Παρότι πρόσφατα άνοιξαν φούρνοι μεγάλων αλυσίδων, των οποίων η λάμψη από τα μεγαλεπίβολα φώτα και τους πληθωρικούς πάγκους μπορεί να σε ξεγελά, η Ομόνοια δείχνει και παραμένει εγκαταλελειμμένη.
Η αφοσίωση τω...
Απομένουν 15 λεπτά πριν περάσει το τελευταίο τραίνο. Οι ελάχιστοι που βρίσκονται στο σταθμό της Ομόνοιας έχουν κουρνιάσει σαν περιστέρια στα άδεια παγκάκια. Κουκουλωμένοι μέσα στις ζακέτες τους, αμίλητοι, περιμ...
To μικρό Παρίσι των Αθηνών
Petit Paris d' Athenes 2014
9-19 Οκτωβρίου/octobre
Aπό την Belle Epoque στον 1ο παγκόσμιο πόλεμο. 100 χρόνια μετά.
De la Βelle Εpoque à la 1e Guerre mondiale. 100 ans apres.
Θέ...
Συχνά ο Στάθης έφερνε στον πατέρα του στην όψη. Κοιτούσε κάτω, σαν να κουβαλούσε το ίδιο βάρος. Δίπλα του μια φορά είχε μια γυναίκα που κοιτούσε κι αυτή κάτω. Αλλά αντί για το πάτωμα, τα φρεσκοβαμμένα νύχια της. Η διαφορά στο κοίταγμα ήταν όλη η διαφορά στη ζωή τους.
Ο πόνος του άλλου μοιάζει με εύκολο αντικείμενο για χλευασμό. Πριν όμως αρχίσουμε το καλαμπούρι, ας σκεφτούμε τι είναι χειρότερο. Ο τύπος που επαιτεί ή αυτός που τον κλωτσά και γελά μαζί του.
Η πλατεία Ομονοίας είναι μια πλατεία χωρίς ενιαίο πρόσωπο. Οι περισσότεροι τη λένε γκρίζα και βαρετή. Κάπου εκεί βρίσκεται κι ένα τεράστιο γαλάζιο πανώ...ένα πανώ που άλλο θα ήθελαν να σημαίνει και αλλού οδηγεί τη σκέψη.
Η είδηση ήταν σοκαριστική το χτεσινό Σαββατιάτικο πρωινό. Tο σοκ της θα μπορούσε μόνο να συγκριθεί με αυτό του τέλους του κόσμου. Πολιτικός επισκέφτηκε την Ομόνοια και μάλιστα ο πρωθυπουργός.