Συναντήσαμε τους Δημήτρη Τζιμέα και Ντομένικο Μπονάσσι από τους Radiosol στο Floral στα Εξάρχεια. Χαλαροί και ευδιάθετοι μοιράστηκαν μαζί μας την προσέγγιση τους στη μουσική, λίγο πριν τα καλοκαιρινά τους live σε δρόμους και παραλίες της χώρας.
Συνέντευξη: Κώστας Παπαντωνίου και Νάσια Ντάλλα
Οι μπάντες που έχεις ταυτισμένες στο μυαλό σου με το καλοκαίρι, είναι εκείνες που σε κάνουν να περνάς καλά και λειτουργούν έξω από τα συνηθισμένα όρια. Δεν χρειάζονται επιβλητικά stages και φορτηγά που θα μεταφέρουν ολόκληρο εξοπλισμό, παίζουν παντού και πάντα, παίζουν για να χορεύεις μέχρι το πρωί.
Μία μπάντα που αγαπά και αγαπιέται παραπάνω το καλοκαίρι είναι οι Radiosol.
Ακόμη θυμόμαστε κάπου στην Πελοπόννησο τον κόσμο να χορεύει στην παραλία σε περυσινό τους live. Δεν γούσταρε μόνο με το ραδιοφωνικό «Μαύρο Ρόδο», αλλά τραγουδούσε με τη ψυχή του «Θέλω καφέ», ξεσάλωνε με το «Ικαρία 2013», ή φανταζόταν κοιτώντας τον ουρανό το δικό του «Τροχόσπιτο». Όπως λένε οι ίδιοι αυτό θα πει ότι «λειτούργησε η φάση».
Το μότο τους είναι «μουσική εδώ και τώρα». Στήνουν τη γεννήτρια, καρφώνουν τα βύσματα στους ενισχυτές και ξεκινάει ένα πολύωρο indie/ska live πάρτυ. Βασικός χώρος δράσης τους είναι το Μεταξουργείο, όπου τους είχαμε δει και στο αποκριάτικο φεστιβάλ. Η περιοχή που θυμίζει μεγάλη γειτονιά καθώς “πας δίπλα στο φούρνο και κάνεις 45 λεπτά να γυρίσεις γιατί θα χαιρετήσεις τους πάντες”, δραστηριοποιείται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια, πραγματοποιώντας εκδηλώσεις σε ανοικτούς χώρους και επανακαθορίζοντας έτσι τη σχέση μας με το δημόσιο χώρο.
Στο Φλοράλ. Στα αριστέρα ο Δημήτρης Τζιμέας, στα δεξιά ο Ντομένικο Μπονάσσι.
Δεν θεωρούν τα παιδιά των Radiosol ότι τα live – πάρτυ είναι πολυτέλεια στις μέρες μας. “Είναι τρόπος ώστε να μπορέσουμε να βρεθούμε όλοι, όποιος και αν είναι, όπως και αν είναι, από όπου και αν είναι. Μπορείς να διαφωνείς σε οτιδήποτε με τον άλλο, αλλά εκείνη τη στιγμή αυτό που συμβαίνει είναι πέρα από σένα”, λέει ο Ντομένικο. Όπως έλεγε όμως και ο Μπέκετ και μας υπενθυμίζει ο Δημήτρης: “Όταν τα σκατά έχουν φτάσει στον λαιμό το μόνο που σου μένει είναι να τραγουδήσεις”.
Οι Radiosol σχηματίστηκαν το 2008. Οι τρεις από τους τέσσερις του σχήματος μαζί με τον Στάθη Δρογώση είχαν τα “Φώτα που Σβήνουν”. Μετά από δύο δίσκους η μπάντα διαλύθηκε. Ο Δρογώσης ακολούθησε σόλο πορεία και οι άλλοι τρεις ξενιτεύτηκαν, μέχρι που αποφάσισαν να γυρίσουν στην Ελλάδα και να ενώσουν ξανά τις δυνάμεις τους. Οι δύο δίσκοι των Radiosol (Radiosol και Μωβ Λινκς) έχουν κυκλοφορήσει μέσω της ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρείας Antelma Music του Στάθη Δρογώση.
Θεωρούν πώς επέστρεψαν στη χώρα την καλύτερη εποχή διότι “τα ερεθίσματα που είχαμε ήταν γιγαντιαία. Λες μια χρονολογία και σου έρχονται χιλιάδες εικόνες. Η κρίση ευνόησε ανθρώπους σαν και εμάς. Κάποιοι έβγαλαν χρήματα, εμείς βγάζουμε μουσική!”, αναφέρει ο Ντομένικο. Η πτώση για τον περισσότερο κόσμο από το ροζ συννεφάκι της ευημερίας δεν λειτούργησε αρνητικά σύμφωνα με τον Δημήτρη και τον Ντομένικο. Ο κόσμος θυμήθηκε να αγαπά ξανά τις μικρές και απλές στιγμές, να επιδιώκει την άμεση επικοινωνία, να έχει ανάγκη τη μουσική.
“Όταν σκαλίζει ο καλλιτέχνης ένα μάρμαρο και βγει ένα άγαλμα από αυτό, η φιλοσοφική ερώτηση που προκύπτει είναι το άγαλμα δημιουργήθηκε από τον καλλιτέχνη ή προϋπήρχε”, λέει ο Δημήτρης, που πιστεύει ότι η αλλαγή στάσης πολλών ανθρώπων δεν οφείλεται στις συνθήκες, “αλλά στις ανάγκες και την τρέλα που είχαμε από μόνοι μας και φαίνεται πώς ψάχναμε την κατάλληλη ευκαιρία για να εξωτερικεύσουμε”.
Η σύνθεση των Radiosol
Ντομένικο Μπονάσσι: κιθάρα, φωνή
Κώστας Γιαννίρης: μπάσο, φωνή
Δημήτρης Τζιμέας: κιθάρα
Διονύσης Παπαπέτρου: τύμπανα, φωνή
“Η μουσική είναι κάτι που πρέπει να συμβαίνει απλά και άμεσα”, λένε. Άποψη που διαμόρφωσαν αφού έφαγαν χρόνια και χρόνο σε σπουδές και ωδεία. “Αν έχεις περάσει όλη αυτή την αποστειρωμένη φάση του ωδείου και δεις πέντε φίλους να παίζουν ελεύθερα, κλειδώνει στο μυαλό σου ότι αυτό θες να κάνεις”, εξηγεί ο Δημήτρης. Πιστεύει ότι είναι καιρός επιτέλους “να σπάσουμε όλες τις φόρμες”. Όπως λέει η περίοδος που “έκανες τη συναυλία, κάποια στιγμή δίσκο, που μπορεί να παίξει στο ραδιόφωνο έχει περάσει ανεπιστρεπτί”.
Αντιστοίχως το ίδιο πιστεύουν για το CD. “Άλλαξαν οι εποχές, από εδώ και πέρα όλα θα γίνονται ψηφιακά”. Ενώ ο Δημήτρης θυμάται χαρακτηριστικό παράδειγμα φίλου που ψώνισε CD αλλά δεν είχε cd player στο σπίτι για να παίξει. Οι ίδιοι διανέμουν δωρεάν τους δίσκους τους μέσω της Antelma. Ένα κλικ, είναι αρκετό για να κατεβάσει κανείς τα άλμπουμ. Εξηγούν πως η απόφασή τους δεν σημαίνει ότι δεν αξιολογούν τη δουλειά τους, αλλά είναι αδύνατο να πάρουν ακόμη και το ρεαλιστικό αντίτιμο. “Άλλωστε δεν υπάρχει και από τον κόσμο δυνατότητα αγοράς. Ας είναι λοιπόν ελεύθερο το υλικό. Αν θέλουμε να βγάζουμε χρήματα, υπάρχουν και άλλες δουλειές! Ας πούμε ο Δημήτρης είναι Αστροφυσικός, εγώ είμαι μεταφραστής, δεν έχουμε καμία τύχη σε αυτά, αλλά υπάρχουν και άλλες δουλειές..!”
Τη μουσική τους την επικοινωνούν μέσω των live. “Πρώτα παίζουμε και στο διαδίκτυο υπάρχει η καταγραφή αν θέλει κάποιος να ψάξει τα τραγούδια που άκουσε ή κάτι παραπάνω”. Με την ίδια απλότητα που παίζουν μουσική, γράφουν και στίχους. «Δεν μπορώ άλλο τις μεταφορικές εκφράσεις που υποδηλώνουν μια αφηρημένη έννοια που συνέβη κάπου κάποτε και αυτό άμα οι νευρώνες σου συνδέσουν πέντε προσωπικές εικόνες μπορεί να παράγει κάποιο νόημα! Θέλω να πω αυτό που σκέφτομαι εδώ και τώρα εντελώς αποδομημένα απλά και άμεσα», εξηγεί ο Δημήτρης, που είναι ο κύριος στιχουργός του γκρουπ.
Αγαπημένος τους στίχος
«Η σκανδάλη έχει μονάχα δύο θέσεις, την τραβάς ή την αφήνεις, πρέπει εσύ να διαλέξεις»
Από συναυλία στο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός.
Αυτή την περίοδο ετοιμάζουν τον τρίτο τους δίσκο, που θα είναι περισσότερο πολιτικός και κοινωνικός. Την ίδια ώρα μετρούν αντίστροφα για την ώρα που θα φορτώσουν το αμάξι με μηχανήματα και όργανα για να γυρίσουν όλη την Ελλάδα. “Θα ξεκινήσουμε με λίγες προγραμματισμένες συναυλίες και μπορεί να καταλήξουμε οπουδήποτε”. Σίγουρα, θα τους δούμε και ακούσουμε στο 4ο Μουσικό Φεστιβάλ Αρβανίτσας στις 10/7, όπου θα εμφανιστούν μαζί με τους Villagers of Ioannina City και τον Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.