Σε μία χώρα που τα σχολεία είναι λιγότερα από τις εκκλησίες και τα θρησκευτικά σημαντικότερα από την πληροφορική, μία ακόμη εκκλησία - αυτή τη φορά μέσα στη Βουλή- μάλλον θετικά, παρά αρνητικά θα αντιμετωπιζόταν.
Δεν μιλούσε κανένας, ώσπου μια κοπέλα γύρισε κάπως και με ρώτησε: «αυτοί τι κερδίζουν με την φιλανθρωπία; Για το καλό της μάνας τους το κάνουν;» Επιτέλους! Κάποιοι σκέφτονταν αυτό που σκεφτόμουν κι εγώ. Φιλανθρωπία και επιχειρήσεις δεν πάνε μαζί, γιατί πολύ απλά το πρώτο δεν έχει κέρδος. Η μήπως έχει;
Αν κάποιος/α σοκάρεται ή προσβάλλεται με τα της θρησκείας, δεν έχει αίσθηση του χιούμορ και είναι θρησκόληπτος, παρακαλώ πολύ να αποφύγει να διαβάσει το παρακάτω άρθρο.
Μια συνέντευξη για την σεξουαλική απελευθέρωση, το ρατσισμό, τα στερεότυπα και τα ταμπού, τον συντηρητισμό της ελληνικής κοινωνίας και το ρόλο της εκκλησίας, την ευθύνη των γονιών αλλά και την ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας.