Κάθε σύλλογος έχει ανάγκη τους οπαδούς του. Όπως και κάθε φίλαθλος έχει ψύχωση με την ομάδα του. Υπάρχει δηλαδή μια σχέση «πάθους». Μία σχέση… τρέλας...
Σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτόχειρας ένας άνθρωπος που εξαιτίας των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης της χώρας του οδηγείται στην φτώχεια και την εξαθλίωση, στο αδιέξοδο που μόνη πόρτα έχει τον θάνατο
O Kώστας Μίσσας μιλά στο 3pointmagazine.gr για το επικείμενο μεγάλο παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την Μακάμπι και το σενάριο του να δούμε, ελληνικό τελικό!
Βόλτα στην Αθήνα, ακολουθώντας το ίχνος...ξαναδιαβασμένων σελίδων. Επισκεπτόμαστε μερικά από τα παλαιοβιβλιοπωλεία του κέντρου και πέρνουμε μυρωδιά από παλιά βιβλία.
Από τη μέρα που γεννιόμαστε, ζούμε σε έναν κόσμο ο οποίος είναι γεμάτος από άγραφους νόμους. Αρχικά στην οικογένεια μας, αργότερα στο σχολείο, και πολύ περισσότερο στις παρέες μας και στην καθημερινότητα μας.
Το ελληνικό μπάσκετ σε μία ανύποπτη στιγμή δέχτηκε ένα καίριο πλήγμα, οι ερυθρόλευκοι έχαναν πάλι τη γη κάτω από τα πόδια τους και το μέλλον έμοιαζε πλέον δυσοίωνο.
Η ανεργία αγγίζει το ποσοστό του 60 % ανάμεσα στους 25.000 κατοίκους,οι οποίοι επιβιώνουν χάρη στα επιδόματα ενώ οι ουρές στα συσσίτια και στα κοινωνικές υπηρεσίες φαντάζουν ατελείωτες. Το Πέραμα όμως, δεν κατέχει το μονοπώλιο της εξαθλίωσης...
Έρχεται κάποια στιγμή,, που συνειδητοποιείς ότι η παιδική αθωότητα και διάθεση έχει χαθεί για τα καλά. Αναπολείς το παρελθόν με μία ζεστασιά που νιώθεις ότι δύσκολα θα επιστρέψει
Μία συζήτηση, η οποία ανοίγει συχνά-πυκνά σε πολλά επίπεδα, είναι αυτή του αν στο σήμερα υπάρχουν προσωπικότητες. Από τα πλοκάμια της, δεν ξεφεύγει ούτε ο χώρος της μουσικής...
“Ο Παναθηναϊκός , αγαπητοί συνάδελφοι, είναι μια μεγάλη οικογένεια, της οποίας τα μέλη διέπονται υπό μίας ειδικής νοοτροπίας, συνδέονται, αλληλοεκτιμώνται…”
Όταν ήταν πιτσιρίκος, έδειχνε πως είχε τα φόντα να εξελιχθεί σε έναν εκ των καλύτερων ψηλών στην Ευρώπη. Η δύναμη δεν του έλειπε, ούτε το θράσος, πόσω μάλλον η τύχη, που τον έφερε σε ηλικία 19 ετών, στην τότε ισχυρότατη ΑΕΚ (2001).