Στην πόλη δυσφορεί, αισθάνεται άβολα. Δεν βλέπει την ώρα να αποδράσει στο αγαπημένο του δάσος της Ροδόπης, ή σε οποιοδήποτε άλλο φυσικό τοπίο. Αρκεί να έχει μαζί την κάμερά του, να απαθανατίσει τη σκηνή που θα τον σημαδέψει. Ο Μπάμπης Γκιριτζιώτης μιλάει στο 3pointmagazine.gr, αφηγείται τις εμπειρίες του και εξομολογείται τον έρωτα του για τη φωτογραφία και τις outdoor δραστηριότητες, περιγράφοντας ιστορίες από -σχεδόν- όλο τον κόσμο. Μιλάει ακόμα με ιδιαίτερη αγάπη για το πολύπαθο Νεπάλ, το οποίο επισκέφτηκε δυο φορές και στο οποίο κατάλαβε -όπως λέει- το νόημα της ζωής…
«Φωτογράφος είμαι επαγγελματικά από το 2000, εδώ και 15 χρόνια. Εμένα μου άρεσε η φωτογραφία και ασχολιόμουν ερασιτεχνικά. Βρέθηκα να δουλεύω στην Ελευθεροτυπία, όπου πήρα πολλά ερεθίσματα και γνώρισα πολύ κόσμο. Είδα πως στήνεται ένα project, είχα πολύ στενή σχέση με τους φωτογράφους, σε μια χρυσή εποχή για τα έντυπα, όσον αφορά τις αμοιβές. Κάποια στιγμή παραιτήθηκα και ξεκίνησα ως freelancer τη συνεργασία μου με διάφορα έντυπα. Έβρισκα διάφορα θέματα που με ενδιέφεραν φωτογραφικά όπου πήγαινα και τα κάλυπτα. Μετά προωθούσα τα θέματα σε διάφορα περιοδικά, περίμενα να πληρωθώ και ετοιμαζόμουν για το επόμενο. Αυτό κράτησε για 4-5 χρόνια.
O κορυφαίος αθλητής ορεινού τρεξίματος Δημήτρης Θεοδωρακάκος περνά κάτω από το Στεφάνι στον αγώνα Olympus Marathon.
Γύρω στο 2007 προέκυψε τυχαία η φωτογραφική κάλυψη ενός αγώνα ορεινού τρεξίματος. Από πολύ νωρίτερα φωτογράφιζα στο βουνό αλλά δεν είχα σκεφτεί να ασχοληθώ αποκλειστικά με αυτού του είδους την φωτογράφηση. Έτσι, το 2008 ξεκίνησα την ομάδα GO-mrp (GO- mountain running photos) μία ομάδα φωτογράφων και ξεκινήσαμε να καλύπτουμε αρχικά αγώνες ορεινού τρεξίματος. Στην αρχή καλύπταμε φωτογραφικά μόνο αγώνες τρεξίματος. Στην συνέχεια όμως η ομάδα μεγάλωσε, δημιουργήσαμε την Goexperience (www.goexperience.com.gr) και ξεκινήσαμε να καλύπτουμε φωτογραφικά αλλά και με παραγωγές video ορειβασία, αναρρίχηση, mountain bike και άλλα αθλήματα που γίνονται στο βουνό.
Με αφορμή το The North Face Kalymnos Climbing Festival ξεκίνησε η συνεργασία μου με την The North Face όπου συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Το να δουλεύεις με μια από τις κορυφαίες εταιρείες του χώρου σου δίνει την δυνατότητα να αποκομίσεις πολλές εμπειρίες και να πραγματοποιήσεις project που είναι πολύ ενδιαφέροντα.
Δεν υπάρχει στασιμότητα. Πάντα μου άρεσε να κινούμαι στο βουνό και σιγά σιγά ανακάλυπτα τη μαγεία του, μέσα από τη δουλειά μου ως φωτογράφος πάντα. Δεν είμαι ούτε αναρριχητής ή σκιέρ, αλλά μου αρέσει να βρίσκομαι κοντά σε αυτούς τους ανθρώπους και να τους ακολουθώ αποτυπώνοντας εικόνες από την κάθε τους προσπάθεια. Με ενδιαφέρει το ανθρωποκεντρικό στοιχείο, τί κάνει και πώς συμπεριφέρεται αυτός ο άνθρωπος πάνω στο βουνό, πώς βιώνει όλη την εμπειρία και την προσπάθειά του.
Με καλή παρέα προς το καταφύγιο Κάκαλος, στον Όλυμπο.
Το μεγαλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι να καλύπτω φωτογραφικά αγώνες και προσωπικά project που γίνονται στο βουνό, πάντα με κεντρικό στοιχείο τον άνθρωπο. Η σωστή προετοιμασία είναι πολύ βασικός παράγοντας όταν καλύπτουμε με την ομάδα ή μόνος μου κάποιον αγώνα ή κάποια προσωπική προσπάθεια ενός ορειβάτη, αναρριχητή κτλ. Τα σωστά σημεία φωτογράφησης ή ο κατάλληλος εξοπλισμός είναι κάποια από τα πιο σημαντικά που πρέπει να σκεφτόμαστε και να προετοιμάζουμε κάθε φορά πριν βρεθούμε στο πεδίο. Σε αποστολές όπως στο Νεπάλ ή σε περιοχές με δύσκολες συνθήκες που μπορεί να κρατήσουν από πέντε έως και 25 ημέρες η προετοιμασία του εξοπλισμού είναι ακόμα πιο σύνθετη, αφού πρέπει να υπολογίσεις και το βάρος που πρέπει να κουβαλάς αλλά και την σωστή κατανομή ενέργειας (μπαταρίες φωτογραφικών μηχανών, υπολογιστή κτλ).
Ο Δημήτρης Παπακωνσταντίνου με Free Ride διαθέσεις.
Νομίζω ότι είναι τρόπος ζωής το να περνάς χρόνο στη φύση. Δεν μπορώ να με φανταστώ να δουλεύω με οκτάωρο, σε μια δουλειά γραφείου. Νιώθω πολύ περισσότερο άνετα να κινούμαι στο βουνό παρά μέσα στην πόλη. Το προτιμώ, γι΄αυτό και επέλεξα να ασχοληθώ με αυτό το κομμάτι της φωτογραφίας. Νιώθω άνετα, νιώθω οικεία. Το να γυρίσω σπίτι και να επεξεργαστώ τις φωτογραφίες είναι το βαρετό κομμάτι της δουλειάς.
Το ορειβατικό σκι έχει κερδίσει πολλούς λάτρεις του βουνού τα τελευταία χρόνια.
Πολλές φορές μου λείπει το βουνό όταν είμαι στην πόλη, ενώ δεν συμβαίνει το αντίστροφο. Για παράδειγμα, έχει τύχει να είμαι στην πόλη γνωρίζοντας ότι για τις επόμενες 10 ημέρες θα πρέπει να δουλεύω στο σπίτι μου, ενδιάμεσα έφυγα μια καθημερινή απόγευμα και πήγα στον Όλυμπο. Περπάτησα, έφτασα εκεί που ήθελα στις 3.00 το βράδυ, έστησα το αντίσκηνο και κοιμήθηκα. Ξημέρωσε, έκανα μία φωτογραφία μόνο, αυτή που ήθελα, κοιμήθηκα δυο ώρες, τα μάζεψα και γύρισα στην πόλη. Σε τέτοιες φάσεις, ποτέ δεν έχω πει “α, να ήμουν τώρα σπίτι μου να ξεκουραζόμουν, να έπινα έναν καφέ”. Δεν με κουράζει αυτό το πράγμα, δεν το έχω σαν άγχος πώς να ετοιμαστώ, να κανονίσω τις δουλειές μου και να φύγω για ταξίδι, το γραφείο μου είναι το βουνό…
Θέα από το παράθυρο του καταφυγίου Κάκαλος στο οροπέδιο του Ολύμπου.
Ρουτίνα δεν υπάρχει, γιατί κάθε φορά είναι διαφορετική. Μπορεί το πιο εύκολο πράγμα να γίνει το πιο δύσκολο και το αντίστροφο. Στην Ροδόπη, που πάω πάνω από 10 χρόνια, είτε μόνος μου είτε καλύπτοντας αγώνες ορεινού τρεξίματος ανακάλυψα πριν λίγο καιρό που βρεθήκαμε εκεί για ένα project της The North Face με τον Μιχάλη Στύλλα και τον Δημήτρη Δεσποινιάδη μία περιοχή που δεν είχα ξαναδεί ποτέ μου.
Ο Άρης Θεοδωρόπουλος μέλος του The North Face Explorers Society σε μία από τις χιλιάδες αναρριχητικές διαδρομές στην Κάλυμνο.
Η πιο δύσκολη δουλειά που έχω κάνει ποτέ ήταν η αποστολή στο Νεπάλ για το Solokumbu Trail, έναν αγώνα ορεινού τρεξίματος. Το 2010 ο Νίκος Καλοφύρης και το 2011 η Ναταλία Παπουνίδου ήταν οι πρώτοι Έλληνες που πήραν μέρος σε αυτόν τον αγώνα, ο συγκεκριμένος αγώνας θεωρείται από τους δυσκολότερους στο παγκόσμιο καλεντάρι. Οι αθλητές έπρεπε σε 15 ημέρες να καλύψουν τρέχοντας 300 περίπου χιλιόμετρα σε υψόμετρο που ξεκινούσε από τα 2000 μέτρα και έφτανε στα 5600 μέτρα. Η δουλειά μου ήταν να φωτογραφίζω τους αθλητές και να στέλνω καθημερινά με δορυφορικό τηλέφωνο εικόνες και κείμενο σε ιστοσελίδες του χώρου. Η διαδρομή του αγώνα δεν μου έδινε την δυνατότητα να ακολουθήσω άλλα μονοπάτια ώστε να συναντώ τους αθλητές, οπότε αναγκαστικά κάλυψα πεζοπορώντας όλη την διαδρομή του αγώνα.
Ένα από τα πρόσφατα δύσκολα project ήταν επίσης το The North Face of Olympus Mountain που έγινε πέρυσι τον χειμώνα, σε αυτό είχα την ευκαιρία να ακολουθήσω τον Μιχάλη Στύλλα στις βορεινές πλευρές του Ολύμπου σε χειμερινές συνθήκες.
Με το Μιχάλη Στύλλα στην κόψη Ναούμ στη βόρεια πλευρά του Ολύμπου για το Project The North Face of Olympus Mountain.
Απ΄ τις πιο όμορφες στιγμές που έχω ζήσει σε αποστολή ήταν στο Νεπάλ, όταν πήγα για δεύτερη χρονιά, με τη Ναταλία Παπουνίδου. Ήδη από τον πρώτο χρόνο παρατηρούσαμε τις διαφορές στον τρόπο ζωής των Νεπαλέζων και των Ευρωπαίων. Βλέποντας από τον πρώτο χρόνο τα παιδάκια, που έκαναν χιλιόμετρα κάθε μέρα για να πάνε στο σχολείο τους, συζητάγαμε τί θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να βοηθήσουμε καλύπτοντας κάποιες ανάγκες τους. Έτσι βγάλαμε μια συλλογή με φωτογραφίες από το ταξίδι μας, διατέθηκε προς πώληση και τα έσοδα τα διαθέσαμε σε ένα σχολείο στο Νεπάλ, τα πήγα εγώ την επόμενη χρονιά που ήξερα ότι θα πάω. Μετά από ένα 6μηνο μου έστειλαν μια επιστολή ότι τα χρήματα αξιοποιήθηκαν, αγοράστηκαν κρεβάτια και στρώματα για τα παιδιά που έρχονταν από μακριά. Ήταν πολύ όμορφο το συναίσθημα.
Ο σεισμός που πριν μερικές μέρες πλήγωσε σοβαρά αυτή την όμορφη χώρα μας στεναχώρησε όλους και ίσως λίγο παραπάνω αυτούς που έχουν ζήσει έστω για λίγο σε εκείνα τα μέρη με αυτούς τους ανθρώπους. Είμαι σίγουρος ότι παρά τον πόνο τους θα βρουν την δύναμη να συνεχίσουν να χαμογελούν και να μας βοηθούν να ταξιδεύουμε και να γνωρίζουμε την χώρα τους έτσι όπως αυτοί μόνο ξέρουν.
Με τους περισσότερους συνεργάτες της ομάδας είμαστε επίσης και φίλοι, δεν υπάρχει η σχέση “αφεντικού – υπαλλήλων”, ποτέ δεν είχα στο μυαλό μου κάτι τέτοιο. Δεν είναι μια συνεργασία μία ή δύο ωρών, ταξιδεύουμε μαζί, πεζοπορούμε πολλές ώρες και ζούμε εύκολες αλλά και δύσκολες καταστάσεις μερικές φορές.
Το ότι είμαστε και φίλοι και συνεργάτες και το κοινό μας πάθος είναι η φωτογραφία και το βουνό μάς βοηθά να περνάμε καλά και να δουλεύουμε με όρεξη και καλή διάθεση.
Boulder στην Νάουσα.
Στην Ελλάδα τα φυσικά τοπία που σε μαγεύουν είναι πάρα πολλά. Ξεχωρίζω από τα βουνά μας τον Όλυμπο, τον επισκέπτομαι πολύ συχνά και το θεωρώ ένα από τα ωραιότερα βουνά που έχω επισκεφθεί μέχρι στιγμής. Το ορεινό τμήμα της Ροδόπης είναι το αγαπημένο μου δάσος. Δεν είναι όπως η Πίνδος ή τα Ζαγοροχώρια, όπου μπορείς να συναντήσεις μέσα τους χωριά και ανθρώπους. Είναι σημεία στη Ροδόπη τελείως παρθένα, που είσαι μόνος σου μέσα στη φύση, δεν υπάρχουν καταφύγια, ξενώνες ή χωριά μέσα της και αυτό την κάνει ξεχωριστή για μένα. Σίγουρα όμως θα πρέπει να υπάρχουν και άλλα όμορφα μέρη τα οποία δεν έχω δει και ελπίζω να τα δω.
Λαιμός. Ένα από τα πιο όμορφα περάσματα προς το οροπέδιο των Μουσών στον Όλυμπο.
Θα ήθελα να πάω παντού ξανά! Δεν με χαλάει ποτέ να επισκέπτομαι δεύτερη φορά το ίδιο μέρος. Έχω πάει περισσότερες από 100 φορές στον Όλυμπο και θέλω να ξαναπάω. Στο Νεπάλ σίγουρα ήταν κάτι το μοναδικό και σίγουρα θα το ξαναεπισκεφτώ με την πρώτη ευκαιρία που θα μου δοθεί.
Αναρριχητική διαδρομή στην σπηλιά Grande Grotta στην Κάλυμνο.
Εκεί (σ.σ. στο Νεπάλ) ζήλεψα την ηρεμία των ανθρώπων που ζουν πάνω στο βουνό, καθώς και το πως έχουν αποδεχτεί ότι μπορούν να ζήσουν με λίγα υλικά πράγματα, απλά. Στο Νεπάλ δεν υπάρχει ακριβώς φτώχεια, έχουν τα απαραίτητα όσον αφορά την τροφή και το νερό, όμως ζουν με αυτή την απλότητα και είναι χαρούμενοι με αυτά. Στην Αφρική, σου κάνει εντύπωση η υπομονή των ανθρώπων. Για να καταλάβεις τη διαφορά με μας τους “δυτικούς”: είχα μόλις γυρίσει από ταξίδι στην Αιθιοπία και στην Ερυθραία. Ήμουν λοιπόν στη Θεσσαλονίκη και περίμενα σε μια στάση λεωφορείου. Ήταν δίπλα μου μια κυρία, η οποία “μανούριαζε” και γκρίνιαζε που είχε αργήσει 5′ το λεωφορείο, ψάχνοντας από τους γύρω της να την σιγοντάρουν ουσιαστικά. Εκεί σκέφτηκα πώς ζούμε. Ήθελα να της πω “ηρέμησε, δεν έγινε τίποτα, δεν αξίζει καν να κάθεσαι να το συζητάς και να χαλάς τη διάθεσή σου απλά επειδή άργησε 5′ το λεωφορείο”. Μου φάνηκε τόσο “τσάμπα”, τόσο ανούσιο όλο αυτό που έκανε. Βέβαια ο καθένας συμπεριφέρεται σε κάθε μέρος που ζει ανάλογα με τους ρυθμούς του. Κι αυτή την κυρία αν την πήγαινες σε αυτά τα μέρη θα το καταλάβαινε αυτό. Σίγουρα δεν μπορείς να ζεις σαν Ευρωπαίος στο Νεπάλ, αλλά ούτε και σαν Νεπαλέζος στις μεγαλουπόλεις της Ευρώπης.
Downhill με την ομάδα του Action Bike club στον Χορτιάτη Θεσσαλονίκης.
Παγοαναρρίχηση σε τεχνητό πεδίο στις Σέρρες.
Το Solokumbu Trail ξεχωρίζει λόγω των κορυφών και του υψομέτρου του. Είναι πολύ μεγάλος αγώνας σε διάρκεια, οι αθλητές διανύουν 300 χιλιόμετρα σε πολλές μέρες, τα καταφύγια δεν είναι τα ίδια με αυτά που συναντάς πχ. στις Άλπεις, οι συνθήκες σε δυσκολεύουν μιας και δεν βρίσκεις εύκολα ζεστό νερό ή ρεύμα για να καλύψεις πράγματα και ανάγκες που στο σπίτι σου είναι λυμένα εκ των πραγμάτων. Ο αγώνας είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει. Το UTMB που κάλυψα φέτος μου άρεσε επίσης πάρα πολύ σαν εμπειρία, τρέχει πάρα πολύς κόσμος, γίνεται στις Άλπεις και περιλαμβάνει τρεις χώρες, μιας και η διαδρομή είναι ανάμεσα στη Γαλλία την Ιταλία και την Ελβετία. Έχεις την άνεση να μετακινείσαι με αυτοκίνητο γιατί οι διαδρομές είναι τεράστιες, έχεις δωμάτιο. Ακόμη και η βόλτα που κάνεις μέσα στις Άλπεις μέχρι να βρεις τον επόμενο σταθμό είναι μοναδική εμπειρία, η φύση είναι μοναδική και τα τοπία υπέροχα.
Με την ομάδα downhill του Action Bike Club στον Όλυμπο.
Ελπίζω να είμαι υγιής και να μπορώ να κάνω αυτό που κάνω για πολύ καιρό ακόμα. Δεν έχω σκοπό πάντως ποτέ να χάσω τελείως την επαφή μου με το βουνό. Ελπίζω να βρίσκω αφορμές και λόγους να ζω στα βουνά έστω και αν δεν πηγαίνω για δουλειά. Θέλω μεγαλώνοντας να γεμίζω με εικόνες από αυτά, όχι μόνο τους σκληρούς δίσκους του υπολογιστή μου αλλά και το μυαλό μου.
Αθλητής ορειβατικού Σκι σε αγώνα στην Βασιλίτσα.
Η ενασχόληση με το βουνό, μια πεζοπορία, μια βόλτα ή και κάτι πιο extreme, σε κάνει να αναθεωρείς πράγματα. Σε βγάζει από το τρυπάκι του τρόπου ζωής της πόλης. Σου δίνει πολλά πράγματα η ενασχόληση με τη φύση, θεωρώ ότι είναι εντελώς αφύσικο να αποφεύγει κανείς την επαφή μαζί της. Το βουνό εκτός από πολλές όμορφες εικόνες και εμπειρίες μου έχει δώσει και κάτι ακόμα, υπομονή. Την υπομονή που χρειάζομαι ώστε να βλέπω κάποια πράγματα πιο καθαρά και να προσπαθώ να τα αξιολογώ καλύτερα και με πιο καθαρό μυαλό».
Αναρριχητική διαδρομή στην σπηλιά Grande Grotta στην Κάλυμνο.
Με το Μιχάλη Στύλλα στην κόψη του Προφήτη Ηλία, λίγο πριν ξεκινήσει το αναρριχητικό κομμάτι της διαδρομής στην βόρεια πλευρά του Ολύμπου για το Project The North Face of Olympus Mountain.
Αθλητής ορεινού στα ζωνάρια Ολύμπου με το πρώτο πρωινό φως.
Ο Μπάμπης Γκιριτζιώτης είναι επίσημος adventure Photographer της The North Face Greece. Περισσότερα μπορείτε να δείτε εδώ:
explorerssociety.gr/cv/8/babis-giritziotis.html
vimeo: GOexperience
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από τα ταξίδια του Μπάμπη Γκιριτζιώτη στο Νεπάλ:
Κι άλλες φωτογραφίες από διάφορες δραστηριότητες:
Καταπράσινα μονοπάτια στον αγώνα ορειβατικού τρεξίματος στον Κίσσαβο.
Στον αγώνα ορεινού τρεξίματος Faethon Olympus Marathon, το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής βρίσκεται σε υψόμετρα άνω των 2000 μέτρων.
Εντυπωσιακές βόλτες μετά το άνοιγμα του αλεξίπτωτου κάτω από τα καταγάλανα νερά της Ζακύνθου.
B.A.S.E Jump στην Ζάκυνθο.
Πρωινός καφές με θέα τις κορφές του Ολύμπου.
Αθλητής περνά μέσα από τα δάση οξιάς σε αγώνα ορεινού τρεξίματος στην Ροδόπη.
Ο Μιχάλης Στύλλας, αθλητής της The North Face, στον αγώνα 160 χλμ. ROUT στην Ροδόπη.
Η θέα προς το Στεφάνι Ολύμπου από το οροπέδιο των Μουσών με το πρώτο πρωινό φως.
Αθλητής του ορεινού αγώνα τρεξίματος Olympus Mythical Trail 100k περνά το οροπέδιο των Μουσών στις 3 τα ξημερώματα.
Ανατολή Ηλίου στον Όλυμπο.
Καταρράκτες στην περιοχή του Λειβαδίτη στην Ορεινή Ροδόπη.
Μία από τις εικόνες του Free Ride contest στον Χελμό.
Σχετικά με την The North Face®
Η The North Face ιδρύθηκε το 1966. Με έδρα το San Leandro, California, η εταιρεία προσφέρει τα πιο εξελιγμένα προϊόντα με σκοπό να εξοπλίσει ορειβάτες, αναρριχητές, σκιέρ, δρομείς καθώς και οποιονδήποτε διαθέτει πάθος για εξερεύνηση και πρωτοποριακό στυλ. Η The North Face έχει ως στόχο της να εμπνεύσει και να ενθαρρύνει τους αθλητές να ξεπερνούν τα όριά τους, να αναζητούν νέες διαδρομές, νέες γραμμές ή να διασχίζουν νέες αποστάσεις καθώς η εξερεύνηση δεν σταματά ποτέ!
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.