Ποιός δεν θέλησε να ταξιδέψει; Κάποια πόλη ή κάποια χώρα υπάρχει στον πίνακα των ονείρων μας και πάντα προσπαθούμε να πάμε εκεί. Άλλες φορές, πάλι, τα ταξίδια μας βρίσκουν τυχαία, απρόσμενα. Κάποια δουλειά ή μια αυθόρμητη πρόσκληση.
Κάθε ταξίδι είναι και μερικές φωτογραφίες ακόμη. Φωτογραφίες με τις οποίες προσπαθούμε πάντα να κρατήσουμε τη στιγμή, για να θυμόμαστε. Εμείς διαλέξαμε κάποιες από αυτές για να τις μοιραστούμε μαζί σας.
Ήταν η μέρα που φεύγαμε, πολύ πρωί. Αποχωρισμός από το νησί. Το νησί του Αιόλου το ονομάσαμε. Εκεί πάντα φυσάει και ο άνεμος μαστιγώνει αλύπητα το νησί. Όπως κι εκείνο πρωινό στο λιμάνι της Δονούσας. Μαζί και τον «Τίμιο Σταυρό» που πρέπει κάπως να βγάλει τίμια το ψωμί του, μπροστά στους αέρηδες. Κι εμείς γυρίζαμε στην Αθήνα, που τίμιοι δεν υπάρχουν, που καραβάκια δεν βλέπεις. Το τελετουργικό του ψαρά, θα το πάρω μαζί μου. Τα δίχτυα του, η ψαριά του, η ηρεμία του και οι γάτες που περιμένουν λίγο πιο κει. Γιατί κάτι θα τους δώσει. Εδώ, όλοι τρώνε.
Κατερίνα Καραβία
Καρναβάλι Ξάνθης 2011. Ξυπνάμε το μεσημεράκι και κατεβαίνουμε βόλτα στο καρναβάλι. Μπλεκόμαστε με τον κόσμο. Γινόμαστε ένα με τα χρώματα και τη χαρά του πλήθους. Χαμογελάμε. Γιορτάζουμε. Η Ξάνθη είναι πανέμορφη. Εμείς περνάμε υπέροχα και νιώθουμε ευτυχείς. Κόρνες, φωνές, σαρπαντίνες, χαρτοπόλεμος, κάθε είδους αποκριάτικη στολή. Τα άρματα. Οι καρναβαλιστές χορεύουν και πίνουν ρετσίνες. Και μεις μαζί. Και κάπου εκεί ανάμεσα βλέπω έναν τύπο ντυμένο Γιώργο Παπανδρέου, με καμπαρντίνα, κασκόλ και μάσκα Παπανδρέου και κρεμασμένο στην πλάτη του ένα χαρτόνι που λέει “Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε”. Πανέξυπνη στολή. Ναι ρε φίλε, έχεις δίκιο, σκέφτομαι. Αλλά σήμερα γιορτάζουμε. Σήμερα είμαι στην Ξάνθη και ζω το όνειρό μου. Θέλω να ξεχάσω για λίγο ότι ζω στον Τιτανικό και ότι κρέμομαι από μια κλωστή, θέλω να ξεχάσω τη μαυρίλα, έχει τόσο χρώμα γύρω μου! Μόλις τελειώσει το καρναβάλι και πάλι στη μάχη, i promise.
Μαρία Δελαγραμμάτικα
Όλη μέρα περπατούσαμε. Τόσα καινούρια πράγματα. Πρώτη φορά στο Παρίσι. Όνειρο ετών. Η όρεξη για εξερεύνηση ήταν πολύ περισσότερη από τις αντοχές μας. Έπρεπε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο και να κάνουμε υπομονή μέχρι αύριο. Ακόμη και τότε όμως, το παράθυρο ήταν άλλος ένας τρόπος να κλέψω μερικές στιγμές εξερεύνησης ακόμη. Κάπου κοντά στη Μονμάρτη, με τις νησίδες του δρόμου υπό κατασκευή και τέλεια θέα στα γαλλικά (;) ταχυφαγεία. Και για να κοιμηθώ μετράω αυτοκίνητα. Κι εκείνο το βράδυ υποσχέθηκα πως θα επιστρέψω ξανά.
Αλέξανδρος Βάκουλας
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.