«Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις – το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα ‘ναι πολύ αργά.»
Ο Νίκος Καζαντζάκης είναι ένας από τους σπουδαιότερους σύγχρονους Έλληνες λογοτέχνες, ενώ τα έργα του είναι τα περισσότερο μεταφρασμένα σε ξένες γλώσσες. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης όταν ακόμη αυτό ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, στις 18 Φεβρουαρίου 1883 και το 1902 ξεκίνησε τη φοίτηση του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1906 πρωτοεμφανίζεται στα ελληνικά γράμματα με το μυθιστόρημα “Όφις και Κρίνο” (με το ψευδώνυμο Κάρμα Νιρβαμή), για να ακολουθήσουν την ίδια χρονιά το δοκίμιο “Η Αρρώστια του Αιώνος” και έπειτα το θεατρικό έργο “Ξημερώνει”. Το 1907 ξεκινά μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι. Σημαντική επίδραση στον Καζαντζάκη είχαν οι διαλέξεις του Ανρί Μπεργκσόν, τις οποίες παρακολουθούσε και τον οποίο θα παρουσιάσει στην Αθήνα με ένα δοκίμιό του το 1912. Το 1909 επιστρέφει στην Ελλάδα και εκδίδει στο Ηράκλειο τη διατριβή του “Ο Φρειδερίκος Νίτσε εν τη Φιλοσοφία του Δικαίου και της Πολιτείας”.
Το 1910 ήταν ένας εκ των ιδρυτών του Εκπαιδευτικού Ομίλου, μέσω του οποίου συνδέθηκε φιλικά, το 1914, με τον ποιητή Άγγελο Σικελιανό. Το 1919 ο Ελευθέριος Βενιζέλος διόρισε τον Καζαντζάκη ως Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Περιθάλψεως με αποστολή τον επαναπατρισμό Ελλήνων από την περιοχή του Καυκάσου. Οι εμπειρίες που αποκόμισε αξιοποιήθηκαν αργότερα στο μυθιστόρημά του “Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται”. Τον επόμενο χρόνο, μετά την ήττα του κόμματος των Φιλελευθέρων, ο Καζαντζάκης αποχώρησε από το Υπουργείο Περιθάλψεως και πραγματοποίησε αρκετά ταξίδια στην Ευρώπη.
Κατηγορήθηκε ως ιερόσυλος από την Ορθόδοξη Εκκλησία, με βάση αποσπάσματα από τον “Kαπετάν Mιχάλη” και το σύνολο του περιεχομένου του “Τελευταίου Πειρασμού” (1953), έργο το οποίο δεν είχε ακόμη κυκλοφορήσει στην Ελλάδα. Το 1954 η Ιερά Σύνοδος με έγγραφό της ζητούσε από την κυβέρνηση την απαγόρευση των βιβλίων του Νίκου Καζαντζάκη.
Ο ίδιος ο Καζαντζάκης, απαντώντας στις απειλές της εκκλησίας για τον αφορισμό του, έγραψε σε επιστολή του: “Μου δώσατε μια κατάρα, Άγιοι Πατέρες, σας δίνω μια ευχή: Σας εύχομαι να ‘ναι η συνείδησή σας τόσο καθαρή όσο η δική μου και να ‘στε τόσο ηθικοί και θρήσκοι όσο είμαι εγώ“.
Τελικά η Εκκλησία της Ελλάδος δεν προχώρησε στον αφορισμό του.
Πέθανε στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας στις 26 Οκτωβρίου 1957, σε ηλικία 74 ετών. Στον τάφο του Νίκου Καζαντζάκη χαράχθηκε, όπως το θέλησε ο ίδιος, η θρυλική σήμερα επιγραφή:
“Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος”.
Σημαντικότερα έργα του: Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά (1946), Καπετάν Μιχάλης (1953), Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται (1954), Ο Τελευταίος Πειρασμός (1955), Ο Φτωχούλης του Θεού (1956), καθώς και πολλά ακόμη που δεν χωρούν σε μια απλή λίστα.
Βασισμένες σε έργα του Νίκου Καζαντζάκη είναι οι ταινίες “Αλέξης Ζορμπάς” (1964), σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη και “Ο Τελευταίος Πειρασμός” (1988) σε σκηνοθεσία Μάρτιν Σκορσέζε. Η τελευταία προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από πλήθος θρησκευόμενων πολιτών, αλλά και εισαγγελικές παρεμβάσεις και μηνύσεις.
Μια ακόμα ταινία γυρίστηκε το 1957 βασισμένη στο μυθιστόρημα του Καζαντζάκη “Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται”. Ο τίτλος της ταινίας, που τη σκηνοθέτησε ο Ζυλ Ντασέν, είναι “Εκείνος που έπρεπε να πεθάνει”.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.