«Θέλω να διατηρήσω τον κόσμο όπως είναι, όχι γιατί μου φαίνεται καλός – αντίθετα τον θεωρώ άθλιο – αλλά γιατί ζω μέσα σ’ αυτόν και δεν μπορώ να τον καταστρέψω χωρίς να καταστραφώ μαζί του».
Ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ ήταν Γάλλος φιλόσοφος. Γεννήθηκε το 1905 στο Παρίσι και υπήρξε λογοτέχνης και κριτικός. Το έργο του ήταν στρατευμένο στην αριστερή του ιδεολογία. Θεωρείται ο γνησιότερος εκπρόσωπος του Υπαρξισμού.
Αποφοίτησε με πτυχίο φιλοσοφίας από το περίφημο πανεπιστήμιο École Normale Supérieure το 1929. Εκεί γνώρισε και τη Σιμόν ντε Μπωβουάρ, τη σύντροφό του για το υπόλοιπο της ζωής του. Μεγαλώνοντας διαμορφώνει την άποψη πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ατομιστής αλλά έχει χρέος στην κοινωνία και συμμετείχε στο αντιστασιακό δίκτυο «Σοσιαλισμός και ελευθερία» («Socialisme et liberté»).
Ίδρυσε το περίφημο λογοτεχνικό περιοδικό «Μοντέρνοι καιροί» («Les Temps modernes»), μέσα από το οποίο διέδιδε τις ιδέες του. Στο εκδοτικό σημείωμα του πρώτου τεύχους μάλιστα έθεσε το θέμα της ευθύνης των διανοούμενων, καθώς και της στρατευμένης λογοτεχνίας. Το 1945 έδωσε μια διάλεξη-ορόσημο, με τίτλο «Ο υπαρξισμός είναι ένας ανθρωπισμός» («L’existentialisme est un humanisme»).
Αριστερός, παρότι αντίθετος με τις σταλινικές μεθόδους, συμμετέχει στην ίδρυση ενός πολιτικού κόμματος με την ονομασία «Rassemblement démocratique révolutionnaire» (Επαναστατική Δημοκρατική Συσπείρωση). Το κόμμα δεν είχε καμία εκλογική επιτυχία και ο Σαρτρ παραιτήθηκε τον Οκτώβριο του 1949. Τοποθετείται κατά του πολέμου της Ινδοκίνας και ασκεί έντονη κριτική στην ιμπεριαλιστική τακτική των Η.Π.Α.. Ο πόλεμος της Κορέας και η έντονη καταστολή μιας διαδήλωσης του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας τον εξώθησαν να υποστηρίξει πλέον ανοικτά το Κομμουνιστικό Κόμμα. Πάντως αποχώρησε από το ΚΚΓ το φθινόπωρο του 1956, δίνοντας μία παταγώδη συνέντευξη στις 9/11 στην εφημερίδα «L’Express».
Το 1945 απέρριψε την παρασημοφόρησή του από το γαλλικό Τάγμα της Τιμής (Légion d’honneur) και την έδρα στο Κολέγιο της Γαλλίας, ενώ το 1964 απέρριψε το Νόμπελ Λογοτεχνίας, γιατί θεώρησε πως αν το αποδεχόταν, θα δέσμευε την ελευθερία του. Τέλος, συμμετείχε ενεργά στα γεγονότα του Μάη του ’68 στους δρόμους, στα αμφιθέατρα καθώς και στα μέσα ενημέρωσης.
Πέθανε το 1980 στο Παρίσι από πνευμονικό οίδημα. 50.000 παρέστησαν στην κηδεία του για να τον «αποχαιρετήσουν».
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.