Το δικαίωμα στην τεμπελιά πρωτοδημοσιεύθηκε σε σειρά άρθρων στην Egalite το 1880.
Για να κατανοήσουμε καλύτερα το βιβλίο είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τις εργασιακές συνθήκες της εποχής. Η εργάσιμη μέρα είχε καθοριστεί στις 10 ώρες για το Παρίσι και στις 11 για την επαρχία. Πολλοί άνθρωποι έφταναν να δουλεύουν 13, 14 ή και περισσότερες ώρες. Το 1890, 10 χρόνια μετά την έκδοση των άρθρων, οι υπάλληλοι της αγοράς δούλευαν αναλόγως εποχής μέχρι και 17 ώρες, ενώ οι εργάτες γης συνέχισαν να έχουν αυτό το εξοντωτικό ωράριο μέχρι και το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Επιλεγμένα αποσπάσματα:
*Και οι οικονομολόγοι δεν σταματούν να επαναλαμβάνουν στους εργάτες: Δουλέψτε για να αυξήσετε τον κοινωνικό πλούτο! Ωστόσο, ένας οικονομολόγος ο Ντεστύ ντε Τρασύ, τους απαντά: “Τα φτωχά έθνη είναι εκείνα που ο λαός τους περνά καλά και τα πλούσια έθνη είναι εκείνα που ο λαός τους είναι συνήθως φτωχός”.
*Αντί να επωφεληθούν από τις στιγμές των κρίσεων για μια γενική διανομή των προϊόντων κι ένα παγκόσμιο γλέντι, οι εργάτες ψωμολυσσώντας, χτυπούν με το κεφάλι τους τις πόρτες των εργοστασίων. Με αποχαυνωμένο ύφος, με κορμιά αποσκελετωμένα, με ικετευτικά λόγια, εκλιπαρούν τους εργοστασιάρχες: “Καλέ μας κ. Σαγκώ, γλυκέ μας κ. Σνάιντερ, δώστε μας δουλειά, δεν είναι μα το πάθος για δουλειά που μας τυραννάει!”.
*Στο μέτρο που η μηχανή τελειοποιείται και εκτοπίζει την ανθρώπινη εργασία με μια ολοένα μεγαλύτερη ταχύτητα και ακρίβεια, ο εργάτης, αντί να παρατείνει ανάλογα τον ελεύθερο χρόνο του, διπλασιάζει τον ζήλο του για δουλειά, σαν να θέλει ν΄ ανταγωνιστεί την μηχανή. Τι ηλίθιος και δολοφονικός ανταγωνισμός!
Ο Πωλ Λαφάργκ γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου του 1842 στο Σαντιάγκο της Κούβας. Γάλλος με ντόπιες και εβραϊκές ρίζες, ήταν “διεθνιστής” από καταγωγή. Τα πρώτα του μαθήματα τα πήρε στο κολέγιο του Σαντιάγκο των προοδευτικών ιδεών, ενώ οι γονείς του ασχολούντο με την καλλιέργεια του καφέ και ήταν αρκετά εύποροι. Το 1851 η οικογένεια Λαφάργκ εγκαταστάθηκε στη Γαλλία και το Μπορντώ, όπου συνέχισε τις σπουδές του και κάποια χρόνια αργότερα γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Παρισιού.
Από νωρίς ήταν ενεργός πολιτικά και θαυμαστής του φιλόσοφου και σοσιαλιστή Προυντόν. Στη συνέχεια επηρεάστηκε ιδιαιτέρως από τον Μαρξ, ο οποίος εκτιμούσε τον Λαφάργκ παρά τον προυντονισμό του. Ο Λαφάργκ παντρεύτηκε την κόρη του Μαρξ, Λάουρα και τον Δεκέμβρη του 1868 απέκτησαν ένα γιο, τον Ετιέν. Το παιδί γεννήθηκε ασθενικό και υπέφερε πολύ, μέχρι τον Ιούνιο του 1872 που ξεψύχησε. Ο Λαφάργκ αν και γιατρός εξομολογούταν ότι δεν ήξερε τι να κάνει για να το θεραπεύσει και μετά το θάνατο του παιδιού του εγκατέλειψε την ιατρική και αφοσιώθηκε σε ένα εργαστήριο φωτολιθογραφίας που συντηρούταν χάρη στην οικονομική υποστήριξη του Ένγκελς.
Ο Λαφάργκ ήταν πάντα πολυγραφότατος. Αποτέλεσε διευθυντή της εφημερίδας του Μπορντώ La Defense Nationale, αρθρογραφούσε στην Tribune και στην Le Socialist, ενώ το Δικαίωμα στην Τεμπελιά δημοσιεύθηκε πρώτα σε άρθρα στην Egalite.
Πέθανε στις 26 Νοεμβρίου του 1911, όταν αυτοκτόνησε μαζί με τη γυναίκα του Λάουρα. Η όλη προετοιμασία είχε γίνει με εγωιστική φροντίδα, στοιχείο που φανερώνει τη φιλοσοφία τους ως προς το θάνατο που ήταν να διαλέξουν οι ίδιοι πότε θα έβαζαν το τέλος.
*Οι πληροφορίες βασίζονται στην ΣΤ΄ έκδοση του Ελεύθερου Τύπου (Βαλτετσίου 53, Εξάρχεια).
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.