Όταν ο ανταγωνισμός κυριαρχεί μέσα στην κοινωνία τότε το «Εμείς» συνθλίβεται και το «Εγώ» παίρνει την θέση του.
Ο άνθρωπος του σήμερα ασχολείται πρωταρχικά με τον εαυτό του. Δίνει έμφαση στο βόλεμά του, στην ανωτερότητά του απέναντι στον «Άλλον», στο ατομικό του συμφέρον και όχι στο συλλογικό.
Το παραπάνω ισχύει στις περισσότερες σχέσεις. Ακόμα και μέσα στην οικογένεια, την μοναδική ομάδα μέσα σε μία κοινωνία όπου μπορεί να συναντήσει κανείς ανιδιοτελή αισθήματα. Δεν είναι λίγα τα περιστατικά όπου ολόκληρες οικογένειες έχουν κόψει κάθε επικοινωνία μεταξύ τους ή «τραβιούνται» στα δικαστήρια για ένα κομμάτι γης ή μία κληρονομία την οποία η πλεονεξία τους δεν επέτρεψε να μοιραστούν ισάξια.
Αν συμβαίνουν, έως ένα βαθμό τα παραπάνω μέσα στις οικογένειες, είναι δυνατόν να μην παρατηρείται ανταγωνισμός και στις ερωτικές ή φιλικές σχέσεις; Χλωμό. Πλέον η παραχώρηση είναι ήττα. Ο άνθρωπος του σήμερα αντιλαμβάνεται ανταγωνιστικά ακόμα και τις σχέσεις που στηρίζονται στην αγάπη και την συντροφικότητα. Το νόημα δεν βρίσκεται πλέον στο τι συμβαίνει, αλλά στο πως συμβαίνει. Ποιανού άποψη θα υπερισχύσει, ποιανού ο εγωισμός θα παραμείνει αμόλυντος, ποιος θα φανεί πιο «μάγκας» από όλο αυτό.
Κι αν στις οικογενειακές, τις φιλικές ή τις ερωτικές σχέσεις ο ανταγωνισμός κάνει τον άνθρωπο να βλέπει θολά, στις εργασιακές σχέσεις τυφλώνει. Δεν είναι ότι απλά ο καθένας επιδιώκει μία καλή θέση εργασίας, έναν ικανοποιητικό μισθό, ένα όμορφο σπίτι και ένα γρήγορο αυτοκίνητο. Είναι ότι επιδιώκει μία καλύτερη θέση εργασίας, έναν υψηλότερο μισθό, ένα ομορφότερο σπίτι και ένα γρηγορότερο αυτοκίνητο από τον Άλλον.
Ξέρω. Κανείς δεν κάνει και δεν σκέφτεται όλα τα παραπάνω, ωστόσο κατά ένα περίεργο τρόπο η κοινωνία είναι γεμάτη από ανθρώπους που βλέπουν τον Άλλον σαν εχθρό και τον εαυτό τους σαν κάποιον που οι πάντες προσπαθούσαν να πιάσουν μαλάκα.
Το να αναζητά κάποιος την προσωπική του ευτυχία, εστιάζοντας στον εαυτό του είναι λογικό. Αν ωστόσο ο κάθε άνθρωπος ταΐζει μονάχα το λαίμαργο «Εγώ» του, αφήνοντας το «Εμείς» να πεθάνει από την ασιτία, τότε κινδυνεύει να βιώσει την πολυπόθητη ευτυχία μόνος του.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.