«Μπήκε η άνοιξη μα δεν ήρθες. Με γέλασες. Και κάθε που αλλάζει η εποχή θυμάμαι τις υποσχέσεις σου. Αδειανό μπουκάλι. Ο χρόνος που περνά. Δε γερνούν οι λύπες. Γυρνούν και ξαναγυρνούν σαν τα τρένα… Δεν έχω άλλο τρόπο να σου μιλήσω. Μια γλώσσα γνωρίζω με σένα. Αυτή που ξέρουν οι άνθρωποι όταν αγαπούν, εκείνη που φτιάχνουν λέξεις δικές τους, με μακρόσυρτα σίγμα, εικόνες θολές, ασπρόμαυρες. Και το μελάνι αλλάζει χρώμα σαν φτάνει στα μάτια του παραλήπτη. Δεν έχω άλλη γλώσσα να  σου μιλήσω. Πώς να καταλάβεις αλλιώς αφού οι άλλες λέξεις είναι γυμνές; Εσένα σου πρέπουν φράσεις  να χαϊδεύουν ό,τι πόνεσε ο χρόνος σου, να απαλύνουν τα μάτια σου, να ποιούν ελπίδες…»

Πόσο έχουν ανάγκη οι λέξεις να ακούγονται! Κάθε μέρα! Κάθε στιγμή

«Σ’ αγαπώ

κι όταν χτυπάει μεσάνυχτα

κι όταν ακούγεται ο τελευταίος ασπασμός μιας πόρτας πίσω μας

κι όταν πρέπει να υπομείνουμε πολύ

κι όταν χρειάζεται τα δικά μας παράθυρα να ανοίγουμε

κι όταν καθόλου δεν ξεκουράζεται αυτό το “σ’ αγαπώ”

ολοένα

διαρκώς

ανάμεσα στους δαίμονες και στα θαύματα

συνέχεια

Σ’ ΑΓΑΠΩ».
Θάνος Ανεστόπουλος

Είδα ποιητές άγνωστους σε χωριά, σε σοκάκια, στα μπαρ ξημερώματα γερμένους στο πλάι, κουρασμένους από την αναμονή, ξέπνοους από το ποτό χωρίς κουράγια, να ποιούν λέξεις και στιχάκια και να ελπίζουν πως έτσι πάει η ζωή πιο πέρα , γλυκαίνει ο χρόνος και μαλακώνει το πρόσωπο. Είδα κι άλλους καθισμένους παράμερα να παλεύουν με τις λέξεις να σώσουν την ψυχή τους ή την ψυχή των άλλων. Γιατί η ποίηση είναι για όλους. Κι όσοι πρόλαβαν και οι άλλοι που ακόμα τρέχουν να προλάβουν τα αδύνατα. Γιατί η ποίηση κάνει τον κόσμο μας καλύτερο. Γιατί η ποίηση είναι ο τρόπος να αλαφρύνεις την ψυχή τη δική σου και την ψυχή του άλλου. Γιατί η ποίηση είναι ένα σφυρί που σπάει τον τοίχο και συναντάς τους ανθρώπους σε ξέφωτα, ανταμώνεις το φόβο σου, τον μικραίνεις, τον ξορκίζεις!
Για όλους αυτούς ετούτη η μέρα….

Παρήγορο που γέμισαν οι τοίχοι ποίηση. Παρήγορο που γκρεμίσαμε τα τείχη που μας χωρίζουν από το διπλανό. Έστω για μια μέρα! Η δικιά μας μέρα!

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Ζει στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Ιστορία – Αρχαιολογία και Συντήρηση Έργων Τέχνης αλλά εργάζεται στην εκπαίδευση. Πιστεύει στην αυτοδιάθεση των ανθρώπων και στην ελευθερία. Ονειρεύεται ακόμα σαν παιδί κι ελπίζει πως κάποτε θα καταφέρουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Γράφει όταν οι σκέψεις στριμώχνονται και διεκδικούν χώρο στο κεφάλι της. Έχει πια την πεποίθηση ότι όλοι είμαστε περαστικοί κι έχουμε την ανάγκη να βρούμε άξιους συνταξιδιώτες που θα λέμε μόνο αλήθειες. Αγαπημένες της λέξεις η ουτοπία και η χαρμολύπη. Ίσως γιατί έχει καταλάβει πως αυτό είναι η ζωή.

Related Posts

//