Ο σεξισμός θεωρείται κοινώς η διάκριση εναντίον ανθρώπων βασισμένη στο φύλο τους ή τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό παρά στα ατομικά τους λάθη.
Τις τελευταίες μέρες παρατηρώ ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν “πάρει φωτιά” σατιρίζοντας τα ψηφοδέλτια και τους υποψηφίους-ες των επερχόμενων εκλογών. Αυτό μου με “εντυπωσιάζει” είναι τα σεξιστικά σχόλια και το σεξιστικό φωτογραφικό υλικό για τις υποψήφιες γυναίκες.
Ανεξάρτητα από την πολιτική επιλογή τους, την ποιότητα τους, κατά πόσο δηλαδή μπορεί να είναι διεφθαρμένοι ή όχι. Θα εστιάσω μονάχα στο σεξιστικό περιεχόμενο της υποτιθέμενης σάτιρας.
Δεν κρίνεται πουθενά το κομμάτι λαθών ή κινήσεων των εκάστοτε γυναικών. Κρίνεται μονάχα ο κώλος και τα βυζιά τους. Αυτό δείχνει, όσο και ακραίο θεωρηθεί, την θέση της γυναίκας του σήμερα. Όχι μονάχα στο κοινοβούλιο, αλλά και την καθημερινή ζωή, στους επαγγελματικούς χώρους και ούτω καθεξής.
Για να δούμε όμως τι εννοώ:
Τα σχόλια που διάβασα είναι:
“Ποιος θα την γαμήσει αυτή να ηρεμήσουμε που θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική;”
“Θα έχει φάει πολλούς πούτσους για να έχει φτάσει εκεί που έχει φτάσει.”
Επίσης, να θυμίσω σχόλια για γυναίκες του κοινοβουλίου άκρως μειωτικά. να θυμίσω λεκτικές προσβολές σε γυναίκες του κοινοβουλίου από συναδέλφους βουλευτές και υπουργούς.
Να θυμίσω τον Αναστάσιο Νεράντζη, πρόεδρο επιτροπής θεσμών και διαφάνειας που προσπαθούσε να επαναφέρει στην τάξη τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και είπε: “η κυρία ερεθίζεται;”
Να θυμίσω το σχόλιο του Ευάγγελου Βενιζέλου προς την ίδια “να κυοφορήσεις επειδή είσαι νέα”.
Να θυμίσω το πρόσφατο περιστατικό όπου ο Ψαριανός μαζί με τον Τατσόπουλο κρατούσαν το παλτό της Ραχήλ Μακρή και το μύριζαν.
Ναι, να κριθούν οι γυναίκες υποψήφιες του κοινοβουλίου και να υπάρξει σάτιρα αλλά αντίστοιχη των ανδρών. Οι γυναίκες όπως και οι άνδρες βουλευτές πρέπει να κρίνονται με βάση το έργο, τις απόψεις και τη γενικότερη κοινοβουλευτική συμπεριφορά. Η επιδοκιμασία ή αποδοκιμασία της εμφάνισης συνιστά δείγμα υποτίμησης των γυναικών και ταυτόχρονη υποβάθμιση του ελληνικού Κοινοβουλίου.
Αν υποστηρίζεις ότι δεν είσαι σεξιστής απλά κάνεις πλάκα. Να το ξανασκεφτείς γιατί δεν είναι πλάκα. Σκέψου ο Άδωνις Γεωργιάδης να ήταν γυναίκα.
Αν τα σχόλια ήταν:
“Θα τον γαμήσει κανένα μουνί να ησυχάσουμε;”
“Θέλει να του ρίξουν ένα μουνί να στρώσει.”
“Θα έχει φάει μουνιά για να ανέβει εκεί που ανέβηκε.”
Πώς σου φαίνονται; Πολύ εξωπραγματικά ή περίεργα; Μήπως γιατί συνήθισες το αντίθετο και εκείνο το θεωρείς φυσιολογικό;
Ο καθένας έχει δικαίωμα να φοράει ότι θέλει, να μην φοράει εσώρουχα αν το επιθυμεί, να φοράει στενή φούστα, ή στενό πουκάμισο, να φοράει γραβάτα ή όχι, να φοράει σακάκι ή όχι. Είτε είναι άντρες, είτε είναι γυναίκες. Είναι πολύ προσωπικά θέματα που αφορούν το πόσο άνετα ή όχι αισθάνεται κανείς με τον εαυτό του.
Την επόμενη φορά λοιπόν καλό θα ήταν να χρησιμοποιούνται επιχειρήματα που θα κρίνουν τους ανθρώπους με βάση το έργο τους και όχι το σώμα τους.
Πώς ζητάμε μια διαφορετική κοινωνία, ισότητα, προάσπιση δικαιωμάτων όταν οι ίδιοι δεν τα εφαρμόζουμε στην καθημερινή μας ζωή;
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.