Ανοίγεις και κλείνεις σά λουλούδι, του Ντίνου Χριστιανόπουλου
Ανοίγεις και κλείνεις σά λουλούδι.
Έρχομαι -μουδιασμένος με υποδέχεσαι,
κρατάς τα μάτια επίμονα χαμηλωμένα,
ύστερα λίγο λίγο ξεθαρρεύεις,
αρχίζεις να μιλάς με τρυφεράδα,
τα μάτια χρωματίζεις με ιλαρότητα...