Είναι μια περίπτωση χαρακτηριστική, από αυτές που θα μπορούσε να αποτελεί τον ορισμό της λέξης «ειρωνεία» στο λεξικό. Ο Λούντβιχ φαν Μπετόβεν πέθανε σαν σήμερα, 26 Μαρτίου, το 1827 στη Βιέννη. Το συνθετικό μουσικό του έργο αποτελεί «μερίδα του λέοντος» της κλασικής μουσικής σε ποσότητα και -κυρίως- σε αξία. Εκεί ερείδεται ο θαυμασμός για τα δημιουργήματά του. Τόσο αυτά που άκουσε να παίζονται, όσο και αυτά που δεν μπόρεσε να απολαύσει.

Ο Μπετόβεν γεννήθηκε στη Βόννη το 1770. Η ακριβής ημερομηνία δεν είναι γνωστή, οι ληξιαρχικές πράξεις όμως αναφέρουν ως ημερομηνία βάφτισης, που γινόταν τότε μια μέρα μετά τη γέννηση, την 17η Δεκεμβρίου. Καταγόταν από μουσική οικογένεια, αν και κανένας από τους προγόνους του δεν διακρίθηκε στη σύνθεση. Ο παππούς του ήταν φλαμανδικής καταγωγής και διευθυντής χορωδίας στην Αυλή του Πρίγκηπα Εκλέκτορα της Κολωνίας στη Βόννη, ενώ ο πατέρας του, Γιόχαν φαν Μπετόβεν, εργάστηκε ως επαγγελματίας τενόρος στην ίδια χορωδία.

betoven 1
Αντιλαμβανόμενος το ξεχωριστό ταλέντο του γιου του, ο Γιόχαν Μπετόβεν αποφασίζει να ενισχύσει με κάθε τρόπο την μουσική εκπαίδευση του γιου του, στοχεύοντας στην ανάδειξή του ως «νέου Μότσαρτ», μιας νέας μουσικής ιδιοφυΐας. Σε ηλικία 12 ετών, το 1782, ο Μπετόβεν βρήκε τον δάσκαλο που του σημάδεψε την καριέρα, τον Κρίστιαν – Γκότλομπ Νέφε, μουσικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου της Βόννης. Ο Νέφε γίνεται ο μέντορας του Μπετόβεν, πιστεύοντας από την αρχή στο ταλέντο του. Εξέφραζε μάλιστα ανοιχτά την πίστη του στο ταλέντο του νεαρού Λούντβιχ, γράφοντας σε ένα μουσικό περιοδικό το 1783: «Αυτός ο νεαρός είναι αληθινή ιδιοφυΐα και το ταλέντο του αξίζει να υποστηριχθεί. Αν συνεχίσει να δουλεύει και να εξελίσσεται με τον ίδιο ρυθμό, είμαι σίγουρος πως θα εξελιχθεί σε έναν δεύτερο Μότσαρτ».

Οι πρώτες σονάτες που συνθέτει, με εμφανείς επιρροές από τον Χάιντν, τον Μότσαρτ, τον Κλεμέντι και τον Ντούσεκ, είναι αφιερωμένες στον πρώτο, που ως δάσκαλός του έδρασε καταλυτικά στην καλλιτεχνική του διαμόρφωση. Την ίδια περίοδο, το 1796, ταξιδεύει στην Ευρώπη (Πράγα, Βερολίνο), γοητεύοντας το πλήθος που τον αποθέωσε. Στην πρώτη περίοδο δημιουργίας του (1795 – 1799) ανήκουν επιπλέον τα περίφημα έξι πρώτα κουαρτέτα εγχόρδων (op. 18) και τα δύο πρώτα κονσέρτα για πιάνο. Τον Απρίλιο του 1800 ο Μπετόβεν παρουσίασε την «1η Συμφωνία» και δύο χρόνια αργότερα την «2η Συμφωνία». Η φήμη του, ως πιανίστα και συνθέτη, αρχίζει να εξαπλώνεται, αν και δεν αποτέλεσε ποτέ κάποιον εκ των «εκλεκτών» της αυλής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, στην οποία ανήκε τότε η Βόννη. Η δεύτερη δημιουργική του περίοδος ξεκινά με την «3η Συμφωνία», ή «Ηρωική Συμφωνία». Την περίοδο 1806 – 1808, ο Μπετόβεν ολοκλήρωσε την 4η, την 5η και την 6η Συμφωνία (ή Ποιμενική), ενώ το 1812 γράφτηκε η 7η και η 8η Συμφωνία. Τον Μάιο του 1824 ο Μπετόβεν συνθέτει τη θρυλική «9η Συμφωνία».


Στα χρόνια που ακολούθησαν ο Μπετόβεν γίνεται δάσκαλος ορισμένων μαθητών που αργότερα εξελίσσονται σε κορυφαίους πιανίστες της Γερμανίας, όπως τον Φέρντιναντ Ρις, τον Καρλ Τσέρνι και την Ντοροτέα Έρτμαν. Μόλις στα 26 του χρόνια όμως, το 1796, χρονολογείται η σταδιακή απώλεια της ακοής του. Γράφοντας στον φίλο του Κάρλ Αμέντα, την 1η Ιουνίου 1801, του αποκαλύπτει: «Το πιο ευγενές μέρος της ύπαρξής μου, η ακοή μου, ολοένα και ασθενεί. Αντιλαμβάνομαι εδώ και καιρό τα συμπτώματα, όμως πια γίνεται κάθε μέρα και χειρότερο. Θα γίνω ποτέ καλά; Ελπίζω και είμαι αισιόδοξος, αν και έχω σοβαρές αμφιβολίες, γιατί αυτές οι ασθένειες συνήθως δεν θεραπεύονται…». Επισκέπτεται πολλούς διαφορετικούς γιατρούς και δοκιμάζει πλήθος θεραπειών, δίχως όμως αποτέλεσμα. Το 1820 θεωρείται πλέον ολοκληρωτικά κωφός, ενώ αρχίζει να επηρεάζεται σοβαρά η ψυχολογική του κατάσταση. Λέγεται πως όταν ολοκληρώθηκε η πρώτη παρουσίαση της 9ης Συμφωνίας, η κώφωσή του ήδη δεν του επέτρεπε να ακούσει τα χειροκροτήματα του κοινού, αναγκάζοντάς τον να γυρίσει το κεφάλι του προς αυτό.

betoven 2
Δίχως αμφιβολία, η κατάθλιψή του οφείλεται στην ασθένειά του, κυρίως κατά τα πρώτα χρόνια. Ο βαθμός απόγνωσής του αποκαλύπτεται πλήρως στην περίφημη «Διαθήκη του Χάιλιγκενστάτ», ένα έγγραφο που βρέθηκε στο σπίτι του μετά το θάνατό του. Το είχε υπογράψει τον Οκτώβριο του 1802 και βρέθηκε στο σπίτι του στην πόλη Χάιλιγκεν (Heiligenstadt), όπου κατ΄ εντολή γιατρού έζησε περίπου για μισό χρόνο εκείνη τη χρονιά.

Όπως περιγράφει ο Ρομέν Ρολλάντ την τελευταία μέρα του Μπετόβεν εν ζωή, στη Βιέννη στις 26 Μαρτίου 1827: «Ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος… περίπου στις 5 το απόγευμα είχε σκοτεινιάσει όλο το σπίτι. Ξαφνικά ξεσπά μια τρομερή καταιγίδα, με κεραυνούς και χιόνι. Οι αστραπές νόμιζες πως έμπαιναν μέσα στο δωμάτιο, φωτίζοντάς το. Ο Μπετόβεν άνοιξε τα μάτια του και σήκωσε τη γροθιά του προς τον ουρανό. Η έκφραση του προσώπου του ήταν τρομακτική. Το χέρι του έπεσε στο κρεβάτι. Έκλεισε τα μάτια του. Δεν υπήρχε πλέον Μπετόβεν…».

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]
//