Μας εξηγούσε το πώς οι περισσότερες μεγάλες εταιρείες και επιχειρήσεις στην Ελλάδα προσφέρουν από φαγητό έως ό,τι άλλο μπορούνε, για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Μας απαριθμούσε τι απίστευτα -όπως ανέφερε- πράγματα δίνουν αυτή την δύσκολη περίοδο σε διάφορους τέτοιους σκοπούς πολλές εταιρείες, μάλιστα μας έλεγε ανώνυμα… όπως και ιδιώτες φυσικά.
Δεν μιλούσε κανένας, ώσπου μια κοπέλα γύρισε κάπως και με ρώτησε: «αυτοί τι κερδίζουν με την φιλανθρωπία; Για το καλό της μάνας τους το κάνουν;»
Επιτέλους! Κάποιοι σκέφτονταν αυτό που σκεφτόμουν κι εγώ. Φιλανθρωπία και επιχειρήσεις δεν πάνε μαζί, γιατί πολύ απλά το πρώτο δεν έχει κέρδος. Η μήπως έχει;
Καταρχάς, ναι έχει. Η φιλανθρωπία είναι σχετικά φτηνή αν αναλογιστεί κανείς το μέγεθος αυτών που παράγει, πουλάει και κερδίζει μια εταιρεία ή επιχείρηση, ή αν σκεφτεί κανείς τα πολύ περισσότερα χρήματα (που πάλι δεν φτάνουν τα κέρδη) που δίνει η επιχείρηση για την κάλυψη του εργατικού κόστους της, δηλαδή για τους μισθούς, τις ασφαλίσεις και τα επιδόματα των εργαζομένων. Έτσι δεν είναι λίγες οι «ευεργέτιδες» εταιρείες που ενώ κάνουν φιλανθρωπίες, ταυτόχρονα απολύουν σωρηδόν εργαζομένους (αλλά τουλάχιστον είναι φιλάνθρωποι).
Βέβαια, οι φιλάνθρωποι-επιχειρηματίες δεν δίνουν γιατί μπορούν αλλά… γιατί φοροαπαλλάσονται. Η φιλανθρωπία, λοιπόν, είναι ένας πολύ καλός τρόπος να δώσουν όσο λιγότερα -αν και φορολογούνται με το μικρότερο συντελεστή- σε αυτό το ηλίθιο κράτος που έτσι κι αλλιώς κλέβουν νόμιμα.
Έτσι, η φιλανθρωπία έχει μεταμορφωθεί σε ένα μέσο κέρδους και προβολής, μέσα από το οποίο οι φιλάνθρωποι κερδίζουν πολλά περισσότερα από τους ευεργετημένους…
Ένα τρανταχτό παράδειγμα φιλανθρωπικού κέρδους και προβολής, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας Starbucks όπου ενώ πουλάει τον καφέ στον πελάτη 4 ευρώ και το κιλό του καφέ 53, στους εργάτες στην Αιθιοπία οι οποίοι ουσιαστικά εργάζονται ατελείωτες ώρες ξεχωρίζοντας τους κόκκους καφέ, τους δίνει το «τεράστιο ποσό»… του μισού ευρώ. Βέβαια ο κύριος Σουλτς, όπως λέγεται, κάνει φιλανθρωπίες στην Αιθιοπία…
Ένα άλλο είναι οι καμπάνιες φιλανθρωπίας που γίνονταν πριν κάποια χρόνια κάθε χρόνο στην τηλεόραση και όπου οι τηλε-αστέρες καλούσαν και ταυτόχρονα αυτοπροβάλλονταν -ενώ έριχναν και ένα δάκρυ- τους τηλεθεατές να βοηθήσουν τα παιδάκια στην Αφρική, την Ασία και την Ελλάδα. Βέβαια, τα χρήματα που μαζεύονταν -αστρονομικά ποσά- κανείς ποτέ δεν έμαθε πού πήγαν, σε ποια παιδάκια ή εν τέλει σε ποιες τσέπες…
Και έτσι, σε μια χώρα που μαίνεται από την μνημονιακή κρίση, η φιλανθρωπία βασιλεύει, εκεί που θα ‘πρεπε να βασιλεύει μόνο η κρατική μέριμνα και ασφάλεια και προτείνεται σαν λύση, όταν η μόνη λύση είναι να δώσεις στους ανθρώπους την ευκαιρία να μορφωθούν και να δουλέψουν… Μέχρι τότε μια λέξη, αλληλεγγύη και όχι φιλανθρωπία.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.