Η εκλογή του Τραμπ στην Αμερική δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Η είσοδος της Χρυσής Αυγής στο ελληνικό κοινοβούλιο, η άνοδος της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία, οι προεδρικές εκλογές στην Αυστρία, αλλά και μια σειρά από περιστατικά ρατσιστικών, σεξιστικών επιθέσεων και περιστολής δικαιωμάτων, είναι κάποια από τα στοιχεία που διαμορφώνουν μια τάση σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η άνοδος του συντηρητισμού παγκοσμίως επηρεάζει τα κεκτημένα δικαιώματα και τις ζωές κοινωνικών ομάδων που δεν συμβαδίζουν με το πρότυπο του κυρίαρχου, ισχυρού, λευκού, αρσενικού. Όσο η εθνική υπερηφάνεια, η ανδρεία και οι ηθικίστικες αφηγήσεις κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο, η θέση της γυναίκας επιδεινώνεται, οι σεξιστικές επιθέσεις αυξάνονται, το ίδιο και τα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας. Είναι σαφές ότι η μάχη για τα έμφυλα δικαιώματα δεν είναι μια «παλιομοδίτικη» εμμονή.
Ξεκινώντας από τα καθ’ ημάς, τα τελευταία χρόνια η οικονομική κρίση, η λιτότητα και η συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών επιβαρύνουν πρώτα τις γυναίκες, που λόγω του κοινωνικού προτύπου αναλαμβάνουν τη φροντίδα παιδιών, ηλικιωμένων και άλλων ευπαθών μελών της οικογένειας, ενώ η ανεργία στις γυναίκες είναι πάνω από 25% και αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό επισφαλώς εργαζομένων. Σε ότι αφορά τη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων, είναι ενδεικτικό ότι μόλις το 2012 η εκπροσώπηση των γυναικών στο ελληνικό κοινοβούλιο ξεπέρασε το 20% για να ξαναπέσει στο 18% το Σεπτέμβριο του 2015.
Κάποια νέα στοιχεία που ήρθαν στη δημοσιότητα, εντείνουν τον επείγοντα χαρακτήρα να εκσυγχρονιστεί το θεσμικό πλαίσιο της χώρας μας, στην κατεύθυνση της προστασίας των γυναικών. Σύμφωνα με έρευνα η οποία αναφέρεται σε πρόσφατο άρθρο της Guardian, το Βέλγιο και η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις χώρες με το χαμηλότερο επίπεδο προστασίας των γυναικών από βιασμό. Η έρευνα αναφέρει ότι στην Ελλάδα, τη Σερβία, τη Ρωσία και την Ταϊλάνδη οι δράστες του βιασμού μπορούν βάσει νόμου να απαλλαγούν από την ποινή σε ορισμένες περιπτώσεις. Σε πολλές χώρες ο βιασμός αντιμετωπίζεται ως ηθικό αδίκημα και όχι μια πράξη βίας. Άλλωστε και στην περίπτωση της παράνομης πορνείας, σπάνια διώκεται ο «πελάτης». Το δικαίωμα της γυναίκας να αυτοπροσδιορίζει και να αποφασίζει για το σώμα της, ανεξάρτητα με το πως ντύνεται ή άλλους παράγοντες, δεν είναι ακόμα και σήμερα αυτονόητο.
Στις 23 Ιανουαρίου ο πρόεδρος Τραμπ φωτογραφίζεται στο Λευκό οίκο περιτριγυρισμένος από άνδρες ενώ υπογράφει την απαγόρευση σε ΜΚΟ να προωθούν τις εκτρώσεις. Στα σχόλια από τις γυναίκες μέσω twitter επικράτησε το μότο «οι άνδρες αποφασίζουν για το σώμα των γυναικών». Η απαγόρευση των εκτρώσεων στις ΗΠΑ ακολουθεί την απόπειρα να αυστηροποιηθεί κι άλλο το ήδη αυστηρό θεσμικό πλαίσιο για τις εκτρώσεις στην Πολωνία, με τις γυναίκες της χώρας να διαδηλώνουν ντυμένες στα μαύρα, τη λεγόμενη Black Monday. Μετά τη μαζική διαδήλωση η βουλή απέρριψε το νόμο για την καθολική απαγόρευση των εκτρώσεων. Τις ίδιες μέρες στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού το ρωσικό κοινοβούλιο ενέκρινε με ισχυρή πλειοψηφία (385 έναντι 2) τροπολογία που ουσιαστικά νομιμοποιεί την ενδοοικογενειακή βία.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν οι φωνές αντίστασης. Η φετινή 8η Μάρτη στην παγκόσμια σφαίρα βρίσκεται στον απόηχο των κινητοποιήσεων της 21ης Γενάρη. Στις 21 Ιανουαρίου 2017 πάνω από 1 εκατομμύριο διαδήλωσαν στην πορεία των γυναικών στην Ουάσιγκτον και πάνω από 5 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο. Η σελίδα womensmarch.com διακηρύσσει:
«Τη διεθνή ημέρα της γυναίκας, 8 Μαρτίου, οι γυναίκες και οι σύμμαχοί μας θα δράσουμε μαζί για ισότητα, δικαιοσύνη και ανθρώπινα δικαιώματα για τις γυναίκες και όλα τα άτομα που καταπιέζονται λόγω φύλου, μέσα από μια ημερήσια διαμαρτυρία οικονομικής αλληλεγγύης.
Στο ίδιο πνεύμα αγάπης και ελευθερίας που ενέπνευσε την Πορεία Γυναικών, ενωνόμαστε για να κάνουμε την 8η Μάρτη Μια Μέρα Χωρίς τη Γυναίκα, αναγνωρίζοντας την τεράστια αξία που προσθέτουν οι γυναίκες κάθε υπόβαθρου στο κοινωνικο-οικονομικό μας σύστημα – ενώ λαμβάνουν χαμηλότερους μισθούς και βιώνουν μεγαλύτερες ανισότητες, έχουν περισσότερες πιθανότητες να πέσουν θύματα διακρίσεων, σεξουαλικής κακοποίησης και εργασιακής ανασφάλειας. Αναγνωρίζουμε ότι οι τρανς και τα άτομα που δεν συμμορφώνονται με τα πρότυπα του φύλου αντιμετωπίζουν αυξημένα επίπεδα διακρίσεων, κοινωνικής επιθετικότητας και πολιτικής στοχοποίησης. Πιστεύουμε στην έμφυλη δικαιοσύνη».
Τόσο σε θεσμικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο ο δυτικός κόσμος δεν έχει αποκαταστήσει τις έμφυλες ανισότητες. Τα στερεότυπα, οι ρόλοι και τα κοινωνικά πρότυπα συνεχίζουν να υπάρχουν και εντείνονται όσο ο δημόσιος λόγος καταφεύγει σε αφηγήσεις «ανδρείας» και «υπερηφάνειας», το πολιτικό τοπίο συντηρητικοποιείται και η κοινωνία γίνεται πιο εσωστρεφής.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.