Τις τελευταίες μέρες βρίσκεται στην κορυφή της επικαιρότητας για την ηγετική του παρουσία στην κατάκτηση του πρώτου Τσάμπιονς Λιγκ της Τσέλσι. Στη χώρα του, όμως, δεν χρειαζόταν η ευρωπαϊκή Κούπα για να γίνει ήρωας. Ο Ντιντιέ Ντρογκμπά σκοράρει ανελλιπώς, έχει κατακτήσει τίτλους, έχει καταρρίψει ρεκόρ, αλλά το πιο σημαντικό του επίτευγμα, εντοπίζεται στα γήπεδα της κοινωνίας: Κατάφερε να ενώσει έναν λαό που ζούσε μέσα στο μίσος και τον αλληλοσπαραγμό!
Ο 34χρονος επιθετικός είναι πολύ περισσότερο από ένας απλός αρχηγός Εθνικής ομάδας και το έδειξε στα δύσκολα. Εκεί που η… μπάλα έκαιγε, έκανε όλη τη διεθνή κοινότητα να τον θαυμάσει. Το 2006 η Ακτή Ελεφαντοστού προκρινόταν σε τελική φάση Μουντιάλ για πρώτη φορά στην ιστορία της. Σε μία περίοδο όπου οι Βόρειοι μισούσαν τους Νότιους και το αντίθετο, ζώντας μέσα στο μίσος του εμφυλίου πολέμου, ο Ντρογκμπά λειτούργησε ως ενωτικός παράγοντας όλων την Ιβοριανών.
Μετά τη νίκη με 3-1 επί του Σουδάν, η οποία κλείδωσε τη συμμετοχή της Ακτής στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας, ο Ντρογκμπά πήρε το μικρόφωνο στα αποδυτήρια, γονάτισε και ζήτησε από τους συμπαίκτες του να κάνουν το ίδιο. Κοίταξε στην κάμερα και αναφώνησε έναν λόγο, ο οποίος ακόμα αποτελεί οδηγό για τους Ιβοριανούς. «Πολίτες της Ακτής Ελεφαντοστού, από το βορά, το νότο, το κέντρο και την δύση, σας ικετεύουμε γονατιστοί να συγχωρήσετε ο ένας τον άλλον. Μία σπουδαία χώρα σαν την Ακτή Ελεφαντοστού δεν μπορεί να βυθιστεί στο χάος για πάντα. Αφήστε κάτω τα όπλα σας και διοργανώστε εκλογές!». Η έκκλησή του έπαιζε για μήνες στο RTI, το κρατικό κανάλι της χώρας.
Τα κρούσματα βίας ως εκ θαύματος ελαττώθηκαν και ο Ντρογκμπά πήρε μία τολμηρή πρωτοβουλία. Έχοντας αναδειχθεί καλύτερος Αφρικανός παίκτης για το 2006, πήρε το βραβείο και πήγε στο Μπουακέ, το οποίο βρίσκεται στο Βόρειο τμήμα της χώρας, ελεγχόταν από τους αντάρτες και το κλίμα ήταν κυριολεκτικά πολεμικό. Στρατιώτες παντού, οδοφράγματα, επιθέσεις εναντίον αμάχων και συχνή παρενόχληση αν γινόταν αντιληπτός κάποιος νότιος. Ο Ντιντιέ όμως δεν… κώλωσε. Έφτασε στο άνδρο των ανταρτών και μίλησε στον κόσμο. «Βρίσκομαι εδώ για να δείξω σε όλο τον κόσμο ότι είμαι ένας από εσάς. Δεν πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στο βορά, το νότο, την ανατολή, τη δύση και το κέντρο. Είμαστε η ίδια χώρα». Όπως παρατηρήθηκε, μετά την πράξη του η κατάσταση εξομαλύνθηκε.
Στη συνέχεια, ζήτησε το επόμενο ματς της Εθνικής, με αντίπαλο τη Μαδαγασκάρη, να γίνει στο Μπουακέ. Οι πολιτικές και ποδοσφαιρικές αρχές άναψαν το «πράσινο φως» και το πρώτο παιχνίδι στο βορά από το ξεκίνημα του εμφυλίου ήταν γεγονός! Οι γηπεδούχοι κέρδισαν με 5-1, ο φορ της Τσέλσι σημείωσε δύο τέρματα, αλλά το μεγαλύτερο γκολ του ίδιου και των συμπαικτών του ήταν ο ρόλος που είχαν διαδραματίσει σε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας προκειμένου να σταματήσει τις ωμότητες του εμφυλίου! Το ποδόσφαιρο πέτυχε, εκεί που οι δυνάμεις των Ηνωμένων Εθνών και ο γαλλικός στρατός είχε αποτύχει! «Δεν πίστευα ποτέ ότι ο Ντιντιέ Ντρογκμπά θα καταφέρει κάτι τέτοιο. Εδραίωσε τη σημαντική πρόοδο που έγινε για την επανένωση της χώρας», δήλωνε ο επικεφαλής των ανταρτών. Το Μπουακέ ζούσε πρωτοφανείς στιγμές!
Η διαδικασία ειρήνευσης ολοκληρώθηκε στις 4 Μαρτίου του 2007, με την την υπογραφή συμφωνίας. Σε μία χώρα όπου το μίσος από το καθεστώς του νότιου μέρους ενάντια στους βόρειους και τους μετανάστες κορυφωνόταν, η Εθνική κατάφερνε το ακατόρθωτο. Να ενώσει τον κόσμο. Πολλοί από τους παίκτες προέρχονταν από το Βορά ή από οικογένειες μεταναστών. Ο κόσμος καταλάβαινε, ότι είναι κι αυτοί πολίτες της χώρας του. Κυριολεκτικά, όπου έπαιζε η Εθνική οι κάτοικοι άφηναν στην άκρη την αντιπαλότητα και ενώνονταν κάτω από ένα κοινό στόχο! Ο ρόλος της, υπογραμμίστηκε από τον ψυχολόγο της ομάδας: «Η Εθνική ομάδα της Ακτής Ελεφαντοστού παρέχει ένα πλαίσιο για επαφή μεταξύ των εθνοτήτων. Αυξάνοντας την επαφή, μειώνεται η ανασφάλεια για την άλλη εθνοτική ομάδα, την άλλη ταυτότητα, η οποία ευελπιστούμε ότι θα αρχίσει να γίνεται αποδεκτή».
Παρά την προσωρινή κατάπαυση του πυρός ωστόσο, τα κρούσματα βίας δεν σταμάτησαν. Όπως και η δράση του δυναμικού επιθετικού. Το 2007 ίδρυσε το Ίδρυμα Ντιντιέ Ντρογκμπά, το οποίο έχει στόχο την παροχή οικονομικής και υλικής ενίσχυσης στην υγεία και την εκπαίδευση του Αφρικανικού λαού. Το πρώτο μεγάλο εγχείρημα, ήταν το χτίσιμο ενός νοσοκομείου στην πόλη Αμπιτζάν. Σε συνεργασία με την πρωτοβουλία των Σάλομον και Μποναβεντούρ Καλού ανέλαβαν την ανασυγκρότηση του νοσοκομείου του Μπουακέ και την δημιουργία κέντρου για τους νεφροπαθείς. Ο Ντρογκμπά, προσέφερε αρκετά χρήματα από τον προσωπικό του λογαριασμό για τον σκοπό. Μαζί με τον Έμπουε, ενίσχυσε και τον τομέα της εκπαίδευσης, προσφέροντας σχολικό εξοπλισμό σε όλα τα παιδιά και δωρίζοντας μία φανέλα του από την Τσέλσι, με στόχο να βγει σε πλειστηριασμό. Τελικά, την αγόρασε πάλι ο ίδιος, αφού έκανε την καλύτερη προσφορά!
Οι εκλογές στην βασανισμένη χώρα διεξήχθησαν τελικά τον Οκτώβριο του 2010, έχοντας αναβληθεί έξι φορές. Δεν αποτέλεσαν ωστόσο πανάκεια. Οι εχθροπραξίες ξεκίνησαν ξανά, αφού το αποτέλεσμα δεν άρεσε σε κάποιους. Οι θάνατοι έφτασαν τους 3000 σε τέσσερις μήνες, ενώ περισσότεροι από 500.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους. Ο Ντρογκμπά ήταν ξανά παρών, προσπαθώντας να εμποδίσει τον νέο εμφύλιο. Πήρε μέρος στην 11μελή επιτροπή Αλήθειας, Αποκατάστασης και Διαλόγου, εκπροσωπώντας τους Ιβοριανούς της διασποράς. Όταν ρωτήθηκε αν πιστεύει ότι η Επιτροπή μπορεί να βοηθήσει στην διαδικασία αποκατάστασης απάντησε θετικά τονίζοντας: «Ξέρω ότι πολλοί Ιβοριανοί υπέφεραν και δεν θέλουν αυτό να συμβεί ξανά. Μπορεί να μην διορθωθούν τα πράγματα αύριο. Είναι μία μακροχρόνια διαδικασία και εγώ θέλω να είμαι μέρος της».
Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι έμεινε εκτός του πολιτικού διαχωρισμού, παρότι προερχόταν από την ίδια φυλή με τον πρώην πρόεδρο, Λορέν Γκμπαγκμπό. «Πρέπει να κάνουμε τον κόσμο να καταλάβει ότι αυτή η χώρα είναι καλύτερη όταν υπάρχει ειρήνη, ότι είναι καλύτερα όταν συγχωρούμε. Θέλω να γυρίσω πίσω και θέλω να παιδιά μου να ζήσουν στην Ακτή Ελεφαντοστού», έλεγε χαρακτηριστικά.
Πριν από περίπου δύο μήνες, το γκαλά του Ντρογκμπά στο Λονδίνο συγκέντρωσε επιφανείς ποδοσφαιριστές τόσο από την Τσέλσι, όσο και από άλλες ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ. Τα τρία φετινά event του Ιδρύματος έχουν συγκεντρώσει πάνω από ένα εκατομμύριο λίρες Αγγλίας. Χρήματα, τα οποία θα διατεθούν εξ’ ολοκλήρου στον τομέα της υγείας. Ο άσος της Άρσεναλ και συμπαίκτης του Ντιντιέ στην Εθνική, Ζερβίνιο, τόνισε ότι ο αρχηγός του «ήταν πάντα ένα παράδειγμα για όλους εμάς».
Ο ίδιος πάντως, παραμένει προσγειωμένος. Όταν ρωτήθηκε αν θα ακολουθήσει τον δρόμο του μεγάλου Ζορζ Γουεά, ο οποίος έβαλε υποψηφιότητας για πρόεδρος στη Λιβερία, γέλασε και απάντησε: «Όχι, δεν πηγαίνω για πρόεδρος. Όταν σταματήσω το ποδόσφαιρο, θα είμαι χαρούμενος με το να γυρίσω πίσω στη χώρα και να δω ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα και ότι ο κόσμος μπορεί να ζήσει ενωμένος». Το μέλλον του στην Τσέλσι είναι αβέβαιο. Οι Άγγλοι λένε ότι είναι έτοιμος να αφήσει την Πρέμιερ Λιγκ για το κινεζικό πρωτάθλημα και τα… άπειρα χρήματα. Βλέποντας τον τρόπο που τα επενδύει όμως, χαλάλι. Ας μην τον ξαναθαυμάσουμε στην Ευρώπη! Στη χώρα του πάντως θα παραμείνει σύμβολο. Όπου κι αν αποφασίσει να συνεχίσει την καριέρα του.
*Aναδημοσίευση από τη σελίδα othersidefootball.com
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.