O Jo Di είναι γνωστός στους χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από τα γραφήματα και τον καυστικό σχολιασμό της πολιτικής και οικονομικής επικαιρότητας. Πρόσφατα ο λογαριασμός του στο facebook έκλεισε για τρίτη φορά και ανέβηκε ξανά δύο μέρες μετά. Από τα τέλη Γενάρη έγινε στόχος Ελλήνων φασιστών, εξαιτίας της διαφοροποίησής του στα συλλαλητήρια για το μακεδονικό, στη συνέχεια ένα γράφημά του έγινε αφορμή, μαζί με άλλα σκίτσα και γραφήματα από όλο τον κόσμο, για την αντίδραση του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, που ζήτησε τη διαγραφή του γραφήματος από το διαδίκτυο. Αυτή ήταν και η αιτία του τελευταίου αποκλεισμού από το facebook, ο οποίος άρθηκε χάρη στην αντίδραση των υποστηρικτών της σελίδας.
Είχαμε επικοινωνήσει μαζί του λίγο πριν από αυτόν τον τελευταίο αποκλεισμό για να μας μιλήσει σχετικά με τη λογοκρισία στο διαδίκτυο και το έργο που προβάλει μέσα από τη σελίδα του. Τα γεγονότα που μεσολάβησαν απρόσμενα έκαναν αυτή τη συνέντευξη ακόμα πιο επίκαιρη.
Πριν λίγες μέρες το facebook έκλεισε για τρίτη φορά το λογαριασμό σου. Πως αντέδρασες; Τελικά πόση ελευθερία υπάρχει στο διαδίκτυο;
Η πρώτη αντίδραση ήταν να δημοσιεύσω όπου έχω τη δυνατότητα το γεγονός αυτό και να φωτίσω την απόπειρα λογοκρισίας με κάθε δυνατό τρόπο. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που οδήγησε το Facebook να ξανα ανοίξει τη σελίδα. Η αντίδραση των φίλων και υποστηρικτών που το έμαθαν και ενήργησαν μαζικά αναφέροντας στο Facebook το γεγονός ζητώντας την επαναλειτουργία της.
Η ελευθερία τίθεται υπό αμφισβήτηση και στο διαδίκτυο αλλά και έξω από αυτό. Όσο δύσκολα γίνεται ανεκτή η διαφορετική άποψη, η διαφορετική στάση ζωής ή τα πιστεύω έξω από τις ισχύουσες κοινωνικές νόρμες και επιταγές στην πραγματική ζωή, με την ίδια δυσκολία γίνεται και διαδικτυακά.
Πρόσφατα ο Ερντογάν με δικαστική απόφαση ζήτησε την αφαίρεση γραφήματός σου. Τι ακριβώς έγινε και πως ενημερώθηκες; Ποιες ήταν οι πρώτες σου σκέψεις;
Το Twitter με ενημέρωσε μέσω e-mail για την δικαστική απόφαση της Κωνσταντινούπολης με την σημείωση πως δεν αποτελεί νομική συμβουλή του προς εμένα αλλά ειδοποίηση και πως σε περίπτωση που δεν προβώ εγώ σε κάποια ενέργεια διαγραφής, ενδεχομένως να κληθούν να το πράξουν εκείνοι. Οι πρώτες σκέψεις μου ήταν πως τελικά όλη αυτή η προσπάθεια έχει κάποια αξία. Όταν μπαίνει στη λογική να ζητήσει ο δικτάτορας Ερντογάν τη διαγραφή ενός γραφήματος δείχνει τη δύναμη που αυτό σωρευτικά απέκτησε μετά τη δημιουργία του (το 2015) μέχρι σήμερα. Ταυτόχρονα η διαχρονικότητα των εγκλημάτων του Ερντογάν είναι κάτι που θα έπρεπε να τον προβληματίζει και όχι η αποτύπωση αυτών σε γραφήματα.
Παρακολουθείς τις εξελίξεις στην Τουρκία; Σε ανησυχεί η παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκεί;
Παρακολουθώ όσο προλαβαίνω τις εξελίξεις σε αρκετές χώρες και μέσα σε αυτές αδιαμφισβήτητα είναι και η Τουρκία. Τα τελευταία χρόνια άλλωστε πρωταγωνιστεί στη διεθνή ειδησεογραφία και για τα εγκλήματα κατά των προσφύγων και για τις συμμετοχές της σε πολέμους της περιοχής και για τις συνεχείς προκλήσεις της απέναντι στις γειτονικές της χώρες αλλά πολύ περισσότερο για τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται η εξουσία στους πολίτες της. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, πολίτες της Τουρκίας, έχουν διωχθεί, έχουν απολυθεί, φυλακιστεί, εξοριστεί και άλλες τόσες χιλιάδες ζουν μόνιμα με τον φόβο και την απειλή. Η Τουρκία δεν αποτελεί ασφαλή χώρα για κανέναν με τον Ερντογάν.
Πως θα περιέγραφες αυτό που κάνεις; Είναι μια μορφή αντίστασης εκφρασμένη καλλιτεχνικά;
Θα έλεγα ότι είναι μια μορφή αντιπληροφόρησης με τα μέσα που κατάφερα να αποκτήσω στο πέρασμα των χρόνων. Η γραφιστική είναι το χόμπι μου (οδοντίατρος είναι το επάγγελμα μου) και οι γνώσεις χρήσης των μέσων παραγωγής των δημιουργιών έχουν ξεκινήσει από πολύ μικρή ηλικία. Η αντίσταση, ενδεχομένως, να έρχεται από την μαζική χρήση εικόνων που με το μήνυμα τους ασκούν μια πίεση, ενοχλούν ή προσπαθούν να φωτίσουν πτυχές, γεγονότα ή ειδήσεις που κάποιοι τις θέλουν στο σκοτάδι. Από την άλλη δεν μπορώ να βγάλω από το κάδρο την διαρκή εσωτερική ανάγκη για πολιτική έκφραση που είναι και η κινητήριος δύναμη όλων όσων κάνω.
Ως ένας Έλληνας που ζει και εργάζεται στο εξωτερικό πως βιώνεις την άνοδο του συντηρητισμού στην Ελλάδα και την Ευρώπη;
Κατοικώ και εργάζομαι στην Ολλανδία, τα τελευταία οχτώ χρόνια και μπορώ να πω ότι έχω εντοπίσει μεταβολές στην κοινωνία που ζω και σε οικονομικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο ξενοφοβίας και ρατσισμού.
Τα πρώτα μνημονιακά χρόνια φυσικά, την περίοδο που η Ελλάδα ήταν περίγελος της Ευρώπης και του κόσμου – η αντιμετώπιση απέναντι στους Έλληνες, άγγιζε τα όρια της στοχευμένης επίθεσης. Με την έναρξη των προσφυγικών ροών λόγω του πολέμου στη Συρία, βρέθηκαν άλλοι άνθρωποι να παίξουν το ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου στα μάτια των λαών της Ευρώπης. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Μια βόλτα στις μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης, όπως π.χ. το Παρίσι ή τις Βρυξέλλες αρκεί για να δει κανείς τις ακρότητες που μας επιφυλάσσει το μέλλον που μας ετοιμάζουν. Οπλισμένοι στρατιώτες στο δρόμο, στους σταθμούς, στις εισόδους των εμπορικών καταστημάτων, έλεγχος και ταυτοποιήσεις παντού και από την άλλη χιλιάδες άστεγοι πολίτες να κοιμούνται στο δρόμο.
Ο συντηρητισμός έχει έρθει για να μείνει και η ιστορία δείχνει να επαναλαμβάνεται με έναν εξαιρετικά επικίνδυνο τρόπο για τους λαούς της Ευρώπης. Τα σημάδια είναι εκεί. Μην τα αγνοήσουμε.
*Περισσότερα ακόμη γραφήματα, στην ιστοσελίδα jodi.graphics
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.