Εννιά χρόνια μετά, μαθητές ακόμη και από τον Γέρακα, γέμισαν ξανά τους δρόμους του κέντρου με συνθήματα ενάντια στην αστυνομική καταστολή και όσα τους περιορίζουν στην καθημερινότητά τους. Φώναξαν για τον Αλέξη, τον μαθητή που δολοφονήθηκε στην ηλικία τους από τον αστυνομικό Επαμεινώνδα Κορκωνέα στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 και τα έβαλαν με τους μπάτσους. Είχαν την ενέργεια εκείνων των ημερών, αψηφώντας ωστόσο, ότι αυτές δεν ξανάρχονται με το ζόρι. Πόσω μάλλον όταν μέρος των σπασιμάτων που γίνονται, είναι σε βάρος μικρομάγαζων, όπως του βιβλιοπωλείου με διεθνή τύπο στην Ομόνοια.
Νεαρός κόσμος, από διαφορετικά σχολεία και διαφορετικές καταγωγές, δίπλα – δίπλα, κατέβηκε ξανά στο δρόμο και έδειξε ότι η φλόγα του Δεκέμβρη δεν έχει σβήσει. Η φλόγα μιας γενιάς που αντέδρασε στη σαπίλα του συστήματος, στα τετριμμένα, στην κατανάλωση, στη ζωή που ονειρεύονταν οι μεγαλύτεροι για εκείνη, είναι ακόμη ζωντανή και ανά πάσα στιγμή έτοιμη να φουντώσει και να αμφισβητήσει ξανά καθολικά τα πάντα, ζητώντας τα πάντα.
Περισσότερα από 1.000 άτομα πραγματοποίησαν πορεία από τα Προπύλαια μέχρι το Σύνταγμα και ξανά πίσω. Πέταξαν τρικάκια, φώναξαν συνθήματα, έφτασαν ακόμη και να χορέψουν στη διασταύρωση της Πεσμαζόγλου με τη Σταδίου, υψώνοντας τα ξηλωμένα κάγκελα που είχαν πάρει από τα πεζοδρόμια.
“Ελλάς – Ελλήνων – Αστυνομικών, ρουφιάνων – δολοφόνων και βασανιστών”, “Η νεολαία δεν σκύβει το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλι”, “Κουμής – Κανελλοπούλου – Μιχάλης Καλτεζάς, Αλέξης Γρηγορόπουλος, αυτή είναι η ΕΛ.ΑΣ”, ήταν ορισμένα από τα συνθήματα που φώναζαν οι πιτσιρικάδες. Δήλωναν έτσι πώς δεν ξεχνούν και πώς συνεχίζουν να αντιστέκονται.
Από τις πρώτες ώρες υπήρχε μια ιδιόμορφη ένταση, που στο αποκορύφωμα της περιελάμβανε μια μάνικα και τραγούδι «ένα νερο – κυρά Βαγγελιώ». Αρκετοί μαθητές είχαν φορέσει κουκούλες ξήλωναν αντικείμενα, έσπαγαν αντικείμενα και πραγματοποιούσαν άτακτες εφόδους προς διμοιρίες ΜΑΤ και πολυεθνικά καταστήματα. Κάποιες φορές οι 40-50 μπροστάρηδες στις δράσεις χωρίζονταν κατά λάθος σε αντίθετες κατευθύνσεις, δείχνοντας από την μία την ορμή του 15αρη και από την άλλη προκαλώντας γέλιο, για το διαρκές τουρλουμπούκι.
Στο Σύνταγμα σημειώθηκαν επεισόδια έξω από τη Μεγάλη Βρετάνια με τους ίδιους διαδηλωτές να ρίχνουν πέτρες, μολότοφ και φωτοβολίδες. Η αστυνομία δεν «απάντησε» και έδειξε σε όλη τη διάρκεια της διαδήλωσης, ότι υπήρχε εντολή να μην συγκρουστεί.
Η πορεία διαλύθηκε στα Προπύλαια και αρκετοί προχώρησαν καταλήγοντας στην Ομόνοια, ανανεώνοντας το ραντεβού τους για το απόγευμα. Εκεί, ακούστηκε η σχεδόν απελπισμένη ατάκα πιτσιρικά που ήθελε να συνεχίσει: “Να πάμε Εξάρχεια, ή να πάμε σπίτια μας;”
Σπίτια τους, δεν πήγαν.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.