Ακτιβισμός. Σε πολλούς η έννοια πιθανόν φαντάζει ρομαντική ή μη αποτελεσματική ή ακόμη και γραφική. Για τους περισσότερους πάντως σίγουρα φαντάζει “ακίνδυνη”. Δεν είναι λίγα όμως τα παραδείγματα ακτιβιστών που έχουν δώσει κυριολεκτικά τη ζωή τους παλεύοντας για έναν σκοπό, είτε από άγνοια κινδύνου, είτε από την απόλυτη συνειδητοποίηση του κινδύνου και εξοικείωση με την ιδέα του θανάτου στο όνομα κάποιου ανώτερου σκοπού.
Όπως μάλιστα έχει αναφέρει ο αμερικανοεβραίος ακτιβιστής Ελί Βίζελ: “Μπορεί να υπάρχουν φορές που οι άνθρωποι είμαστε ανήμποροι να εμποδίσουμε την αδικία, καμία όμως φορά δεν αποτυγχάνουμε όταν αντιστεκόμαστε”.
– Νατάλια Εστεμίροβα (Τσετσενία)
Η Νατάλια Εστεμίροβα ήταν ρωσίδα ακτιβίστρια που εργαζόταν ως ερευνήτρια και κοινωνική λειτουργός στη Μη Κυβερνητική Οργάνωση ‘Μεμόριαλ’, στην Τσετσενία. Υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στενή φίλη με την επίσης δολοφονημένη Άννα Πολιτόφσκαγια, η Εστεμίροβα σαν μέλος της ΜΚΟ είχε τεκμηριώσει φρικαλεότητες, ομαδικές εκτελέσεις και ήταν ο κομβικός δίαυλος επικοινωνίας των ξένων μέσων ενημέρωσης.
Η ίδια πάντως γνώριζε την επικινδυνότητα του να τα βάζεις με τους τσετσένους αυτονομιστές, καθώς και τη ρωσική κυβέρνηση, αφού αμφότεροι είχαν διαπράξει τεράστια εγκλήματα στην περιοχή του βόρειου Καυκάσου. “Εμείς, οι συνήγοροι των ανθρώπινων δικαιωμάτων, υπερασπιζόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα και παλεύουμε ενάντια στο έγκλημα, τη στιγμή που το κράτος παλεύει ενάντια σε μας”, είχε αναφέρει στην κηδεία του επίσης ακτιβιστή δικηγόρου, Στάνισλαβ Μαρκέλοφ.
Η Νατάλια Εστεμίροβα απήχθη από τέσσερις αγνώστους στις 15 Ιουλίου 2009 από την οικία της στην πρωτεύουσα της Τσετσενίας, Γκρόζνυ και λίγες ώρες μετά το πτώμα της βρέθηκε στην άκρη ενός δρόμου στη γειτονική Ινγκουσέτια με δύο σφαίρες.
– Χοσέ Κλαούντιο Ριμπέιρο ντα Σίλβα (Βραζιλία)
Ή αλλιώς γνωστός ως Zé Cláudio, ήταν περιβαλλοντολόγος ακτιβιστής στην περιοχή του Αμαζονίου, όπου μαζί με τη γυναίκα του μάχονταν ενάντια στην παράνομη υλοτομία, την αποψίλωση των δασών και την κτηνοτροφία στην περιοχή. Σε ομιλία του σε εκδήλωση της TED ανέφερε ότι “η περιοχή της Παρά (όπου δραστηριοποιούνταν) ήταν καλυμμένη με φυσικά φυτά του Αμαζονίου σε ποσοστό 85%. Από τη στιγμή που στην περιοχή εγκαταστάθηκαν κτηνοτρόφοι η βιοποικιλότητα έχει συρρικνωθεί στο 20%”.
Ο ίδιος και η γυναίκα του δέχονταν πολλές απειλές για τη δράση τους, η στάση τους ωστόσο δεν άλλαζε, αφού όπως ανέφερε ο ντα Σίλβα “εγώ θα προστατεύω το δάσος με κάθε κόστος. Αυτός είναι ο λόγος που θα μπορούσα να έχω μία σφαίρα στο κεφάλι μου οποιαδήποτε στιγμή, επειδή καταγγέλλω τους υλοτόμους και τους παραγωγούς άνθρακα”.
Στις 24 Μαΐου του 2011 σε μία ενέδρα στο δάσος, ο ίδιος και η γυναίκα του πιάστηκαν αιχμάλωτοι και δολοφονήθηκαν από αγνώστους. Μάλιστα, κάποιοι ακτιβιστές τονίζουν πως η ομάδα έκοψε το αυτί του ντα Σίλβα, προκειμένου να το στείλει σε αυτόν που διέταξε τη δολοφονία, ως αποδεικτικό στοιχείο.
Η δολοφονία έγινε λίγες ώρες μετά το ψήφισμα για την κατασκευή του γιγαντιαίου υδροηλεκτρικού φράγματος στο Μπέλο Μπόντε, το οποίο θα οδηγούσε στην περαιτέρω αποψίλωση του δάσους.
– Εννέα τούρκοι ακτιβιστές (Λωρίδα της Γάζας)
Η περίπτωση του Μαβί Μαρμαρά (το όνομα του πλοίου που βρίσκονταν οι ακτιβιστές) αποτελεί μία από τις πλέον αιματηρές επιθέσεις ενός κράτους σε ακτιβιστές, οι οποίοι μάλιστα βρίσκονταν σε διεθνή ύδατα 200 χιλ. μακριά από τη Λωρίδα της Γάζας.
Συνολικά έξι πλοία αναχώρησαν από τα κατεχόμενα της Κύπρου την 30η Μαΐου του 2010 προκειμένου να σπάσουν τον ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας και να μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στους Παλαιστίνιους. Και ενώ το ισραηλινό πολεμικό ναυτικό τους είχε δώσει εντολή να κατευθυνθούν προς το λιμάνι Ασντόντ του Ισραήλ, δύο πλοία τους πλησίασαν από τις δύο πλευρές το τουρκικό Μαβί Μαρμαρά, επιβιβάστηκαν σε αυτό και στη συνέχεια μετά από συμπλοκές με τους ακτιβιστές, σκότωσαν εννιά από αυτούς.
“Η συγγνώμη έχει μια διπλωματική σημασία, αλλά για μας δεν αλλάζει τίποτε. Όμως είναι σημαντικό να ακούμε το Ισραήλ να απολογείται για τα εγκλήματά του” ανέφερε ο Αχμέτ Βαρόλ, αρθρογράφος της εφημερίδας Akirt, που επίσης βρισκόταν στο τουρκικό πλοιάριο, τονίζοντας ότι “ο στολίσκος είχε δημιουργηθεί για να αρθεί το εμπάργκο που πλήττει την Γάζα και ο αποκλεισμός της και σαφώς ακόμη δεν έχουμε φτάσει εκεί”.
– Ρέιτσελ Κόρι – Τομ Χάρνταλ (Παλαιστίνη)
Η αμερικανίδα Κόρι και ο βρετανός Χάρνταλ ανήκαν στο Κίνημα Διεθνούς Αλληλεγγύης (ISM) που βοηθά τους παλαιστίνιους στη Λωρίδα της Γάζας. Στις 16 Μαρτίου του 2003 η Κόρι μαζί με άλλους αμερικανούς ακτιβιστές αγωνιζόταν ενάντια στην κατεδάφιση σπιτιού στην πόλη Ράφα, από μπουλντόζα των ισραηλινών δυνάμεων ασφαλείας (IDF).
Η μπουλντόζα ωστόσο δε σταμάτησε στη θέα της Κόρι που στεκόταν στη μέση και έτσι -κάτι που αποτυπώθηκε σε ένα συγκλονιστικό βίντεο- την πάτησε ζωντανή με αποτέλεσμα η νεαρή ακτιβίστρια να βρει τραγικό θάνατο. Ο στρατός του Ισραήλ υποστήριξε πως ο θάνατος της Κόρι δεν ήταν εσκεμμένος και προήλθε από την κακή οπτική γωνία που είχε ο οδηγός της μπουλντόζας…
Στις 11 Απριλίου του 2003 ο Ταϊσίρ Χαϊμπ, Βεδουίνος ελεύθερος σκοπευτής των Ισραηλινών Δυνάμεων πυροβολεί θανάσιμα τον βρετανό ακτιβιστή του ISM, Τομ Χάρνταλ, που προσπαθούσε να σώσει από τα πυρά παιδιά Παλαιστίνιων. Ο Χάρνταλ πέφτει σε κώμα και μεταφέρεται στο Βασιλικό Νοσοκομείο στο Λονδίνο, όπου εννιά μήνες μετά, στις 13 Ιανουαρίου 2004, χάνει τη μάχη και καταλήγει σε ηλικία μόλις 22 ετών. Ο δολοφόνος του αφέθηκε ελεύθερος χρόνια πριν ολοκληρώσει την έτσι κι αλλιώς χαμηλή ποινή φυλάκισης των 8 χρόνων που του είχε επιβληθεί.
Το τρίτο μέλος του κινήματος ISM που έχασε τη ζωή του στη Γάζα, είναι ο ιταλός Βιτόριο Αριγκόνι, που δολοφονήθηκε από οργάνωση σαλαφιστών το 2011.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.