Πώς τα φερε η… μοίρα και ο χρόνος λοιπόν, έπεσε στα χέρια μου η εφημερίδα “Το Καρφί”. Μέχρι πρότινος -χωρίς ποτέ να την έχω καν ξεφυλλίσει- θεωρούσα ότι πρόκειται για ένα φύλο παραπολιτικό – ολίγον κουτσομπολίστικο, που πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ.
Μόνο όμως όταν διαβάσει κανείς αυτή την… ας την πούμε μορφή δημοσιογραφίας, καταλαβαίνει περί τίνος πρόκειται. Τα συμπεράσματα που βγήκαν μετά από την ανάγνωσή της μπορούν να αριθμηθούν ως εξής:
1- Ο ίδιος ο Ευάγγελος Βενιζέλος να την έγραφε, δεν θα ήταν τόσο… πράσινη. Σε μία περίοδο που η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων θεωρεί ότι τα δύο μεγάλα (όχι πια) κόμματα έχουν φέρει την Ελλάδα σε αυτό το σημείο, το Καρφί, σαν πιστό κομματικό όργανο αποθεώνει τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, απαλλάσσοντάς τους από κάθε ευθύνη του παρελθόντος, αλλά και του παρόντος, κατηγορώντας για τα πάντα τόσο τη Νέα Δημοκρατία όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το να υποστηρίζει κανείς έναν πολιτικό χώρο είναι θεμιτό. Άλλωστε όλες σχεδόν οι εφημερίδες βρίσκονται με έμμεσο ή άμεσο τρόπο κοντά στο τάδε ή το δείνα κόμμα. Το κάνουν όμως με τρόπο αξιοπρεπή και χωρίς να παρερμηνεύουν και το “και” του πολιτικού τους αντιπάλου.
2- Αν κάποιος δεν είχε γνώση της ελληνικής κατάστασης και του παρελθόντος της χώρας, διαβάζοντας το Καρφί, θα νόμιζε πως ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνούσε τα τελευταία χρόνια. Αυτός άλλωστε είναι ένας από τους λόγους που η Ελλάδα περνάει τα πάνδεινα τώρα, όπως πολύ σωστά επισημαίνει η “εφημερίδα”!!!
3- Σε πολλούς αρέσει ο κιτρινισμός. Δικαίωμά τους. Άλλο όμως αυτό και άλλο να παίρνει κανείς μία ατάκα και να χτίζει μια δική του ιστορία γύρω από αυτή κατά πώς τον βολεύει. Σε ολόκληρη την εφημερίδα δεν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο και εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ. Φήμες, παραπολιτικά σχόλια, εικασίες και κιτρινισμός σε πρόσωπα που δεν ταιριάζουν στην “γραμμή” της εφημερίδας, είναι τα κυρίαρχα. Άριστο παράδειγμα δημοσιογραφίας, τη στιγμή που σε ολόκληρη την εφημερίδα δεν υπάρχει άρθρο πάνω από 2-3 παραγράφους.
Διαβάζοντας μία τέτοια εφημερίδα, που παίρνει μάλιστα και κρατική επιχορήγηση, τα όνειρα και οι προσδοκίες που κάναμε σαν φοιτητές δημοσιογραφίας πάνε περίπατο. Όταν αποφασίζαμε να ακολουθήσουμε το επάγγελμα, είχαμε στο μυαλό μας το ρεπορτάζ, το τρέξιμο για την είδηση, το ψάξιμο για τη διασταύρωση πηγών, τη σωστή και ορθολογική χρήση της ελληνικής γλώσσας, την εμπεριστατωμένη λογική στα κείμενα που θα έχουνε αρχή μέση και τέλος, την ευθύνη των όσων δημοσιεύει κανείς, την παραγωγή εν πάση περιπτώσει κάτι αξιόλογου που θα ήμασταν περήφανοι να παρουσιάσουμε σε τρίτους.
Ξεφυλλίζοντας μία μία τις σελίδες της, τα όνειρα αυτά διαλύονταν σαν πύργοι στην άμμο για τον κάθε ένα που θέλει να ακολουθήσει το επάγγελμα, το οποίο δέχεται ισχυρή γροθιά κάθε φορά που η συγκεκριμένη εφημερίδα βγαίνει στην κυκλοφορία.
Μ.Σ
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.