«…Εκείνα που μένουν»

Αγαπητό μου ημερολόγιο, οι εποχές αλλάζουν και ο χρόνος ξεφτίζει τις στιγμές μας όπως τα χρώματα ξεθωριάζουν στον ήλιο. Η μνήμη ασθενεί και όσα ζήσαμε είναι πια ένα παρελθόν που προσπαθεί να μάθει κολύμπι στο χείμαρρο της καθημερινότητάς μας. Αποφεύγω να βάζω θετικά ή αρνητικά πρόσημα στην κάθε εποχή.

Μπορείτε να επαναλάβετε την ερώτηση;

"Τι απέγινε άραγε εκείνος ο Δεκέμβρης;", αναρωτιέται η Κατερίνα. Φαντάζομαι μαζί της αναρωτιούνται όλοι οι 16άρηδες του 2008, που τώρα περπατάνε στα 20 και προσπαθούν να σπουδάσουν, να δουλέψουν και να δημιουργήσουν στην χρεοκοπημένη Ελλάδα.

Ξαναβρήκε την περηφάνια του ο Panathinaikos

Από τη μέρα που ξεκινήσαμε να παρακολουθούμε ποδόσφαιρο όντες σε νηπιακή ηλικία μάθαμε και καταλάβαμε και οι ίδιοι δηλαδή πως ο Παναθηναϊκός είναι ο καλύτερος διασυλλογικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στο εξωτερικό. Φίλοι και εχθροί το αναγνωρίζουν. Ή μάλλον το αναγνώριζαν μέχρι και πριν δυο χρόνια.

«Ξένος» στο Εθνικό Θέατρο

Στο Εθνικό Θέατρο συνεχίζεται για 2η χρονιά η παράσταση «Ξένος». Πρόκειται για μια παράσταση η οποία αποτελείται από δυο μονόπρακτα γραμμένα μετά από ειδική ανάθεση του Εθνικού Θεάτρου στον Γιάννη Τσίρο και τη Λένα Κιτσοπούλου με θέμα τον ρατσισμό και ειδικότερα την παράνομη μετανάστευση.

Χρύσα Καψούλη: «Eγώ φοράω ως μάσκα το έργο μου…»

Η Χρύσα Καψούλη, σκηνοθέτης της εναλλακτικής performance, «Επισκέπτης», μία εβδομάδα πριν το πέρας της παράστασης, μιλάει στο 3pointmagazine.gr για το φετινό της εγχείρημα, τη ζωή του Τενεσσή Ουίλιαμς, την ανάγκη της για «αυτό-κάλυψη» και την επιθυμία της για αποκάλυψη του ενός δια των άλλων και των άλλων δια του ενός.

Και ο Δεκέμβρης;

Τι απέγινε άραγε εκείνος ο Δεκέμβρης; Τότε που οι δρόμοι σφυζαν από μαθητές και φοιτητές, τότε που ο αέρας ήταν γεμάτος από συνθήματα, τότε που ο ένας έσφιγγε το χέρι του άλλου καθώς τα δακρυγόνα πέφταν βροχή; Τότε που η μια διαδήλωση έδινε την θέση της σε μία άλλη..

Προσοχή: η πολλή αυτοαναφορικότητα βλάπτει…

Την Αριστερά η κρίση την έπιασε παντελώς απροετοίμαστη. Δε ζητάει κανένας θαυματοποιούς και αλχημιστές - ειδικά όταν αυτοί βαφτίζουν εκ των υστέρων τις κοτρώνες που βγάζανε στο παρελθόν «φιλοσοφικές λίθους» (και το κρέας ψάρι). Άλλοι είχαν τα νούμερα, άλλοι έδιναν τα δάνεια, άλλοι έπαιρναν αποφάσεις, άλλοι δίνανε τις μίζες… και η Αριστερά; Έψαχνε να βρει ταυτότητα.

Προπονητές ως εξιλαστήρια θύματα

Το ποδόσφαιρο λειτουργεί με τρόπο αντιστρόφως ανάλογο με αυτόν που λειτουργεί η κοινωνία. Σε οποιαδήποτε δουλειά, ο πρώτος που την πληρώνει είναι ο τελευταίος τροχός της… αμάξης. Σπάνια να απολυθεί κάποιο στέλεχος εταιρίας, όπως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο κάθε προπονητής μιας ποδοσφαιρικής ομάδας.
//