Η χθεσινή Δευτέρα (18/9) ήταν ημέρα μνήμης, θλίψης και αγώνα. Το αίμα του Παύλου Φύσσα τρέχει ακόμα, τέσσερα χρόνια μετά τη θρασύδειλη δολοφονία του από έναν εγκληματία που κυκλοφορεί ελεύθερος, την ίδια ώρα που η δίκη της Χρυσής Αυγής συνεχίζεται και τα φασιστοειδή κατεβάζουν τους τόνους, μα συνεχίζουν να εγκληματούν. Αρχικά με τη φυσική τους παρουσία, έπειτα με τον προπαγανδισμό των μισάνθρωπων θέσεών τους και φυσικά με τις πράξεις τους.
Ίσως οι εποχές που ο Κασιδιάρης χτυπούσε βουλευτές κι έκανε άνω-κάτω συνεδριάσεις επιτροπών στη Βουλή και σύσσωμη η θλιβερή κουστωδία των νεοναζί προκαλούσε χαμό στο Κοινοβούλιο με φωνές, βρισιές και χειροδικίες να μοιάζουν μακρινές, μα οι χρυσαυγίτες κυκλοφορούν ακόμα γύρω μας. Έπαψαν να προσκαλούνται, τακτικά τουλάχιστον, σε υποκριτικά τηλεοπτικά πάνελ για να μεταδίδουν σε πανελλαδική εμβέλεια τις μισάνθρωπες απόψεις τους, μα μια χούφτα από δαύτους προκαλούν ακόμα, αμαυρώνοντας κοινωνικά σύμβολα, όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και το γήπεδο που τον απεικονίζει και τον τιμά στα Σεπόλια.
Από τα σόου τους παρασύρονται πια ελάχιστοι, μα κανείς δεν ορκίζεται πως η δυναμική τους έχει μειωθεί, ούτε πιστεύει πως αυτό θα απεικονιστεί στις επόμενες εκλογές, όταν γίνουν.
Γι’ αυτό έχουν σημασία μέρες σαν τη χθεσινή. Αλίμονο σε όποιον πίστεψε πως με τους φασίστες ξεμπλέξαμε. Είναι πιο επείγον από ποτέ, η 18η Σεπτεμβρίου 2013 να μας φαίνεται σαν χθες. Είναι σαν το «χθες» και δυστυχώς, κάλλιστα μπορεί να είναι σαν το «σήμερα» και το «αύριο». Όλα λοιπόν έχουν σημασία.
Έχει σημασία και αξία να γεμίζει ο δρόμος από αντιφασίστες, που διατρανώνουν αντιρατσιστικά και ανθρωπιστικά μηνύματα με συνθήματα, πανό και μαζικές τοποθετήσεις. Είναι επείγον, από την Αθήνα, το Κερατσίνι, τη γειτονιά του ως τη Θεσσαλονίκη, όλοι να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και να εξυπηρετούν αυτόν τον διπλό σκοπό: Να μην ξεχαστεί ο Φύσσας, μαζί του φυσικά και τα αμέτρητα θύματα των φασιστών της Χρυσής Αυγής (και όχι μόνο), αλλά και να μην αμεληθεί ο κίνδυνος για τη συνέχεια.
Δεν σταματούμε να ακούμε για τη βία της Αριστεράς και τη θεωρία των δυο άκρων (των άκρων του μαχαιριού που καρφώνει), για τον κόσμο των «άριστων», για τους αδύναμους που σε συνθήκες κρίσης δεν μπορούν, ίσως δεν πρέπει κιόλας να επιβιώσουν.
Μόλις πριν λίγες μέρες, στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μίλησε για το παράλογο της κοινωνικής ισότητας, κάτι για το οποίο δεν τρέφει «αυταπάτες», καθώς είναι «αντίθετο στην ανθρώπινη φύση, στην ίδια τη δημοκρατία και τα ατομικά δικαιώματα». Είναι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας νεοναζί; Όχι. Είναι τέτοιες ιδέες επικίνδυνες για όποιον οδηγεί αναπηρικό αμαξίδιο, είναι μαύρος, μετανάστης, γκέι ή λεσβία, γενικώς μειονότητα; Όπερ έδει δείξαι, σε πιο επιτακτικό τόνο από ποτέ.
Ο κοινωνικός δαρβινισμός της Χρυσής Αυγής και του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού θέλει νεκρούς Φύσσες. Όχι μόνο γιατί δεν είναι «άριστοι», σύμφωνα με τα πρότυπα του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, αλλά γιατί δεν μοιάζουν στα μούτρα τους, γιατί υπερασπίζονται όσους ψάχνουν ήλιο για να φωτίσουν τη μαύρη τους μοίρα. Όχι μόνο γιατί στέκονται στο πλάι των αδύναμων, αλλά γιατί απορρίπτουν θεωρίες για ανώτερους και κατώτερους και επιλέγουν να στηρίξουν τον άνθρωπο. Από τον φασισμό, τη Χρυσή Αυγή και όλους δαύτους, ο άνθρωπος κινδυνεύει. Αν αμφιβάλλει κανείς, ας ρωτήσει τη μάνα του Φύσσα.
Πρώτα όμως κινδυνεύει από τον φόβο και μετά από τα μαχαίρια τους. Γι’ αυτό έχει σημασία που χθες γέμισαν οι δρόμοι. Για να μη φοβάται πια κανείς.
Διάβασε ακόμα, αν θες, τα δυο πρώτα Editorial:
– Βολικές εξισώσεις για βολεμένους
– Υπουργεία Επενδυτών, υφυπουργεία Πρωταθλημάτων
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.