Το Μουντιάλ τελείωσε, τα ποδοσφαιρικά βράδια έμειναν ορφανά –για λίγο καιρό τουλάχιστον, μιας και η νέα σεζόν είναι προ των πυλών- ωστόσο η κουβέντα, η προσμονή, η αγάπη για το σπορ αλλά και η βαθιά αναζήτηση της αμφίδρομης επιρροής που ασκεί και δέχεται μέσα από την ίδια την κοινωνία, παραμένει πάντα ζωντανή.
Αυτό ήταν άλλωστε και το κεντρικό θέμα συζήτησης στην εκδήλωση που διοργάνωσε η «Κίνηση Πολιτών Μοσχάτου», στο «Σπίτι της Μεσοποταμίας», το βράδυ της Κυριακής (20/7) και στην οποία έδωσαν το παρών άνθρωποι που ασχολούνται ή ασχολήθηκαν επαγγελματικά με το χώρο, αλλά και άλλοι που δεν είχαν την τύχη να οσμιστούν τη μυρωδιά της θερμαντικής κρέμας στα αποδυτήρια μιας ομάδας, αλλά έμαθαν να αγαπούν τα τερτίπια της στρογγυλής θεάς, χωρίς να ρωτούν, να αμφιβάλλουν, να αμφισβητούν.
Με μοναδικό κίνητρο την ανιδιοτελή αγάπη για το άθλημα, που τελικά είναι μέρος της ίδιας μας της ζωής, όντας ψηλά στη λίστα με τα δευτερεύοντα πιο σημαντικά πράγματα, που μας κάνουν ευτυχισμένους.
Το εναρκτήριο λάκτισμα από τον… Ντιέγκο
Η εκδήλωση έλαβε χώρα στο Μοσχάτο (Πλάτωνος 13) και ξεκίνησε με την προβολή (της μικρής έκδοσης) του ντοκιμαντέρ του Εμίρ Κουστουρίτσα, για τη ζωή του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Του μεγαλύτερου –ίσως- ποδοσφαιριστή που εμφανίστηκε ποτέ και που έμεινε στην ιστορία για την ποδοσφαιρική του κλάση, αλλά και την εξωγηπεδική του δραστηριότητα. Και ασφαλώς δεν είναι μόνον η εξάρτηση από την κοκαΐνη, αλλά η ίδια του η πολιτική στάση απέναντι στα προβλήματα που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει ο λαός της λατινικής Αμερικής και δη της Αργεντινής και της Κούβας, καθώς και η εμπορευματοποίηση του προϊόντος που λάτρεψε και μέσω αυτού λατρεύτηκε, από την παγκόσμια ομοσπονδία ποδοσφαίρου.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο Ντιέγκο έχει καταφερθεί ανοιχτά εναντίον της FIFA, του Γιόσεπ Μπλάτερ αλλά και του Ζοάο Χαβελάνζ, με αφορμή την γενικότερη στάση της ομοσπονδίας, στην πολυεθνική πολιτική που διατηρεί και εφαρμόζει στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, απαλλοτριώνοντας την αυθεντική κουλτούρα του αθλήματος, που γεννήθηκε στις φτωχογειτονιές της Αγγλίας και της Σκωτίας, κατά την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης.
Πάνελ με θέα… «στρογγυλή»
Το τέλος του ντοκιμαντέρ που ξεκίνησε λίγο πριν από τις 21:00 και διήρκησε κάτι λιγότερο από μία ώρα, ακολούθησε συζήτηση μεταξύ των παρευρισκόμενων και τεσσάρων ανθρώπων που σχετίζονται με το αντικείμενο, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Ο λόγος για τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή του Εθνικού Αστέρα και της Προοδευτικής, Νίκο Μάλλιαρη (συνδικαλιστής και διοικητικός παράγοντας πλέον, έχοντας αναλάβει κοινωνικές και πολιτιστικές πρωτοβουλίες στο χώρο του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα), τον δημοσιογράφο Διονύση Ελευθεράτο, τον –μεταξύ άλλων, γεννημένο και μεγαλωμένο στην Αργεντινή- Κώστα Ήσυχο (μέλος Π.Γ ΣΥΡΙΖΑ, Υπέθυνος Εξωτ. Πολιτικής και Άμυνας) και τον Πέτρο Κακολύρη (συγγραφέας, εκδότης, πρώην αντιπρόεδρος του συλλόγου μεταμοσχευμένων καρδιάς).
Στην εκδήλωση δεν κατάφερε να δώσει το παρών και ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Χουάν Ραμόν Ρότσα, για προσωπικούς λόγους που τον απέτρεψαν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Ωστόσο πριν από την έναρξη της συζήτησης, διαβάστηκε μήνυμα του πρώην παίκτη και προπονητή του Παναθηναϊκού, αλλά και συμπαίκτη του Μαραντόνα στην Μπόκα Τζούνιορς, με τους ειλικρινείς χαιρετισμούς του προς την ομήγυρη καθώς και την επιφύλαξη για επανόρθωση εν μέσω της παρουσίας του, σε μελλοντική εκδήλωση.
Η σχέση του ποδοσφαίρου με την πολιτική, την τέχνη, την εξουσία
Η συζήτηση κράτησε περισσότερο από δύο ώρες και δεν είναι τυχαίο ότι αναλώθηκε γύρω από τη σχέση και τη σύνδεση του αθλήματος με την πολιτική, αλλά και τις επιπτώσεις της στην καθημερινότητα της κοινωνίας. Γι` αυτό άλλωστε έγινε ειδική μνεία στην απουσία του κόσμου από τις ελληνικές εξέδρες, την έξαρση φασιστικών φαινομένων μέσα στις τάξεις των οργανωμένων οπαδών, αλλά και την αντίδραση από τη μεγαλύτερη μερίδα τους, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα την ομοβροντία αντιδράσεων μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από φασίστες στο Κερατσίνι, αλλά και τις αντιδράσεις οπαδών του ΠΑΟΚ (κυρίως) και άλλων ομάδων της Βορείου Ελλάδας, κατά της εταιρίας «Ελληνικός Χρυσός».
Εξάλλου, εκφράστηκε και η δυσφορία για την εμπορευματοποίηση και εκμετάλλευση των ομάδων από επιχειρηματικά συμφέροντα άκρως ιδιοτελών σκοπών, αλλά και η έκδηλη ανησυχία για την αντιμετώπισή τους. Παράλληλα, ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στον όρο «no politica», σε μια κοινωνία που τα πάντα είναι πολιτική και ιδιαίτερα η προαναφερθείσα φράση.
Διατυπώθηκε μάλιστα και η δυνατότητα επανάκτησης και ενεργοποίησης της νεολαίας –κυρίως- που εξακολουθεί να γεμίζει τις εξέδρες –έστω και στα πέταλα των γηπέδων-, αλλά και η άμεση ανάγκη της σύνδεσής της με τα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, καθώς βέβαια και την εύρεση της χρυσής τομής, που θα την επαναφέρει στην πρώτη γραμμή των αγώνων.
Όχι πίσω από το τερέν, αλλά κυρίως πίσω από τα πλακάτ, τα πανό και κυρίως μπροστά σε όλους όσοι θέλουν να την εκμεταλλευτούν, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που καπηλεύονται την αγάπη τους για τον σύλλογο που υποστηρίζουν, μέσω του οποίου επιχειρούν να τη χειραγωγήσουν.
Η μπάλα στη μικρή περιοχή
Στο κλείσιμο της εκδήλωσης, δεν ακούστηκαν χειροπιαστές λύσεις, έτοιμες να υλοποιηθούν από την επόμενη μέρα. Ωστόσο το γενικότερο κλίμα και η αίσθηση που επικράτησε, ήταν πως δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία της κλασικής ευκαιρίας μπροστά από τα αντίπαλα γκολπόστ, φέρνοντας πλέον τη μπάλα στη μικρή περιοχή του αντιπάλου. Το μόνο που μένει, είναι να μην χαθεί το μομέντουμ.
Γιατί τελικά, το ομορφότερο γκολ δεν το έχουμε ζήσει ακόμα…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.