Άρθρο του Serge Halimi, διευθυντή της Le Monde Diplomatique, σε επιμέλεια της Βάλιας Καϊμάκη για την Εφημερίδα Αυγή.
Προκριματικές για δισεκατομμυριούχους
Το 2012 οι Μπαράκ Ομπάμα και Μιτ Ρόμνεϊ ξόδεψαν περίπου ένα δισεκατομμύριο δολάρια ο καθένας για τη χρηματοδότηση της προεδρικής τους καμπάνιας. Αυτή τη φορά, αντί να δώσει χρήματα σ’ έναν υποψήφιο, ο Νεοϋρκέζος δισεκατομμυριούχος Ντόναλντ Τραμπ αποφάσισε να κατέβει ο ίδιος στην αρένα: «Κερδίζω 400 εκατ. Δολάρια τον χρόνο, τι διαφορά έχει για μένα, λοιπόν;». Το 1992, ένας άλλος δισεκατομμυριούχος, ο Ρος Περό, υποσχόταν «ν’ αγοράσει τον Λευκό Οίκο για να τον δώσει στους Αμερικανούς που δεν μπορούν πια να τον πληρώσουν».
Κατά πάσα πιθανότητα και ο κ. Τραμπ με τη σειρά του θα αποτύχει, όχι όμως χωρίς να έχει κάνει –με τον δικό του τρόπο- ξεκάθαρο τον τρόπο λειτουργίας του αμερικανικού πολιτικού συστήματος: «Είμαι επιχειρηματίας. Όταν οι υποψήφιοι μου ζητούν, τους δίνω. Αν χρειάζομαι κάτι δύο ή τρία χρόνια αργότερα τους τηλεφωνώ και είναι στο πλάι μου». Πρώην γερουσιαστής της Νέας Υόρκης και υποψήφια στις προκριματικές των Δημοκρατικών η Χίλαρι Κλίντον «βρέθηκε στο πλάι του» και αυτή: «Της είπα να έρθει στον γάμο μου και ήρθε. Ξέρετε γιατί; Είχα δώσει χρήματα στο ίδρυμά της». Αν θέλετε αδιάφθορο πρόεδρο επιλέξτε τον από την λίστα των πιο μεγάλων διαφθορέων, προτείνει ο Ντ. Τραμπ.
Το 2010 το Ανώτατο Δικαστήριο κατήργησε τους περισσότερους από τους περιορισμούς στις δωρεές προς τους πολιτικούς. Από τότε οι μεγάλες περιουσίες της χώρας διατυμπανίζουν χωρίς αιδώ τις χορηγίες τους. Για να εξηγήσει τον πρωτοφανή αριθμό των Ρεπουμπλικανών υποψηφίων (17), οι “New York Times” αποκαλύπτουν ότι σχεδόν όλοι μπορούν να υπολογίζουν «στη βοήθεια ενός δισεκατομμυριούχου, γεγονός που δείχνει ότι η καμπάνια τους δεν έχει καμία σχέση με την ικανότητά τους να συγκεντρώσουν κεφάλαια κάνοντας έκκληση στους ψηφοφόρους». Ο Τζον Έλις («Τζεμπ») Μπους έχει ήδη δώσει νέο νόημα στις «μικρές χορηγίες». Για τους περισσότερους υποψήφιους είναι λιγότερο από 200 δολάρια. Γι’ αυτόν είναι λιγότερο από 25.000…
Τρεις δισεκατομμυριούχοι –οι Τσαρλς και Ντέιβιντ Κοχ και ο Σέλντον Άντελσον- έγιναν χορηγοί του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Οι αδελφοί Κοχ –σε μόνιμη σύγκρουση με τα συνδικάτα- σκοπεύουν να ξοδέψουν 889 εκατ. Δολάρια στις εκλογές του 2016, περίπου τον προϋπολογισμό του καθενός από τα δύο μεγάλα κόμματα. Ο κυβερνήτης του Ουισκόνσιν, Σκοτ Ουόκερ, μοιάζει να είναι το φαβορί τους, αλλά τρεις από τους συνυποψήφιους του έχουν επίσης προσδεθεί στο άρμα τους ελπίζοντας να κερδίσουν κι αυτοί μια χούφτα δολάρια.
Ο Σκοτ Ουόκερ προσπαθεί να βάλει επίσης στο παιχνίδι τον Σέλντον Άντελσον όγδοη μεγαλύτερη περιουσία της χώρας και θαυμαστή του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Μπενιαμίν Νετανιάχου. Και δεν είναι ο πρώτος που «έγλειψε» τον ογδοντάχρονο δισεκατομμυριούχο. Πριν από δύο χρόνια ο Άντελσον υποστήριζε ότι οι ΗΠΑ, αντί να διαπραγματεύονται, θα έπρεπε να στείλουν πυρηνικούς πυραύλους στο Ιράν. Οι δεκαεπτά Ρεπουμπλικανοί υποψήφιοι επανέλαβαν την άποψη αυτή στο ντιμπέιτ τους στις 6 Αυγούστου. Και αντιτάχθηκαν στην πρόσφατη συμφωνία ανάμεσα στην Ουάσινγκτον και την Τεχεράνη.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.