Η συμφωνία του Μπραζίλιαν, του Κώστα Ταχτσή
Αν πεθάνω
δεν θα ξανάρθει ο ταχυδρόμος
δεν θα μου στείλεις πια βιβλία
ή την καρδιά σου σʼ ένα φάκελο
δεν θα σε δω να φεύγεις
ή να ΄ρχεσαι
δεν θα καθίσω πια ποτέ στο μπαρ
και συ στο πλάι μου
ή απέναντι κ...
Είδαμε το “Ο μικρός εγώ” | Η υπαρξιακή πάλη του Ταχτσή, ο κλυδωνισμός μιας κοινωνίας
“ - Έφτυσα! Αλίμονό σου αν χαζέψεις πάλι στο δρόμο!
Δεν έφτυνε ποτέ στ' αλήθεια, μόνο με λόγια, μα το νόημα της απειλής ήταν καθαρό: Έπρεπε νάχεις γυρίσει πίσω πριν στεγνώσει το σάλιο.
Το πόσο γρήγορα στεγνών...
Δεν ντρέπομαι, του Κώστα Ταχτσή
Μια μέρα θα με πουν φακίρη
μεσ' απ’ το στήθος μου έβγαλα κόκκινα περιστέρια
μεσ' απ’ τα μάτια μου καπνό
πέρασα ξίφη στα όνειρά μου
διέπραξα κλοπές δι’ υποβολής
από αγάπη, σας τ’ ορκίζομαι, από τύψεις ίσως
...
Γκελ με την άβυσσο
Ζωές δημιουργικές, ζωές λαμπερές, ζωές με πάθη, ζωές με ρίσκο. Πρόσωπα που έμειναν στην αιωνιότητα, τόσο λόγω των σπουδαίων "επιτευγμάτων" τους όσο ζούσαν, όσο και λόγω του μύθου που δημιουργήθηκε με τον θάνατό τους.