Η Χρυσή Αυγή στο Κοινοβούλιο. Μια ναζιστική οργάνωση χρησιμοποιεί τη δημοκρατία προς εξυπηρέτηση των σκοτεινών συμφερόντων της. Στο δρόμο, το ένα ρατσιστικό κρούσμα βίας διαδέχεται το άλλο. Πράξεις που έχουν κερδίσει τη νομιμοποίηση. Η ΕΛ.ΑΣ κρατά στάση ανοχής. “Μας χτυπούν φασίστες μπροστά σε αστυνομικούς και δεν κάνουν τίποτα», μας λέει o Αχμετ.
Την ίδια ώρα η δικαιοσύνη τρώει την ώρα της με αθώους. Χιλιάδες άνθρωποι όμως βασανίζονται. Όχι μόνο σαν τον 30άχρονο Ουαλίντ. Τον Αιγύπτιο που βρήκαν βαριά χτυπημένο και αλυσοδεμένο σε ένα δέντρο κάτοικοι της Σαλαμίνας. “Κάθε μέρα που περνάει για μας είναι μαρτύριο. Τις θες να σου πω; Είμαστε τόσα χρόνια εδώ, δεν κλέβουμε, εργαζόμαστε τίμια, πληρώνουμε τους φόρους μας και κάθε μέρα φοβόμαστε μη μας σπάσουν το μαγαζί, μη μας χτυπήσουν, μην καταστρέψουν και αυτά τα λίγα που έχουμε. Δεν ζούμε σε πλούσιες γειτονιές. Παλεύουμε για το μεροκάματο. Θέλουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια. Αυτό κανείς δεν μπορεί να μας το στερήσει”.
Όσο περνά η ώρα η φωνή του τρεμοπαίζει μεταξύ θλίψης, αγανάκτησης και οργής. Δεν μπορεί να πιστέψει πως ένας ακόμα συμπατριώτης έπεφτε θύμα επίθεσης. “Από τη στιγμή που μπήκε στη Βουλή η Χρυσή Αυγή έχουμε δεχτεί πάνω από 20 επιθέσεις. Δίχως να προκαλέσουμε. Ξέρουμε ότι είμαστε σε μια ξένη χώρα και σεβόμαστε τους κανόνες της. Θα μπορούσαμε να μαζευτούμε 100-150 άτομα και να πάμε να σπάσουμε τα γραφεία των φασιστών και να τα βάλουμε με όσους μας κάνουν κακό. Δεν το θέλουμε. Θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά”.
«Κλείνουμε τα μαγαζιά μας στις 7»
Ο Αχμέτ έχει γεννηθεί στην Ελλάδα. Οι γονείς του είναι Αιγύπτιοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν για να μπορέσουν να βγάλουν τα προς το ζην. Μετά από κόπους χρόνων κατόρθωσαν να στρώσουν τη ζωή τους. “Ήθελαν να επιστρέψουν στην πατρίδα. Αλλά είχαμε προσαρμοστεί εδώ. Θα έπρεπε να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή και κρίθηκε καλύτερο από τη στιγμή που είχα αρχίσει και εγώ να πηγαίνω σχολείο, να παραμείνουμε”.
Ο ίδιος ποτέ του δεν συνάντησε εχθρικές συμπεριφορές. Τους τελευταίους μήνες όμως η κατάσταση είναι διαφορετική. “Αναγκαζόμαστε να κλείνουμε τα μαγαζιά μας στις 7. Έρχονται τα σπάνε, μας κλέβουν, δεν είναι κατάσταση αυτή”. Το πρόβλημα όμως γίνεται και… βιοποριστικό, από τη στιγμή που “το βράδυ αφού κλείσουν τα σούπερ μάρκετ είναι ευκαιρία να βγάλουμε κάποιο τζίρο. Τα έσοδα μας έχουν μειωθεί πολύ”.
Η στάση της πρεσβείας
Στην Ελλάδα ζουν 12.000 Αιγύπτιοι. Οι περισσότεροι δυσκολεύονται με τα νέα δεδομένα να ζήσουν αξιοπρεπώς. Στερούνται ακόμα και βασικά αγαθά. Αυτό όμως που τους προβληματίζει περισσότερο είναι “η ασέβεια προς το πρόσωπο μας, επειδή έχουμε διαφορετικό χρώμα δέρματος ή καταγόμαστε από άλλη χώρα κάποιοι θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα να μας υποτιμούν, να μας ξεφτιλίζουν και να μας δέρνουν”.
Η πρεσβεία καταδικάζει τα περιστατικά. Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει τόσο ο Αχμέτ όσο και ο φίλος του στη διαδήλωση της Παρασκευής στο Σύνταγμα “Δεν υπάρχει στήριξη. Μας ζητούν να αλλάξουμε γειτονιά, να μένουμε όλοι μαζί, αλλά αυτή δεν είναι η λύση. Όπως λύσεις δεν είναι ούτε οι συνεντεύξεις. Από πράξεις τίποτα”.
Τι ζητούν; “Να παρέμβουν! Δεν είναι δυνατόν να μας αφήνουν ανυπεράσπιστους. Δηλαδή τι πρέπει να συμβεί; Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας; Δεν το θέλουμε αυτό. Οι ρατσιστικές επιθέσεις πρέπει να σταματήσουν. Οι συνέπειες θα είναι τρομακτικές». Η δολοφονική επίθεση στον Ουαλίντ με κίνητρο την ληστεία, με έντονα χαρακτηριστικά φυλετικού μίσους ξεχειλίζουν το ποτήρι της οργής…
Η στάση του κράτους
Απέναντι στον ρατσισμό, η ελληνική κυβέρνηση απαντά με στρατόπεδα συγκέντρωσης, μεγαλύτερη καταστολή, αποσιώπηση της βίας που ασκείται σε μετανάστες, λογική που ασπάζεται και με το παραπάνω η ΕΛ.ΑΣ. “Σαν τώρα θυμάμαι να κλέβουν το μαγαζί ενός φίλου μου. Η αστυνομία ήταν δίπλα! Κανείς δεν έκανε τίποτα”. Δεν πρόκειται για την πρώτη μαρτυρία, σύμφωνα με την οποία η αστυνομία κάνει τα στραβά μάτια, είναι όμως η τελευταία;
Τι φοβούνται…
Αυτό που φοβούνται ο Αχμέτ και οι συμπατριώτες του είναι τα… αντίποινα. “Ο κόσμος κάτω μαθαίνει όσα γίνονται. Τέτοιου τύπου όμως συμπεριφορές ενθαρρύνουν την ανάπτυξη αντίστοιχων στην πατρίδα μας. Αυτό δεν πρέπει να γίνει. Συμβιώνουμε χρόνια. Απλώς αναρωτιόμαστε. Γιατί να μην μπορούμε όπως και οι Έλληνες στη χώρα μας, να έχουμε τα μαγαζιά μας, να κυκλοφορούμε χωρίς φόβο, να μπορούμε να ζούμε!”
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.