Παλιό η ψυχή μου γράμμα είναι κι εγράφη
σε μια παρθένα ωραία -- ευγενική
παρθένα -- που για λύπη ερωτική
το μοναστήρι εδιάλεξεν, ετάφη.
Τι τώρα κι αν ασπρίζουνε οι κροτάφοι;
Το τότε κι αν η μοίρα ήταν κα...
Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα είδα το βράδυ αυτό.
Κάποια χρυσή, λεπτότατη
στους δρόμους ευωδιά.
Και στην καρδιά
αιφνίδια καλοσύνη.
Στα χέρια το παλτό,
στ' ανεστραμμένο πρόσωπο η σελήνη.
Ηλεκτρ...
Σάββατο βράδυ: ανοίγουνε στο δρόμο σα λουλούδια
οι απλές καρδιές, παθητικά ν’ ανέβουνε τραγούδια
που τη χαρά ή τον απαλό του έρωτα ψάλλουν πόνο,
ενώ για μένα η εβδομάδα ετέλειωσε και μόνο.
Περισ...
«Τι καλά που ‘ναι στο σπίτι μας τώρα που έξω πέφτει χιόνι!
Το μπερντέ παραμερίζοντας τ’ άσπρο βλέπω εκεί σεντόνι
να σκεπάζει όλα τα πράγματα, δρόμους, σπίτια, δένδρα, φύλλα.
Πόσο βλέπω μ’ ευχαρίστηση μαζεμέν...
Ο θάνατος του Κώστα Καρυωτάκη (21/7/1928), ακόμη και μετά από πολλά χρόνια αποτελούσε και αποτελεί σημείο αναφοράς στο έργο καλλιτεχνών και ποιητών. Ανάμεσά τους και ο ποιητής της εργατιάς Κώστας Βάρναλης. Στις...
Πάντα μ’ άρεσε να διαβάζω ποίηση. Είναι μια συντροφιά όταν θέλεις να χαθείς στις σκέψεις σου και να νιώσεις τα συναισθήματά σου. Είναι λόγια παρήγορα όταν νιώθεις μόνος και βλέπεις ότι δεν είσαι ο μοναδικός που...
Είναι η ενσαρκωμένη αμφισβήτηση του κόσμου. Δεν κλείνονται στο ελιτίστικό τους καβούκι, αλλά το ανοίγουν με ταπεινότητα για να χωρέσει τους προβληματισμούς και τα όνειρα σου. Δεν είναι μόνοι. Όταν γράφουν, σε κοιτάζουν στα μάτια, και το ξέρεις, κάθε φορά που τους διαβάζεις.
Για κάποιον που διαβάζει και εκτιμά την ποίηση, ο Κώστας Καρυωτάκης σίγουρα λαμβάνει υψηλή θέση στο Πάνθεον των σπουδαίων Ελλήνων ποιητών, ανεξαρτήτως αν ο αναγνώστης είναι φύσει αισιόδοξος ή φύσει απαισιόδοξος.