Οι Προφίλ μοιράζονται με το 3pointmagazine την ιστορία για το τραγούδι τους «Δεκέμβρης», το οποίο ολοκληρώθηκε μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και με στίχους βαθιά επηρεασμένους από το γεγονός. Παράλληλα περιγράφουν πώς έζησαν τα γεγονότα εκείνες τις ημέρες και σχολιάζουν την επίδρασή τους στο σήμερα.
***
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008. Βρισκόμαστε σε ένα μπαρ στο Παγκράτι γιορτάζοντας την ονομαστική γιορτή ενός φίλου μας. Ξαφνικά κάποιος μπαίνει φουριόζος στο μαγαζί – φανερά αναστατωμένος – και με δάκρυα στα μάτια διακόπτει την γιορτή. ‘Μαλάκες οι μπάτσοι σκότωσαν έναν πιτσιρικά στα Εξάρχεια. Τον πυροβόλησαν εν ψυχρώ ρε πούστη μου. Του σφήνωσαν μια σφαίρα στη καρδιά, έκανα μεταβολή και έφυγαν σαν να μην τρέχει τίποτα.’
Οι επόμενες μέρες υπάρχουν σαν θολή ανάμνηση στο μυαλό μας. Ατέλειωτες ώρες στο δρόμο, δακρυγόνα και άσβηστο πάθος για να ακουστεί η φωνή μας. Μα πάνω απ’ όλα οργή. Οργή που θέριευε κάθε φορά που άκουγες ‘μα τι δουλειά είχε στα Εξάρχεια’, ‘ας πρόσεχαν οι γονείς του να μην τον άφηναν να αλητεύει’, ’15 χρονών αλητάμπουρας, πήγαινε γυρεύοντας’. Οργή που φούντωνε όταν ξεκίνησαν να κυκλοφορούν οι πρώτες ‘ειδήσεις’ για δήθεν επίθεση προς του μπάτσους από 30 άτομα και για δήθεν επεισόδια. Οργή που ένιωθες να σε πνίγει, όταν ακόμα και το βίντεο που τράβηξε η Λητώ Βαλλιάτζα από το μπαλκόνι της, από ντοκουμέντο αλήθειας μετατρέπεται σε υλικό βρώμικης προπαγάνδας. Αλλά και ελπίδα, από τους χιλιάδες κόσμου που βγήκαν στον δρόμο, από την νεολαία που όρθωσε ανάστημα και την φωτιά της εξέγερσης που φάνηκε ότι υπάρχει και όποτε φουντώσει μπορεί να κάψει καθετί βρώμικο και σάπιο. Ελπίδα ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να γίνει πιο δίκαιος και τα πιο τρελά μας όνειρα μας πραγματικότητα.
Εκείνο τον καιρό οι Προφίλ δουλεύαμε κάποια νέα τραγούδια με σκοπό να δοκιμάσουμε να ηχογραφήσουμε ένα δίσκο μέσα στα επόμενα χρόνια. Η μουσική του ‘Δεκέμβρης’ (ο τίτλος φυσικά προέκυψε αργότερα) υπήρχε αρκετό καιρό ορφανή από στίχο, σαν να περίμενε το ποίημα του Ηλία Πολυχρονόπουλου (μπάσο) που γράφτηκε για εκείνες τις ημέρες.
Τώρα που είμαι ο άνεμος,
και στροβιλίζομαι στο φως,
μου γνέφει η μέρα, στον αέρα.
Τώρα που είμαι η θάλασσα,
τα κύματα τα δάμασα,
την πέτρα λιώνω και τον χρόνο.
Τώρα είμαι ταξιδευτής,
ο πιο αθώος εραστής.
Έχω μια σφαίρα στην καρδιά
και δυο ολόχρυσα φτερά.
Τώρα φοράω χρώματα,
της άνοιξης αρώματα,
που με στολίζουν με δροσίζουν.
Απ’ όλους σας ξεμπέρδεψα
κι εδώ που είμαι θέριεψα
μακριά από τις παγερές ψυχές σας.
Ακόμα και σήμερα, 11 χρόνια μετά – με τον δολοφόνο – μπάτσο πλέον ελεύθερο – οι μέρες του Αλέξη τρομάζουν εκείνους που ηδονίζονται με το καθεστώς ‘νόμος και τάξη’, και θα εμπνέουν όσους παλεύουν για την δικαιοσύνη, την ελευθερία και την ισότητα.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.