Άλλο ένα καλοκαίρι βρεθήκαμε στο μουσικό φεστιβάλ που μας μεγάλωσε. Από το 2005 μέχρι και τώρα, κλείνοντας 10 χρόνια, το Schoolwave έχει σφραγίσει τα πρώτα μας pit, τα πρώτα μας φιλιά μα και έναν χώρο αποκλειστικά για μαθητές. Ενώ σε όλη την κοινωνία, στα 14 σου είσαι πολύ μικρός, εκεί γινόσουν πάντα πιο δυνατός.
Δεν είναι μόνο τα live , η ευκαιρία να παίξεις μπροστά σε χιλιάδες κόσμο τα μικρά τραγούδια που έγραφες στο δωμάτιό σου. Είναι η όλη ανταπόκριση. Να βλέπεις πως η μουσική σου μετράει, πως ακόμα κι’ αν τραγουδάς για τον «άνθρωπο διαστημική πατάτα» ή τη «γιαγιά πρεζόνι» , κάποιος γελάει εκεί κάτω. Πως δεν είναι παράδοξο, τη στιγμή που οι περισσότεροι συμμαθητές σου ακούνε Πάολα, εσύ να τη βρίσκεις με Rammstein. Να βλέπεις πώς η μουσική μπορεί να ενώσει μια μερίδα ανθρώπων που πριν περάσουν σε κάποιο πανεπιστήμιο, ουσιαστικά δεν πολύ-μετράνε.
« Το schoolwave προσφέρει μια σπουδαία εμπειρία σε νέες μπάντες που δε θα τη ζούσαν υπό άλλες συνθήκες. Η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με τα άλλα μουσικά φεστιβάλ, είναι η ανιδιοτέλεια των διοργανωτών και η επιθυμία τους να βοηθήσουν νέους μουσικούς χωρίς κάποιο αντάλλαγμα», μας λένε οι The Weeping Clown, που έπαιξαν φέτος στο φεστιβάλ.
Η ανιδιοτέλεια αυτή, διαγράφεται και στα λόγια του Χρήστου Ιωαννίδη “ιδρυτή” κατά μία έννοια του φεστιβάλ. Όπως έγραψε και στην ειδική έκδοση της εφημερίδας των Schooligans: « Το 2009, μεγάλη πολυεθνική μας προτείνει αποκλειστική χορηγία που καλύπτει το τεράστιο budget του φεστιβάλ.Προυπόθεση : Να βάλουμε το όνομα του προιόντος δίπλα στο όνομα του Schoolwave. ( Πώς λέμε ‘Skoda Ξάνθη’;) Λέμε ένα ηρωικό όχι που ακόμα πληρώνουμε».
Πράγματι, η έλλειψη χορηγών φέτος έγινε εμφανής, αλλά δεν επηρέασε ούτε στο ελάχιστο το όλο συναίσθημα που μοιράζεται στον χώρο. Τα τελευταία χρόνια, πέρα από μαθητικές, το φεστιβάλ, φιλοξενεί και κάποιες φοιτητικές μπάντες , οι οποίες αν και “μεγάλωσαν” λιγάκι, δεν είναι τόσο εύκολο να γίνουν αποδεκτές από τις δισκογραφικές, αν δεν προσαρμόσουν το στυλ τους σε ό, τι έχει ζήτηση. Οπότε αν και φοιτητές, μοιράζονται την ίδια χαρά. Όπως οι No Entry που μας εξηγούν πως : «Ο ενθουσιασμός και η πόρωση πάνω στη σκηνή του Schoolwave δεν κοιτάνε ηλικία. Βιώσαμε κάτι μοναδικό και αξέχαστο . Είχαμε απωθημένο να παίξουμε σε μεγάλο stage. Μακάρι να συνεχιστεί για πολλά χρόνια ακόμα το φεστιβάλ».
Ένα άλλο κομμάτι που πάντα μας κέντριζε το ενδιαφέρον, είναι οι εθελοντές. Παιδιά να χορεύουν πέρα δώθε, να κουβαλάνε πράγματα και να τα αφήνουν για ένα λεπτό, έτσι ώστε να φωνάξουν πως, « Είναι τέλειο»! Κορίτσια και αγόρια που έκλεισαν τα 23, και δεν τους νοιάζει που ακόμα κόβουν εισιτήρια και τρέχουν να τα προλάβουν όλα. Όπως ο Τάσος που είναι εθελοντής από τα 16 και μας λέει ότι : «Ξεκίνησα γιατί έβλεπα παιδιά στην ηλικία μου πάνω στη σκηνή και μπορούσα να ταυτιστώ μαζί τους. Δεν κατάφερα να πάω με το συγκρότημά μου στο φεστιβάλ, οπότε πήγα ως εθελοντής. Με έκανε να νιώθω ότι ανήκω κάπου. Μετά από τόσο καιρό, δε μπορώ να διανοηθώ ότι θα περάσει Schoolwave χωρίς να βοηθήσω με κάποιο τρόπο».
Κι’ όλα αυτά , γιατί δεν πρόκειται για 3 μέρες κάθε καλοκαίρι. Αλλά για μια διαρκή απόπειρα να ενωθούν οι φωνές παιδιών που δεν ταιριάζουν με τη μάζα. Μέσω των Schooligans, του site, μέσω του μαθητικού συνεδρίου « ΞΕΣΤΡΑΒΩΣΟΥ», το Schoolwave δίνει τη δυνατότητα στους μαθητές να ακουστούν. Να καταδικάσουν το bullying, την trash κουλτούρα και ό, τι τους βαραίνει.
Από την Τεχνόπολη μέχρι το Θέατρο Βράχων, κι’ από ‘κει μέχρι την Πλατεία Νερού, ένας θεσμός που γέννησε τους Rosebleed, τους Stonebringer καθώς και πολλά άλλα συγκροτήματα, καταφέρνει παρά τις δυσκολίες να επιβιώνει στο χρόνο. Το τραγούδι που αφιέρωσαν την πρώτη ημέρα οι Musica Ficta στον Αγγελάκα, συνοψίζει το όλο mood του φεστιβάλ. Μουσική και μηνύματα να περνάνε με αγάπη από τη μια γενιά στην άλλη. Νύχτες με νερό στον αέρα, χορό , κοντά σορτσάκια, αγόρια και κορίτσια με πολύχρωμα μαλλιά, να θυμίζουν τις πιο γνήσιες ελπίδες της νιότης μας. Schoolwave.To φεστιβάλ για το οποίο έναν ολόκληρο χρόνο ανυπομονούν όχι μόνο οι μικροί, μα και όσοι μεγάλωσαν μαζί του…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.