Σε 45 ημέρες περίπου, το νέο πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας θα ξεκινήσει, με τα πράγματα να είναι λίγο – πολύ ίδια με τα προηγούμενα χρόνια. Ακλόνητο φαβορί ο Ολυμπιακός και μάλιστα, έτη φωτός μακριά από τους υπολοίπους. Ακόμα και από τον Παναθηναϊκό ή τον ΠΑΟΚ, που σε αντίθεση με τις υπόλοιπες παραδοσιακές δυνάμεις της χώρας, θα μπορούν άνετα να αισθάνονται προνομιούχοι, για το γεγονός και μόνο ότι θα μπορούν να σχεδιάσουν τις ομάδες τους με κανονικές μεταγραφές, αποδεσμεύσεις ή δανεισμούς ποδοσφαιριστών, έστω και εν μέσω μιας σκληρής πολιτικής λιτότητας.
Την ίδια ώρα, οι μισές ομάδες της Λίγκας (συμπεριλαμβανομένης της ΑΕΚ των 11 πρωταθληματικών τίτλων) απλά θα προσπαθήσουν να επιβιώσουν, μόνο και μόνο για να προσφέρουν παρουσία σε ένα πρωτάθλημα σχεδόν χρεοκοπημένο, που δεν το θέλουν να το δουν ούτε καν οι… Κύπριοι “αδελφοί” μας. Έστω κι αν ελλοχεύει ο κίνδυνος να αποτελέσουν σε πολλές περιπτώσεις “σάκους του μποξ” για τους άμεσους – σε θεωρητικό επίπεδο – ανταγωνιστές τους. Για τις προαναφερθείσες ομάδες βέβαια, το “όπως έστρωσαν, θα κοιμηθούν”, ταιριάζει γάντι!
Δεν χωράνε ημίμετρα
Με τη διαφορά ότι στην προκειμένη περίπτωση, υπήρχαν οι επιλογές. Ξεκάθαρα. Διατηρείς τον ετοιμαθάνατο ασθενή σε καταστολή, τραβάς τα σωληνάκια και τον αφήνεις να αντιμετωπίσει το… μοιραίο, ή πολύ απλά παίρνεις το ρίσκο (ηθικό – πολιτικό – οικονομικό) για την εφαρμογή μιας ριζοσπαστικής θεραπείας, που το μόνο σίγουρο είναι πως θα φέρει αποτελέσματα μια ώρα αρχύτερα. Είτε με τον έναν τρόπο, είτε με τον άλλον. Με άλλα λόγια, καταργείς τα ημίμετρα.
Η περίπτωση της Ρέιντζερς
Κάτι αντίστοιχο δηλαδή, με την περίπτωση της Γκλάσγκοου Ρέιντζερς, που απειλείται με… restart! Η ιστορική ομάδα της Σκωτίας και παραδοσιακή διεκδικήτρια του τίτλου (μαζί με την Σέλτικ), βρέθηκε αρχικά σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης τον περασμένο Ιανουάριο, λόγω των μεγάλων παρελθοντικών οικονομικών της ανοιγμάτων και σε δεύτερη φάση, είδε τις εννιά από τις 13 υπόλοιπες ομάδες της Premier League να της κλείνουν την πόρτα (οι μοναδικές θετικές ψήφοι ήταν η δική της και της Σέλτικ), στην πρόταση για συμμετοχή με όρους στη μεγάλη κατηγορία και παράλληλο διακανονισμό χρεών, μέσα στα επόμενα χρόνια.
Για όλα φταίει ο… Ηρακλής!
Όπως συνέβη και με την περίπτωση της ΑΕΚ, του Άρη, του ΟΦΗ και άλλων ομάδων της ελληνικής Λίγκας, αλλά όχι και με τον Ηρακλή, ο οποίος πέρυσι τέτοια εποχή αναγκάστηκε να εγκαταλείψει ακόμα και το επαγγελματικό του ΑΦΜ, συγχωνεύοντας την ΠΑΕ με την ΑΕ Ποντίων Κατερίνης, προκειμένου να συνεχίσει να υπάρχει! Είπαμε όμως, here is Greece. Εδώ κουμάντο κάνουν οι μεγάλοι.
Αυτοί που αρχικά διοικούν τις ομάδες – εταιρίες και τις χρησιμοποιούν παράλληλα για άλλες παράλληλες δραστηριότητες (π.χ. ξέπλυμα χρήματος), στη συνέχεια τις χρεοκοπούν και στο τέλος, όλο και κάποιο παραθυράκι του νόμου θα βρεθεί προκειμένου να εξυπηρετηθούν αυτές και οι νέοι της ιδιοκτήτες, που συνήθως έχουν και μια ιδιαίτερη, σχεδόν πελατειακή, σχέση με την εκάστοτε κυβέρνηση. Νέος Πανιώνιος, Νέα Καβάλα, άρθρο 44 (περίπτωση Άρη, ΑΕΚ, ΟΦΗ), παραγραφή τόκων – προστίμων – προσαυξήσεων και ενεργοποίηση συστήματος… Κωτσόβολου με άτοκες δόσεις (περίπτωση Ολυμπιακού), ΠΑΟΚ 1926 (ΚΑΕ ΠΑΟΚ), διάφοροι άλλοι νόμοι (νόμος Ορφανού στην περίπτωση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ) και άλλα πολλά τέτοια.
Μπρος στο κέρδος, τι είν’ ο νόμος
Εν κατακλείδι, στο βωμό του κέρδους μπορεί ακόμα και μεσούσης της περιόδου να αλλάξει ολόκληρη η διακύρηξη του πρωταθλήματος, οι νόμοι, τα παραθυράκια τους, τα δεδικασμένα και όλα όσα μπλοκάρουν την παραγωγικότητα του ένδοξου ελληνικού αθλητισμού. Κι αυτό γιατί είναι αυτονόητο πως άλλα έσοδα αποφέρει ένα πρωτάθλημα με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Άρη, σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκονται αυτοί και άλλα ένα αντίστοιχο με Ολυμπιακό, Πλατανιά, Λεβαδειακό, Εργοτέλη, Παναιτωλικό, Ξάνθη.
Στο Ελλάντα όλα αυτά. Γιατί στο εξωτερικό έχουμε δει κατά καιρούς ομάδες να εξαφανίζονται με το βεληνεκές της Φιορεντίνα, της Νάπολι, της Νυρεμβέργης, της Γκλάντμπαχ, της Λιντς, της Νότινγχαμ Φόρεστ, της Σεντ Ετιέν, της Μονακό, της Ρέιντζερς τώρα και πολλών άλλων ευρωπαϊκών γιγάντων. Κάποιες από αυτές τα κατάφεραν και επέστρεψαν. Στάθηκαν ξανά στα πόδια τους. Χωρίς πατερίτσες. Κάποιες άλλες ακόμα παλεύουν. Και κάποιες άλλες βρίσκουν τον τρόπο να παραμένουν στον αφρό, τρεφόμενες από την ίδια τους την αρρώστια…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.