«Εθνική αναξιότης» του Κώστα Βάρναλη
Εθνική αναξιότης
(Ο Κεραμεικός των Ναζήδων)
Σκύβε, ραγιά, κατάχαμα στη λάσπη
και ξύνε τ’ άρβυλά σου με τα νύχια.
Κι όσο βαστάς, γενού μικρός. Και τρέμε,
σαν περνάς το μαρμάρινο κατώφλι.
Και πέτα την ψ...
Τα τρένα, του Γιώργου Νικολόπουλου
Περιμένοντας τα τρένα που έφυγαν...
Τα τρένα που έφυγαν...
Τα τρένα που έφυγαν...
Κάθε φορά, την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή, ο επιβάτης θα σηκώσει το δεξί του χέρι, θα πιαστεί από τη χειρολαβή, θα αναση...
Κάθε πρωί του Μανόλη Αναγνωστάκη
Κάθε πρωί
Καταργούμε τα όνειρα
Χτίζουμε μ περίσκεψη τα λόγια
Τα ρούχα μας είναι μια φωλιά από σίδερο
Κάθε πρωί
Χαιρετάμε τους χθεσινούς φίλους
Οι νύχτες μεγαλώνουν σαν αρμόνικες
-Ή...
Όταν βραδιάζει του Ναπολέων Λαπαθιώτη
Όταν βραδιάζει, μέσα μου, ξυπνούν τα περασμένα·
ξυπνούν αργά, σα μουσικές νεκρές από καιρό,
– σα μουσικές που χάθηκαν, και που τις λαχταρώ,
κι έρχονται πάλι, μαγικά κι ανέλπιδα, σε μένα·
πόθοι, παράπονα π...
Όπως οι Γάτες, του Τίτου Πατρίκιου
Όπως οι γάτες όταν αρρωσταίνουν
κουρνιάζουν στις πιο απόμερες γωνιές
όσο μονάχες τους να γιάνουν
έτσι κι εγώ σ' αυτή την κόχη θ' απομείνω
όσο να πάψει το αίμα μου σε κάθε χτύπο
υπόγεια να σχηματίζει τ' όνο...
Τέλος του καλοκαιριού, του Τίτου Πατρίκιου
ΙΙ
Χωρίς να σε βλέπω χωρίς να σου μιλάω
χωρίς ν’ αγγίζω ούτε μια σκιά απ’ το βήμα σου
χωρίς – πόσο γυμνός ακόμα θα ‘θελες να μείνω;
Μη με πιστεύεις, σε τίποτα μη με πιστέψεις.
Κι όταν εντάσσω τις στιγμές σ...
Πως τολμάς και νοσταλγείς ρε τσόγλανε;
Το «Πως τολμάς και νοσταλγείς, τσόγλανε;» κυκλοφόρησε το 1999. Περιέχει ποιήματα, σχέδια, μικρά κείμενα και διαλόγους, αποφθέγματα, σκόρπιες σκέψεις και στίχους - κάποιοι είχαν ήδη γίνει ή έγιναν τραγούδια σε ...
Αμοργός, του Νίκου Γκάτσου
Με την πατρίδα τους δεμένη στα πανιά και τα κουπιά στον άνεμο κρεμασμένα
Οι ναυαγοί κοιμήθηκαν ήμεροι σαν αγρίμια νεκρά μέσα στων σφουγγαριών τα σεντόνια
Αλλά τα μάτια των φυκιών είναι στραμμένα στη θάλασσα
...
«Αλλά τα βράδια» του Τάσου Λειβαδίτη
Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ’ ένα τόσο ωραίο φεγγάρι.
Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο
φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες
ούτε ένα κεφάλαιο να γράψεις ακόμα.
Σα σανίδα από θλιβερό ναυ...
Πέντε ποιήματα μεσ’ στο σκοτάδι, του Νίκου Καρούζου
Ακολουθεί η πρώτη ενότητα (το πρώτο ποίημα) από τα Πέντε ποιήματα μεσ' στο σκοτάδι, του Νίκου Καρούζου, με τίτλο Εικόνα.
Γυρίζει μόνος
στα χείλη του παντάνασσα σιωπή
συνέχεια των πουλιών τα μαλλιά του.
Ωχ...
Ὁ πράσινος κῆπος του Νικηφόρου Βρεττάκου
Ἔχω τρεῖς κόσμους. Μιὰ θάλασσα, ἕναν
οὐρανὸ κι ἕναν πράσινο κῆπο: τὰ μάτια σου.
Θὰ μποροῦσα ἂν τοὺς διάβαινα καὶ τοὺς τρεῖς, νὰ σᾶς ἔλεγα
ποῦ φτάνει ὁ καθένας τους. Ἡ θάλασσα, ξέρω.
Ὁ οὐρανός, ὑποψιάζομαι. ...
Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα του Κώστα Καρυωτάκη
Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα είδα το βράδυ αυτό.
Κάποια χρυσή, λεπτότατη
στους δρόμους ευωδιά.
Και στην καρδιά
αιφνίδια καλοσύνη.
Στα χέρια το παλτό,
στ' ανεστραμμένο πρόσωπο η σελήνη.
Ηλεκτρ...