Η ιταλική περηφάνια κατέκλυσε ξανά τον κόσμο των μηχανοκίνητων σπορ, γυρίζοντας το ρολόι του χρόνου πίσω κατά μία δεκαετία.
Στο πρώτο μισό των 00s, η κατακόκκινη Ferrari του Μίκαελ Σουμάχερ στην Formula 1 και ο παντοδύναμος Βαλεντίνο Ρόσι στα MotoGP συνήθιζαν να κυριαρχούν στα πρωτοσέλιδα, πηγαίνοντας από νίκη σε νίκη και από τίτλο σε τίτλο.
Τα πράγματα άλλαξαν στην πορεία, με τον ανταγωνισμό και στα δύο πρωταθλήματα να γίνεται πολύ πιο ισχυρός. Στην κορυφαία κατηγορία μονοθεσίων προέκυψαν νέες κυρίαρχες δυνάμεις, όπως η Renault, η Red Bull και εσχάτως η Mercedes, ενώ μια νέα γενιά αναβατών στις μοτοσικλέτες ήρθε για να δυσκολέψει τη ζωή του Doctor – ονόματα όπως ο Κέισι Στόνερ, ο Χόρχε Λορένθο και ο Μαρκ Μάρκεθ.
Όμως την περασμένη Κυριακή οι Ιταλοί κατάφεραν να αναβιώσουν λίγη από την χαμένη τους αίγλη.
Στην πίστα της Μαλαισίας, η πιο πρόσφατη μεγάλη μεταγραφή της Ferrari έδειξε σε όλους γιατί είναι ο διάδοχος του Σουμάχερ. Μόλις στον δεύτερο αγώνα του με την Scuderia, ο Σεμπάστιαν Φέτελ έστειλε ένα μήνυμα στην Mercedes ότι η πορεία της προς τον τίτλο δεν θα είναι περίπατος αυτή τη φορά.
Έχοντας κάνει το 1-2 με τεράστια διαφορά από τους υπόλοιπους στην Αυστραλία, οι Λιούις Χάμιλτον και Νίκο Ρόσμπεργκ ήταν προετοιμασμένοι για μία ακόμα αποκλειστικά ενδοοικογενειακή μάχη στην Σεπάνγκ.
Αποδείχτηκε πως υπολόγιζαν χωρίς τον ξενοδόχο, δηλαδή τον τέσσερις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή Φέτελ. Η είσοδος του αυτοκινήτου ασφαλείας νωρίς στον αγώνα έδωσε πλεονέκτημα στον Γερμανό, ο οποίος επέλεξε να μην αλλάξει λάστιχα σε εκείνο το σημείο σε αντίθεση με τις Mercedes, οι οποίες έμπλεξαν στην κίνηση.
Αυτό από μόνο του δεν θα ήταν ικανό για να του χαρίσει την νίκη, εφόσον η Ferrari δεν είχε την απαιτούμενη ταχύτητα ώστε να του επιτρέψει να κρατηθεί μπροστά. Ένα μονοθέσιο που πέρυσι υπέφερε κάπου στο μέσον του grid, αλλά φέτος παρουσιάζει τεράστια πρόοδο, με την ιταλική ομάδα να έχει καταφέρει να ξεκλειδώσει σημαντικό μέρος από τις δυνατότητες του V6 τούρμπο κινητήρα της κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Ο Φέτελ χαρακτήρισε “όνειρο που γίνεται πραγματικότητα” την πρώτη του παρουσία στο κορυφαίο σκαλί του βάθρου με την κόκκινη φόρμα, ενθυμούμενος τις αντίστοιχες επιτυχίες του Σουμάχερ, αλλά και πιο πρόσφατα του Φερνάντο Αλόνσο.
Παραδέχτηκε, δε, ότι “στους τελευταίους γύρους τα είχα κάνει πάνω μου! Σκεφτόμουν ότι επρόκειτο να κερδίσω με ένα κόκκινο μονοθέσιο και έλεγα στον εαυτό μου ότι αν δεν σταματήσω να το σκέφτομαι θα χάσω την επόμενη στροφή”. Επιπλέον δεν παρέλειψε να σημειώσει πως “είναι απίστευτο να είσαι μέλος αυτής της ομάδας, είναι κάτι το ιδιαίτερο”.
Βέβαια, έστω κι αν η Ferrari έχει κλείσει φανερά τη διαφορά από την Mercedes σε αγωνιστικό ρυθμό, τα Ασημένια Βέλη παραμένουν φαβορί για την κατάκτηση και του φετινού πρωταθλήματος της F1. Από την άλλη, τα πράγματα στα MotoGP είναι πολύ πιο ανοιχτά.
Έπειτα από δύο κυρίαρχα χρόνια του Μάρκεθ και της Honda, το grid είχε εντελώς διαφορετική εικόνα στην πρεμιέρα του 2015 στο Κατάρ. Εκεί οι δύο εργοστασιακές Yamaha και οι δύο εργοστασιακές, ολοκαίνουργιες Ducati βρέθηκαν να παλεύουν για τις θέσεις του βάθρου, με τις Honda να ακολουθούν σε απόσταση.
Η μάχη στην έρημο ήταν εκπληκτική. Ο Αντρέα Ντοβιτσιόζο είχε ένα πλεονέκτημα 1520 χλμ/ω σε τελική ταχύτητα έναντι των Λορένθο και Ρόσι, φέρνοντας στο μυαλό την αντίστοιχη εικόνα του 2007, όταν ο Στόνερ πέρναγε σαν σταματημένους τους υπόλοιπους στις μεγάλες ευθείες.
Αλλά η Yamaha πατούσε καλύτερα στο εσωτερικό κομμάτι της πίστας και αυτό επέτρεψε στο δίδυμο της ιαπωνικής ομάδας να παλέψει με την Ιταλίδα. Πρώτα ήταν ο Λορένθο αυτός που ζόριζε τον Ντόβι, ώσπου να αρχίσει να χάνει πρόσφυση από το πίσω λάστιχο μεσαίας γόμας.
Την σκυτάλη από τον ομόσταβλό του πήρε ο Ρόσι, ο οποίος έχοντας επιλέξει το σκληρό πίσω λάστιχο, ήταν σε θέση να τα βάλει με την Ducati στους τελευταίους γύρους. Έπειτα από μια μονομαχία που έκοψε την ανάσα των θεατών, ο Βάλε κατάφερε να περάσει και να κρατηθεί μπροστά από τον συμπατριώτη του Ιταλό, παίρνοντας την νίκη Νο 109 στην καριέρα του σε όλες τις κατηγορίες.
Στα 36 του αυτός ο θρύλος του μηχανοκίνητου αθλητισμού μοιάζει αναγεννημένος, έπειτα από τα δύσκολα τελευταία χρόνια. Πλέον δείχνει ικανός, όχι μόνο να φτάσει το ρεκόρ του Τζιάκομο Αγκοστίνι με τις 122 νίκες, αλλά και να διεκδικήσει με αξιώσεις τον 8ο τίτλο του στα MotoGP, έξι ολόκληρα χρόνια έπειτα από τον προηγούμενό του, το 2009.
Ο χρόνος θα δείξει τι θα συμβεί, όμως για μία ημέρα τουλάχιστον οι Ιταλοί είχαν κάθε λόγο να αισθάνονται διπλά ευτυχείς.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.