“Ο άνθρωπος είναι κάτι που με σφαίρες διαπερνάμε
Ώσπου ο άνθρωπος ανασυρθεί από του ανθρώπου τα ερείπια”
Το έργο “Μάουζερ”, του Χάινερ Μύλλερ, πραγματεύεται το αδιέξοδο του ανθρώπου που, παλεύοντας για την επικράτηση των αξιών του, γίνεται ο ίδιος εχθρός αυτών των αξιών. Το Μάουζερ ήταν το βασικό όπλο των Μπολσεβίκων Κομισάριων και των διαφόρων πολέμαρχων στο ρωσικό εμφύλιο πόλεμο. Το έργο του Μύλλερ απαγορεύτηκε στην Ανατολική Γερμανία ως αντικομουνιστικό.
Το κείμενο ωστόσο, θα λέγαμε ότι δεν έχει τόσο τη διάθεση να κριτικάρει όσο θέτει επιτακτικά υπαρξιακά ερωτήματα.
Ο Κλήμης Εμπέογλου σκηνοθετεί το “Μάουζερ”, που ανεβαίνει στο θέατρο της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών.
Πήγα εκεί ένα βράδυ Δευτέρας. Στην αρχή της παράστασης, ένα σκηνικό με πορτρέτα που κινούνται πάνω σε ρόδες και τα άκαμπτα σώματα των ηθοποιών, που ενσαρκώνουν τη φωνή του Κόμματος, δημιουργούν ένα περιβάλλον που δε μοιάζει ανθρώπινο. Τα πρόσωπα θα μπορούσαν να είναι οποιοιδήποτε άνθρωποι, οποιαδήποτε χρονική στιγμή, σε οποιοδήποτε τόπο. Θα μπορούσαν ακόμα να μην ήταν καν άνθρωποι.
Καθώς η ιστορία ξετυλίγεται, παρακολουθούμε τον Α να μετατρέπεται από έναν μαχητή της Επανάστασης, σε εχθρό της.
Από το μέτωπο του Εμφυλίου, ο Α καλείται να γίνει δήμιος της Επανάστασης στην πόλη Βίτεψκ. Για να πάρει αυτή τη θέση, πρέπει πρώτα να σκοτώσει τον προκάτοχό του, αφού αυτός σταμάτησε να υπακούει τις εντολές του Κόμματος.
Καθώς όμως ο Επαναστάτης γίνεται δήμιος, γεμίζει αμφιβολίες. Το φορτίο της εργασίας του γίνεται αφόρητο. Σκοτώνει αγρότες, χωρίς να τους ρωτήσει πως βρέθηκαν εκεί, χωρίς να γνωρίζει τίποτα άλλο, παρά μόνο ότι πρέπει να σκοτώνει τους εχθρούς της Επανάστασης.
Οι αμφιβολίες θέτουν την Επανάσταση,την οποία υπηρέτησε με πάθος, απέναντί του. Εκείνος είναι τώρα αυτός που πρέπει να πεθάνει για το καλό της Επανάστασης.
Η παράσταση δε δίνει απαντήσεις. Υπάρχει όριο στη χρήση της βίας ως μέσο για την επίτευξη ενός δίκαιου σκοπού; Σε ποιο σημείο η ένταξη στη συλλογικότητα, για την υπηρέτηση του σκοπού, ξεπερνά την προσωπική ελευθερία; Πως ορίζεται η νίκη της επανάστασης, όταν το ίδιο το μέσο επιστρατεύει εκείνα τα στοιχεία του εαυτού μας που πρέπει να εξαλείψουμε;
Αν η δημιουργία του καινούριου περνάει από την καταστροφή του παλιού, τί συμβαίνει όταν γίνεσαι ένα με την καταστροφή;
Μάουζερ, του Χάινερ Μύλλερ στο θέατρο της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.