Το cine Μελίνα είναι ο θερινός δημοτικός κινηματογράφος στη Δραπετσώνα. Άνοιξε στις 23 Ιουλίου, μετά από 3 χρόνια που βρισκόταν σε κατάσταση εγκατάλειψης. Το πρόγραμμα του είναι εντυπωσιακό, αφού περιλαμβάνει 71 ταινίες, η μία καλύτερη από την άλλη. Κλασικά αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου, ελληνικά ντοκιμαντέρ και ταινίες μικτού μήκους και πολλές ταινίες για μικρότερες ηλικίες. Η πρεμιέρα έγινε στις 23 Ιουλίου, με ένα αφιέρωμα στην κωμωδία. Την Τετάρτη 29 Ιουλίου, βρέθηκε εκεί ο έλληνας σκηνοθέτης Ροβήρος Μανθούλης, ο οποίος συνομίλησε με το κοινό, που παρακολούθησε τα ντοκιμαντέρ του.
Ένα μικρό ιστορικό
Η ιστορία του συγκεκριμένου χώρου ξεκινάει τη δεκαετία του ’60. Τότε ήταν ιδιωτικός και είχε άλλο όνομα. Ο cine Δώρα είχε το όνομα της κόρης του ιδιοκτήτη. Στο τέλος της δεκαετίας του ’80 άρχισε η συζήτηση για την εξαγορά από το δήμο, η οποία διήρκεσε περίπου τέσσερα χρόνια. Από το 1993 έως το 2012 ο κινηματογράφος λειτουργούσε ως δημοτικός κινηματογράφος, με το όνομα Μελίνα.
Όπως μας περιέγραψε ο Χρήστος Καραγιαννάκης- αντιδήμαρχος πολιτισμού και αθλητισμού του δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας- η επαναλειτουργία του κινηματογράφου δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Η Δημοτική Επιχείρηση (ΔΗ.Κ.Ε.Π.Α.), στην οποία ανήκε, χρεοκόπησε και βρίσκεται υπό εκκαθάριση, αφήνοντας πάρα πολλά χρέη. Ο τελευταίος ιδιώτης που ανέλαβε τη λειτουργία του άφησε τον κινηματογράφο σε κακή κατάσταση.
O Χρήστος Καραγιαννάκης.
«Τα τελευταία χρόνια μέχρι το 2012, λειτουργούσε σε ένα καθεστώς, όπου η δημοτική επιχείρηση πλήρωνε χωρίς να έχει κανένα λόγο για τη διαχείριση. Ο δήμος είχε δώσει τη διαχείριση σε ιδιώτες . Οι ιδιώτες έβρισκαν τις ταινίες, λειτουργούσαν το κυλικείο και όλα τα υπόλοιπα, τα οποία χρεώνονταν στη ΔΗ.Κ.Ε.Π.Α.. Τώρα ανακαλύψαμε ότι δεν είχαν πληρώσει τίποτα.
Τελευταία σεζόν που δούλεψε ήταν το 2012. Το 2013 δόθηκε σε κάποιον ιδιώτη, ο οποίος το άνοιξε για μία εβδομάδα και το εγκατέλειψε. Το άφησε σε θλιβερή κατάσταση. Άφησε τις καρέκλες, τα τραπεζάκια έξω και τα ψυγεία να δουλεύουν. Το Σεπτέμβρη του 2014 που ανοίξαμε εδώ, βρήκαμε τις καρέκλες, τα τραπεζάκια κατεστραμμένα και τα ψυγεία στο κυλικείο να δουλεύουν για ενάμιση χρόνο. Σε αυτό το διάστημα έχουν γίνει και κλοπές υλικού. Ο ηχητικός εξοπλισμός έχει κλαπεί εξ ολοκλήρου και τα σημαντικά μέρη της μηχανής προβολής, που ουσιαστικά την καθιστούν ανενεργή.»
Οι μηχανές προβολής δουλεύουν ξανά…
Σήμερα ο cineΜελίνα είναι από τους λίγους κινηματογράφους, που λειτουργούν αμιγώς ως δημοτικοί. «Αποφασίσαμε να ανοίξουμε τον κινηματογράφο ως δήμος. Το πρόγραμμα το διαμορφώσαμε μόνοι μας, με τη βοήθεια ενός εξαίρετου ανθρώπου του κινηματογράφου, του Δημήτρη Σπύρου στη συμβολή του οποίου στηριχθήκαμε, ιδιαίτερα για τις παιδικές-νεανικές ταινίες.» , μας είπε ο κος Καραγιαννάκης. Εκτός από αυτές τις δυσκολίες, υπήρχαν και τεχνικού τύπου αφού οι εταιρίες παραγωγής δεν παρέχουν ταινίες πρώτης προβολής χωρίς να υπάρχει εξοπλισμός DCP, για ψηφιακή προβολή. Τεχνολογία την οποία σχεδιάζει να προμηθευθεί ο δήμος τους επόμενους μήνες.
Παρόλα αυτά ο δημοτικός κινηματογράφος πλέον προβάλει. «Πέρα από αυτές τις δυσκολίες καταφέραμε να φτιάξουμε ένα πρόγραμμα, που καταφέρνει να βάλει την σφραγίδα και του ποιοτικού αλλά και του λαϊκού κινηματογράφου, με την έννοια ότι δεν απευθυνόμαστε σε σινεφίλ κοινό, απλώς οι ταινίες δεν είναι χολιγουντιανές παραγωγές. Έχει ταινίες από όλο τον παγκόσμιο κινηματογράφο. Το χαρακτηριστικό είναι ότι οι ταινίες αυτές, είτε παλιότερες, του κλασικού κινηματογράφου, είτε πιο σύγχρονες που υπάρχουν, είναι όλες βραβευμένες και είναι από τις κορυφαίες ταινίες παγκοσμίως.
Στο πρόγραμμα θελήσαμε να στηρίξουμε λίγο περισσότερο και να το τονίσουμε το παιδικό-νεανικό κομμάτι. Είναι δύο μέρες την εβδομάδα με παιδικές και νεανικές ταινίες. Οι ταινίες αυτές είναι ταινίες από όλον τον κόσμο, με παγκόσμιες διακρίσεις, οι οποίες έχουν να δείξουν κάτι ξεχωριστό για το τι σημαίνει παιδικός και νεανικός κινηματογράφος. Επιπλέον αποφασίσαμε, ότι μια μέρα θα πρέπει να είναι αφιερωμένη στο ντοκιμαντέρ. Η εκδήλωση με το Ροβήρο Μανθούλη, ήταν στο πλαίσιο αυτού του προσανατολισμού. Όλα τα ντοκιμαντέρ που θα δείξουμε, είναι ελλήνων σκηνοθετών και αφορούν κοινωνικά προβλήματα της χώρας, θέτουν τα ζητήματα της κρίσης, βάζουν ζητήματα που άπτονται των προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας. Μία μέρα ακόμα, θα είναι αφιερωμένη σε μικρού μήκους ταινίες ελλήνων σκηνοθετών, ταινίες των τελευταίων τριών-τεσσάρων χρόνων οι οποίες βραβεύτηκαν στα τελευταία φεστιβάλ μικρού μήκους της Δράμας. Κάθε Πέμπτη είναι αφιερωμένη στον κλασικό κινηματογράφο και τα τριήμερα Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή , χαρακτηρίζονται από δύο ταινίες, που προβάλλονται κάθε μέρα, οι οποίες είναι ή σύγχρονες ταινίες ή αφιερώματα. Τα αφιερώματα – έξι ταινίες σε ένα τριήμερο- που περιλαμβάνει το πρόγραμμα μέχρι το Σεπτέμβρη είναι στην κωμωδία, στο θρίλερ και ένα αφιέρωμα σ το Γούντι Άλεν.»
Η Δραπετσώνα είναι μια από τις περιοχές που μαστίζονται από την κρίση. Η πολιτιστική δραστηριότητα είναι πολύ σημαντική . Η δημοτική αρχή επίσης τη θεωρεί σημαντική, όπως μας είπε ο κος Καραγιαννάκης: «Πιστεύω ότι κάθε τέτοια δραστηριότητα ενισχύει και τη συλλογικότητα, φέρνει πάλι κοντά τους ανθρώπους. Μια ταινία μπορεί να τους προβληματίσει για τα δικά τους προβλήματα, τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν και τη διέξοδο που πρέπει να δουν και τους κρατάει ζωντανούς.».
Επιπλέον ρωτήσαμε το Χρήστο Καραγιαννάκη για το τι προτίθεται να κάνει ο δήμος για να προτρέψει τους κατοίκους να έρθουν στον κινηματογράφο. «Εδώ πρέπει να πούμε ότι δεν έχουμε καταφέρει αυτό που θα θέλαμε. Έχουμε να αντιπαλέψουμε την παραίτηση ενός κόσμου που δεν θέλει καν να βγαίνει από το σπίτι του, που έχει εγκαταλείψει τον ίδιο του τον εαυτό και την προσωπικότητα του, δηλαδή τη δημιουργική απασχόληση, να νοιάζεται για ένα βιβλίο, μια ταινία, ένα θεατρικό έργο. Αυτό φαίνεται από το ότι προτιμά να κάθεται μπροστά στην τηλεόραση και να περνάει απλώς την ώρα του, από το να βγει και να περάσει υπέροχα με άλλους 50-100 ανθρώπους σε ένα θερινό κινηματογράφο . Αυτή η κατάσταση είναι το μεγάλο στοίχημα πως θα μπορέσουμε να βγάλουμε τον κόσμο από τα σπίτια του και πολύ περισσότερο είναι ένα ακόμα στοιχείο. Ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια λαθεμένη αντίληψη, που είχε και βάση σε μεγάλο βαθμό, ότι στις γειτονιές δεν υπάρχει πολιτιστική δραστηριότητα. Θεωρεί ο κόσμος ότι ακόμα κι αν βγουν να διασκεδάσουν ή να ψυχαγωγηθούν, πρέπει να πάνε πιο μακριά. Εμείς θέλουμε να δείξουμε ότι υπάρχει πολιτιστική δραστηριότητα, υπάρχουν δυνατότητες τέτοιες και στην πόλη τους και στη γειτονιά τους.»
Το cine Μελίνα βρίσκεται Σωκράτους 65, στη Δραπετσώνα.
Οι τιμές εισιτηρίων είναι προσιτές για πολύ κόσμο, αναλυτικά:
Δευτέρα-Πέμπτη €3.
Παρασκευή-Σάββατο–Κυριακή (για δύο ταινίες ) €5.
Α.Μ.Ε.Α., Πολύτεκνοι, Άνεργοι, Συνταξιούχοι €3.
Πληροφορίες: https://cinemelina.wordpress.com
*Φωτογραφίες: Κίμωνας Αλέξης Κοκκινάρης
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.