Κυριακάτικο πρωινό του Μάη. Κάθομαι σε ένα καφέ 12μμ να γράψω τι θέλω. Ένα γατί πηδά από το παραθυράκι του μικρού, γραφικού καφέ και δικαιωματικά έρχεται και χουχουλιάζει στην αγκαλιά μου εμποδίζοντάς με να συγκεντρωθώ. Κι ύστερα σκέφτομαι.. Πώς θα ‘ταν η ζωή μας αν δικαιωματικά κι αυθόρμητα, με ειλικρίνεια ζητούσαμε αυτό που θέλαμε;
Τί θέλω…
Θέλω ένα σπίτι και το χώρο μου σ’ αυτό. Κουράστηκα πια με τη νομαδική ζωή. Όταν το αποκτήσω θέλω να ‘χει μία μεγάλη βιβλιοθήκη γεμάτη με αγαπημένα μου βιβλία: Αναγνωστάκη, Γκάτσο, Ρίτσο, Κάφκα, Χριστιανόπουλο… Στην αρχή θα ‘ναι τακτοποιημένη. Μετά από καιρό χύμααα. Και τα μισά βιβλία στο πάτωμα. Στον τοίχο θα ‘χουν ζωγραφίσει οι φίλοι μου. Χρώμα Χρώμα Χρώμα!!! Θα ‘χει και ένα παράθυρο όχι μικρό αυτά με τη συρόμενη πόρτα…Πώς τα λένε; Και έξω απίστευτη θέα… Λυκαβηττό!
Κάπου εκεί στη συρόμενη πόρτα.. στη γωνία θα βάλω το αρμονιάκι μου και το dalcimaki μου! Γιατί μ’ αρέσει όταν παίζω μουσική να βλέπω έξω.. Έχω την αίσθηση οτι μ’ ακούν οι περαστικοί… Παρένθεση: (Θέλω να ξαναβρώ την όρεξη να παίξω αρμόνιο και να μάθω λίγο παραπάνω dalcima -ένα folk όργανο που μου ‘κανε δώρο ένας φίλος). Κλείνει η παρένθεση. Το κρεβατάκι μου θα ‘ναι από καγκελάκι.. Τις περισσότερες φορές άστρωτο.. Ή στρωμένο μόνο το πάπλωμα.. Δε θα ‘ναι βρώμικο όμως. Κάθε 3 μέρες θα αλλάζω σεντόνια και θα βάζω και κολόνια από πάνω.. Θα παίζει όλη μέρα ραδιόφωνο. Ακόμα κι όταν λείπω από το σπίτι. Κι οι φίλοι μου θα έρχονται όποτε γουστάρουν. Θα βλέπουμε ταινίες, θα διαβάζουμε, θα λέμε ιστορίες, θα παίζουμε τάβλι, κίνο, πρό. Εγώ δε θα θέλω να μάθω προ – κατά βάθος θα θέλω – κι αυτοί θα μου λένε: «Μην είσαι χαζό!!! Αφού έχει πλάκα».
Θέλω κι ένα μηχανάκι! Παπί! Από τα 20 μου δηλαδή το θέλω! Θα ‘ναι μαύρο και θα το φωνάζω Duffy!
Θέλω να κάνω λίγο παραπάνω διακοπές. Αυτή τη φορά στους Παξούς, στη Σαντορίνη, στα Κύθηρα, στην Ικαρία, στη Σκιάθο και πάλι στη Γαύδο. Να κάνω κι άλλο camping στη θάλασσα. Όχι μέσα στη θάλασσα, στην αμμουδιά. Για λίγες μέρες μόνη, μετά να ‘ρθουν κι οι φίλοι. Και να τρέφομαι μόνο με πεταλίδες βρασμένες μέσα σε μακαρόνια που θα μαγειρεύουμε όλοι μαζί.
Θέλω να κάνω ταξίδια. Να πάω στις Ινδίες, στο Πακιστάν, στην Αίγυπτο, στη Σμύρνη, στη Σικελία, στη Νέα Υόρκη, στη Σουηδία κι όπου αλλού με βγάλει. Να γνωρίσω ανθρώπους. Να φάω, να πιώ και να χορέψω μαζί τους. Να συγκινηθώ με αυτούς. Να μάθω ιστορίες τους. Να μάθω τα ονόματά τους. Και να τα κάνω να ζήσουν μέσα μου!
Θέλω οι άνθρωποι που αγαπώ να ‘ναι καλά. Να μην είναι μόνοι τους. Να είχαν κάποιον να τους φροντίσει λίγο περισσότερο από μένα. Γιατί υπάρχουν φορές που δεν μπορείς να φροντίσεις περισσότερο κάποιους ανθρώπους γιατί θα ξεχάσεις τη ζωή σου.
Θέλω μέσα μου να καταλαγιάσει κάθε οργή που έχω σε ανθρώπους που με έχουν ταλαιπωρήσει. Ή μάλλον όχι ταλαιπωρήσει, αισθάνομαι ότι με έχουν γαμήσει ψυχολογικά και μου έχουν στερήσει στιγμές από τη ζωή μου.
Θέλω να μπορέσω να αλλάξω έστω και λίιιιιιιιιγο αυτόν τον κόσμο. Και να πείσω πραγματικά κάποιον ότι ναι ρε φίλε αλλάζει. Δεν είμαι τρελή που το πιστεύω, όντως αλλάζει αν κοιτάξεις γύρω σου και δεις ότι έχει γίνει μια εξέλιξη σε προσωπικό επίπεδο σε κάποιους ανθρώπους!!! Δεν υπάρχει μόνο η μιζέρια και το βόλεμα σε αυτή τη ζωή.
Και θέλω να βρίσκω το θάρρος να εκφράζω πάντα αυτό που νιώθω. Να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και τους άλλους.
Θέλω…. Θέλω…. Θέλω να λέω ευχαριστώ που έχω τα 2 μου χέρια και τα 2 μου πόδια.
Θέλω…. Θέλω…. Θέλω να κάνω ένα τραπέζι και να προσκαλέσω όλους τους ανθρώπους της ζωής μου. Αυτούς που έφυγαν κι αυτούς που είναι εδώ.
Και θέλω….
Θέλω να ρθει η ώρα που….
Θα θέλω, να μη θέλω!
Nατάσα Παπανδρέου
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.