίπλα σπίτι, για κάθε φασίστα που θέλει να επιβληθεί πάνω μας, υπάρχουν γυναίκες που ξεπερνούν το φόβο και την ντροπή και καταγγέλλουν το βιασμό τους, γονείς που δε θέλουν τα παιδιά τους να περάσουν τα ίδια, μαθητές/-τριες που δε θέλουν καθηγητές φασίστες, αθλητές/-τριες που διαμορφώνουν τους όρους για έναν αθλητισμό χωρίς καταπιέσεις. Ενώνουμε τις φωνές μας και δυναμώνουμε τη δικής της. Είμαστε όλες/οι/α έξω από το Εφετείο Αν. Κρήτης για να μην αφήσουμε σπιθαμή γης στους βιαστές και τους φασίστες.
ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΦΟΒΟ – ΤΕΛΟΣ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ – ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΣΚΕΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.