της Φωτεινής Λαμπρίδη (tvxs.gr)
Η γυναίκα της Κέρκυρας δολοφονήθηκε από τον πάτερα της. Γιατί δεν ενέκρινε τον αγαπημένο της. Γιατί σύμφωνα με τους νόμους της πατριαρχίας «κόρη του είναι ό,τι θέλει την κάνει» αφού το σώμα της γυναίκας, το πνεύμα της, την κοινωνική και την επαγγελματική της ζωή, την ορίζει ο πατέρας, ο αδερφός ή ο σύντροφος. Κι αν η επιθυμία της είναι κόντρα στην επιθυμία του αφέντη τόσο το χειρότερο για την ίδια. Για το σώμα της, το πνεύμα της τη ζωή της.
Η γυναίκα της Ρόδου δολοφονήθηκε γιατί αρνήθηκε να παραδώσει το σώμα της στις ορέξεις δύο νεαρών. Γιατί σύμφωνα με τους νόμους της πατριαρχίας για να φτάσει μια γυναίκα ως το σπίτι ενός άνδρα σημαίνει ότι «τα θέλει» κι αν δεν τα θέλει στην πραγματικότητα βιάζεται ή δολοφονείται. Και ποιος θα κατηγορήσει σύμφωνα με τους νόμους της πατριαρχίας έναν άνδρα που το θύμα βρέθηκε στον χώρο του; Εξάλλου τα ΜΜΕ πρώτα απ’ όλα θα αναρωτηθούν «Κι αυτή τι γύρευε εκεί τέτοια ώρα» έτσι δεν είναι;
Ξέρω κι άλλες πολλές γυναίκες που δεν έχουν δολοφονηθεί αλλά γυρνούν σαν φαντάσματα στην ελληνική επαρχία, ντοπαρισμένες με ζάναξ επειδή δεν τις αφήνει ο πατέρας τους κι η μάνα τους να χωρίσουν τον άνδρα που πια δεν ποθούν ή τον άνδρα που τις κακοποιεί. Για να μη χρεωθούν την (σύμφωνα με την πατριαρχική αντίληψη πάντα) αποτυχία. Το στίγμα της διαζευγμένης. Και δεν βρέθηκε κανείς να τους πει πως αποτυχία είναι η υποδούλωση στην πατριαρχία.
Αποτυχία είναι να μη δραπετεύεις ποτέ από τη φυλακή των άλλων. Πολλές από αυτές τις γυναίκες όμως ίσως γνωρίζουν καλά πως μια τέτοια απόφαση μπορεί να τις έστελνε στα βράχια που εντοπίστηκε η Ελένη, ή στον λάκκο που βρέθηκε η Αγγελική. Οπότε μη βιαστείς να τις κατηγορήσεις που δεν τολμούν τη χειραφέτηση που τόλμησες εσύ.
Έχω ακούσει μάνες να λένε στις κόρες τους «Αν χωρίσεις εγώ δεν θα σου κρατάω τα παιδιά. Βρες λεφτά να πληρώσεις γυναίκα». Γνωρίζω κι άλλες, στη γειτονική Τουρκία που κατέληξαν στο νοσοκομείο γιατί αποφάσισαν να σπουδάσουν ή να εργαστούν κι όχι να περιμένουν το βασιλόπουλο που, σύμφωνα με τους νόμους τις πατριαρχίας, θα τις καταξιώσει με έναν επιτυχημένο γάμο.
Γνωρίζω γυναίκες που μεγαλώνουν τις κόρες τους με συμβουλές του τύπου «αν δεν αστράφτει το σπίτι σου ποιος θα σε πάρει; Θα σε χωρίσει και θα’χει δίκιο». Έχω δει έφηβες να ασκούνται στην ψυχαναγκαστική φασίνα για να μη βρεθούν μόνες κι έρημες σε τούτο τον κόσμο. Γνωρίζω γυναίκες που στερήθηκαν την καλημέρα από τους γονείς τους και άλλες που κακοποιήθηκαν άγρια γιατί δήλωσαν πως είναι ομοφυλόφιλες και άρα δεν θα μπορέσουν σύμφωνα με τους νόμους της πατριαρχίας να εκπληρώσουν τον σκοπό της γυναίκας που είναι να βρει έναν άνδρα και να κάνει παιδιά.
Έχω ακούσει γείτονες να απειλούν τις γυναίκες τους πως αν απαντήσουν θα τους τις «βρέξουν». Έχω δει γυναίκες να καταπίνουν τον θυμό τους για να μην καταλήξουν στο νοσοκομείο κι άλλες να ζητούν συγγνώμη γονατιστές αν παραφέρθηκαν. Να προσπαθούν να μαντέψουν τρεκλίζοντας πάνω σε μια νοερή σκακιέρα ποια είναι τάχα η σωστή κίνηση για να μην εξαγριώσουν τον αφέντη. Ή ποιος είναι ο κατάλληλος ελιγμός για να μην τον χάσουν και χάσουν τον ρόλο της ζωής τους. Έχω δει κορίτσια να επαναλαμβάνουν τη σιωπή της μάνας και να το βαφτίζουν υπομονή και σοφία.
Έχω δει γυναίκες να χάνουν την αξιοπρέπειά τους για να μείνουν πιστές στους νόμους της πατριαρχίας. Να είναι οι σωστές κόρες, οι σωστές σύζυγοι σύμφωνα πάντα με το πρωτόκολλο της πατριαρχίας, έχοντας πείσει απόλυτα τον εαυτό τους πως αυτή είναι η απόλυτη τιμή για μια γυναίκα. Έχω ακούσει για γυναίκες που παρακαλούν γονατιστές τους σαδιστές τους και μετά αναρωτιούνται γιατί τις απαξιώνουν αφού είναι τόσο υποταγμένες!
Έχω γνωρίσει γυναίκες που μετά κόπων και βασάνων κακοποιημένες βρήκαν το θάρρος να φτάσουν στο αστυνομικό τμήμα για να πάρουν την απάντηση πως «Δεν μπορείς να κάνεις πολλά, κοίταξε να τα βρεις με τον άνδρα σου και μην τον εξαγριώνεις». Έχω δει πορτοπαράθυρα γειτόνων να κλείνουν γιατί αυτή η βία είναι «υπόθεση του ζευγαριού».
Η γυναίκα της Κέρκυρας είχε καταφύγει στον εισαγγελέα καταγγέλλοντας τον πατέρα της. Η γυναίκα της Ρόδου είχε καταφύγει στην αστυνομία επίσης καταγγέλλοντας τον βιασμό της. Και οι δύο σήμερα νεκρές. Όταν η αστυνομία δηλαδή τα όργανα του κράτους αποθαρρύνουν τις γυναίκες από το να υποβάλλουν επίσημες καταγγελίες και ούτε κουβέντα για να βρουν τρόπο να προστατεύσουν, υπάρχει συνευθύνη για τις γυναικοκτονίες. Και μια σοβαρή πολιτεία οφείλει να απομακρύνει τουλάχιστον τους υπαίτιους και να εκπαιδεύει ορισμένους υπαλλήλους – τέρατα της πατριαρχίας σε αστυνομικά τμήματα, δικαστικό σώμα αλλά και στα σχολεία για να μη θρηνήσουμε κι άλλα θύματα.
Όσο για εμάς, επιβάλλεται να το επαναλαμβάνουμε δυνατά ώστε η φωνή μας να γίνει πιο ηχηρή από αυτή των ΜΜΕ που ρίχνουν νερό στον μύλο της: Η πατριαρχία δολοφονεί!
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.