«Τώρα πια ξέρει»
Προσπαθεί να ερμηνεύσει τι νιώθει… χαίρεται, λυπάται, απογοητεύεται, μελαγχολεί… Έπειτα αναρωτιέται… «είμαι ευτυχισμένη;» Σιωπή… Ποιος απαντά αμέσως σε αυτό το ερώτημα;
Μία χαραμάδα ευτυχίας
Την ώρα που ο ουρανός σκοτεινιάζει, τότε είναι που καλύπτουν σύννεφα και την άδεια μου ψυχή. Αναζητώ κολασμένα μία χαραμάδα ευτυχίας, μία στιγμή γαλήνης από τον κακό μου εαυτό.
Ορίζοντας την ευτυχία
Για μένα, ευτυχία είναι να νιώθεις ζωντανός. Να ζεις έντονα την κάθε στιγμή, απόλυτα και χωρίς όρια. Να γελάς, να κλαίς, να θυμώνεις, να τσαντίζεσαι, να συγχωρείς, να αγαπάς ή να μην αγαπάς, να χορεύεις, να μην μπορείς να πάρεις τα πόδια σου, να πέφτεις, να σε σηκώνουν ή να σηκώνεσαι, να ξαναπέφτεις. Να υπάρχεις!