Έχω κρατήσει αρκετά αποκόμματα εισιτηρίων από συναυλίες. Κάπως έτσι, μπορώ κι αναπολώ την επιστροφή των U2 στην Ελλάδα, την επίσκεψη των Wishbone Ash στο Gagarin, τον ερχομό των Red Hot Chili Peppers, τις καλοκαιρινές νύχτες στον Λυκαβηττό και το Θέατρο Πέτρας με τους δικούς μας καλλιτέχνες.

Οι τυπικές τους πληροφορίες, όπως η ημερομηνία, είναι αρκετές για να ξυπνήσουν αναμνήσεις, αλλά και να φέρουν ερωτήματα, με κυριότερη τη σύγκριση του τότε με το τώρα.

Έχω την αίσθηση ότι η ατάκα στην ταινία του Μπίλε Όγκουστ “Νυχτερινό Τρένο για τη Λισσαβόνα” βρίσκει απόλυτη εφαρμογή: “Πάντα αφήνουμε πίσω ένα κομμάτι μας, το οποίο συναντάμε όταν επιστρέφουμε”.

Και τα εισιτήρια είναι αυτά που μας γυρνούν πίσω.

Στις 27 Φεβρουαρίου 2011, είδα τους Wishbone Ash. Ένας λόγος παραπάνω ήταν η παρουσία του τραγουδιστή και ιδρυτή τους Martin Turner, πληροφορία που υπάρχει πάνω στο εισιτήριο. Θυμάμαι τον ενθουσιασμό κάποιων φίλων, που αγαπούσαν εξίσου τη μπάντα κι είχαν ακούσει ξανά και ξανά το θρυλικό “Αrgus” (1972). Από αυτό άλλωστε ήταν εμπνευσμένο και το εικαστικό κομμάτι που συνόδευε τη συναυλία τους στην Ελλάδα.

Από το εισιτήριο διαπιστώνω επίσης ότι τότε ακόμα “κρατούσε” το myspace, βασικό μέσο προώθησης για τις μπάντες για σεβαστό χρονικό διάστημα. Ενώ σε γενικό επίπεδο το 2011 μου φέρνει μνήμες καλύτερων ημερών στη χώρα, παρότι το ελληνικό καράβι είχε ήδη χτυπήσει στο δικό του παγόβουνο και βυθιζόταν σταθερά.

Τα εισιτήρια άλλαξαν, έγιναν αποδείξεις.

Όπως μου παν αυτοί που ξέρουν, η αλλαγή στα εισιτήρια έχει λιγότερους μπελάδες. Λιγότερη γραφειοκρατία, που αφορά το τύπωμα και τη θεώρηση των εισιτηρίων. Λιγότερη γραφειοκρατία, αλλά και λιγότερες αναμνήσεις.

Κανείς δεν θα κρατήσει τις αποδείξεις για ενθύμιο, δεν έχουν καμία απολύτως αισθητική αξία. Και μπορεί στην ουσία να μην αλλάζει απολύτως τίποτα δραματικά στη ζωή μας, αλλά αυθόρμητα σου βγαίνει ένα “κρίμα”.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε και ζει στα Εξάρχεια. Αγαπά τους τοίχους τους, τους αγώνες και τους ανθρώπους τους. Του αρέσει να φωτογραφίζει και να γράφει για όσα δεν μπόρεσε να φωτογραφίσει. Κυκλοφορεί από τα εννιά του με μια εφημερίδα στο χέρι και συνεχίζει να γράφει σε μπλοκάκι στα ρεπορτάζ. Ακούει ό,τι μακριά πολύ μακριά μας ταξιδεύει και διαβάζει ό,τι του γυαλίσει στις βιτρίνες της Καλλιδρομίου, της Ζωοδόχου Πηγής και της Θεμιστοκλέους. Αγαπά τα νησιά και κάποτε θέλει να ζήσει σε ένα από αυτά. Μέχρι τότε, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για μια διαφορετική δημοσιογραφία, με πολλά αυτοδιαχειριζόμενα 3point και γραφιάδες χωρίς περιορισμούς.

Related Posts

//