Πριν ένα μήνα, η Γαλλία βίωσε μία από τις μεγαλύτερες της τραγωδίες και συνάμα μία από τις μεγαλύτερες επιθέσεις στην χώρα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένα μήνα μετά, η Γαλλία βιώνει άλλη μια τραγωδία. Αυτή την φορά χειρότερη.
Το ακροδεξιό κόμμα της Μαρί Λεπέν αναδεικνύεται στον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών πρώτο, κερδίζοντας έξι από τις δεκατρείς περιφέρειες και συγκεντρώνοντας 27 – 30% *, και αποδεικνύει αυτό που φοβόμασταν όλοι, ότι στο Παρίσι του διαφωτισμού το σκοτάδι μόλις κυριάρχησε.
Σκοταδισμός με περιτύλιγμα
Αλλά τι είναι το Εθνικό Μέτωπο της Μαρί Λεπέν; Η Λεπέν και το κόμμα της δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας μεσαιωνικός σκοταδισμός με περιτύλιγμα, στην καρδιά μιας πόλης που φημιζόταν για τις ελευθερίες.
Είναι το κόμμα που όταν ξέσπασε το προσφυγικό ζήτημα ζήτησε να κλείσουν τα γαλλικά σύνορα για κάθε ξένο, που όταν έγιναν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι έστρεψε τα πυρά του στους «λαθρομετανάστες» και που έχει σχέσεις με την νεοναζιστική οργάνωση JNR που το 2014 είχε δολοφονήσει τον 18χρονο αντιφασίστα Κλεμάν Μερίκ.
Μιλάμε για ένα κόμμα που δεν δίστασε να στρογγυλέψει τις θέσεις του μπρος στις ψήφους και την επικειμένη εξουσία, απομακρύνοντας από το προσκήνιο τους ακραίους (ακόμα και το πατέρα της Λεπέν και ιδρυτή του κόμματος Ζαν- Μαρί Λεπέν) αλλά και να πλησιάσει ακόμα και αυτούς που μισεί περισσότερο: τις μειονότητες.
Το Εθνικό Μέτωπο τρέφεται, μεγαλώνει, διογκώνεται και τώρα θριαμβεύει από το συστατικό που πρόσφερε απλόχερα τον τελευταίο μήνα ο Ολάντ στην Γαλλία: τον φόβο.
Φόβος, απογοήτευση, κρίση αποτελούν εγγυημένα συστατικά επιτυχίας για την ακροδεξιά που χαρίζει απλόχερα εύκολες απαντήσεις και φταίχτες στους Γάλλους που βιώνουν και αυτοί τις επιπτώσεις των πολιτικών λιτότητας που έχουν επιβληθεί στην Ευρώπη.
Ο Μάης πέθανε
Αν κάτι θα μπορούσε να ειπωθεί είναι ότι ο Μάης του ‘68 πέθανε καθώς επισημοποιήθηκε πια η στροφής της γαλλικής πολιτικής ρητορικής προς τα δεξιά και μόνο. Ένα παράδειγμα ακούει στο όνομα Ολάντ. Ο Σοσιαλιστής πρόεδρος εκτός ότι απογοήτευσε τους Γάλλους -αποδεικνύοντας κατώτερος των περιστάσεων- χρησιμοποίησε σε μπόλικες δόσεις την δεξιά ρητορική με αποκορύφωμα τις επόμενες μέρες μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις. Την ίδια ώρα η Αριστερά παραμένει παρατηρητής και εντελώς αδύναμη σε μια περίοδο κρίσης όπου η γαλλική κοινωνία την χρειάζεται.
Ναι, είναι ώρα να προσευχηθούμε για το Παρίσι. Για εκείνο το Παρίσι που όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν κατασταλεί προσωρινά, που έχει στρατό στους δρόμους του, που οποιαδήποτε διαδήλωση ή συγκέντρωση καταστέλλεται με ξύλο και βία… για την «ασφάλειά» του.
Για εκείνο το Παρίσι που ο ήχος της Μασσαλιώτιδας πνίγεται μπροστά στον σκοταδισμό του Εθνικού Μετώπου που καμία σχέση δεν έχει με την δημοκρατία, την δικαιοσύνη και την ισότητα για την οποία έχυσαν τόσες πολλές φορές το αίμα τους οι Γάλλοι στα οδοφράγματα.
Και ναι είναι η ώρα η Ευρωπαϊκή Αριστερά να πάψει με τα λάθη της να αφήνει χώρο σε κάθε είδους Λεπέν.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.