Σε κατάσταση απελπισίας βρίσκονται οι εργαζόμενοι από τα κοινωφελή προγράμματα εργασίας, καθώς ακόμη δεν έχει δοθεί λύση με την ανανέωση των συμβάσεών τους – Το αποτέλεσμα είναι όσοι δεν έμεναν από πριν στη Λέσβο να έχουν εγκλωβιστεί στο νησί χωρίς εισόδημα – Τραγική είναι η κατάσταση στον καταυλισμό, που παρουσίαζε ήδη μεγάλες ανάγκες ενόσω υλοποιούνταν κανονικά τα προγράμματα
Όμηροι της κυβερνητικής κωλυσιεργίας να ανανεώσει τις συμβάσεις εργασίας στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης της Μόριας είναι δεκάδες εργαζόμενοι. Παρά την υπόσχεση του Γιάννη Βρούτση στη Βουλή και τη δέσμευση κονδυλίου για τετράμηνη παράταση των προγραμμάτων, η οποία έχει δημοσιευτεί και στην ιστοσελίδα του ΟΑΕΔ, ακόμη δεν έχει επιλυθεί στην πράξη το πρόβλημα. Το αποτέλεσμα είναι οι εργαζόμενοι που δεν ζούσαν από πριν στο νησί να μένουν εγκλωβισμένοι, περιμένοντας τις εξελίξεις, ακόμη και για δύο μήνες χωρίς κανένα εισόδημα.
Την ίδια ώρα οι μόνιμοι εργαζόμενοι στον καταυλισμό της Μόριας υφίστανται ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις, καθώς ο πληθυσμός των προσφύγων είναι πολύ μεγαλύτερος σε σχέση με ένα χρόνο πριν, όταν βρίσκονταν σε πλήρη ανάπτυξη τα προγράμματα. Ακόμη και τότε βέβαια ο αριθμός των εργαζομένων από τα κοινωφελή προγράμματα δεν ήταν αρκετός για να καλυφθούν οι ανάγκες.
Από τους 285 εργαζόμενους οι οποίοι απασχολούνταν, σήμερα έχουν απομείνει 22. “Κάθε ημέρα μένουμε και λιγότεροι” λέει στην «Αυγή» ο Χρήστος Λιακόπουλος, που εργαζόταν μέχρι τις 13 Ιανουαρίου ως φροντιστής στην πτέρυγα των ανήλικων προσφύγων, καθώς κάθε ημέρα που περνάει λήγει και μία σύμβαση. Όπως επισημαίνει, ακόμη και την περίοδο που δούλευαν οι 285 εργαζόμενοι από τα κοινωφελή, εξακολουθούσαν να υπάρχουν ανάγκες για μεγαλύτερο προσωπικό, ενώ ο πληθυσμός των προσφύγων δεν ξεπερνούσε τους 7.000. Σήμερα οι πρόσφυγες στη Μόρια είναι περισσότεροι από 21.500…
Χωρίς φροντιστές και συνοδούς οι ανήλικοι πρόσφυγες
“Σήμερα (σ.σ.: χθες) επισκέφθηκα την πτέρυγα όπου εργαζόμουν και δεν υπήρχε κανένας εργαζόμενος στις υπηρεσίες για τα 170 με 180 προσφυγόπουλα. Είναι μόνο εθελοντές, οι προϊστάμενοι και η συντονίστρια” λέει ο Χρήστος.
Μιλώντας για τη δουλειά του εκεί αναφέρει ότι το πρωί πήγαινε να κάνει την καταγραφή των παιδιών, παίρνοντας παρουσίες, τα ρωτούσε αν είναι καλά, τους υπενθύμιζε και φρόντιζε για τα ραντεβού με ψυχολόγο και άλλους γιατρούς, ενώ πήγαινε καθημερινά ως συνοδός τα προσφυγάκια στο σχολείο της Μετάδρασης, όπου μαθαίνουν Ελληνικά και Μαθηματικά. “Τα μαθήματα, μετά κόπων βασάνων και εθελοντών, συνεχίζονταν. Όμως εδώ κι ένα μήνα οι αθλητικές δραστηριότητες στις οποίες πήγαιναν τα παιδιά επίσης με συνοδούς διακόπηκαν”.
“Η δέσμευση του υπουργού και η έγκριση του κονδυλίου μας δίνει ελπίδες, αλλά δεν είναι αρκετή. Η προηγούμενη κυβέρνηση, όταν είδε το πρόβλημα, έδωσε άμεσα παρατάσεις. Με όλη αυτή την καθυστέρηση γινόμαστε όμηροι. Δεν μας λένε για παράδειγμα ‘μην περιμένετε την παράταση, πηγαίνετε σπίτια σας’. Εμείς, που είμαστε από επαρχία, εγώ από την Αμαλιάδα, πληρώνουμε ενοίκιο, το οποίο είναι τουλάχιστον 200 ευρώ. Τα λειτουργικά έξοδα είναι τρομερά. Γιατί δεν είναι μόνο το ενοίκιο, είναι και το ρεύμα, είναι και το φαγητό και πόσα ακόμη. Ας μας πει κάποιος υπεύθυνα τι να κάνουμε”.
Ερώτηση στη Βουλή από τον ΣΥΡΙΖΑ
Για το ζήτημα κατέθεσαν επερώτηση χθες στη Βουλή 64 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι υπογράμμιζαν παράλληλα την ανάγκη να δοθούν μόνιμες λύσεις για τη συμπλήρωση του αναγκαίου προσωπικού. “Είναι γνωστό ότι πολλές ανοιχτές δομές φιλοξενίας και Κέντρα Υποδοχής δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσουν επαρκώς χωρίς το προσωπικό του προγράμματος κοινωφελούς εργασίας και συγκεκριμένα τα προγράμματα Β’ και Γ’ Κύκλου, που είναι επιτακτική ανάγκη να ανανεωθούν.
Επίσης η μεγάλη πλειονότητα των εργαζομένων του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, ειδικότερα το προσωπικό των αυτοτελών υπηρεσιών, εργάζονται με καθεστώς συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Με τη θέσπιση του κανόνα 1 προς 1 στην αναλογία προσλήψεων / αποχωρήσεων που πέτυχε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και την ψήφιση του Ν. 4590/2019 περί ετήσιου και πολυετούς προγραμματισμού προσλήψεων, δίνεται η δυνατότητα μόνιμης κάλυψης μέρους των κενών οργανικών θέσεων και καλύτερης εξυπηρέτησης των αναγκών.
Παρά ταύτα η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει δείξει καμία διάθεση να ενισχύσει τις αντίστοιχες υπηρεσίες, με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η ομαλή λειτουργία, να υπάρχει κίνδυνος να χαθεί η πολύτιμη εργασιακή εμπειρία και να βρίσκονται σε καθεστώς ανασφάλειας και συνεχούς πίεσης οι εργαζόμενοι τόσο στις διοικητικές όσο και στις επιχειρησιακές οργανικές μονάδες” ανέφεραν μεταξύ άλλων θίγοντας συνολικά την επικίνδυνη και αναποτελεσματική πολιτική της κυβέρνησης στο προσφυγικό.
“Έχουν να μαζέψουν δυο μήνες τα σκουπίδια”
Την κατάσταση περισώζουν όσο μπορούν ορισμένοι εργαζόμενοι που πηγαίνουν εθελοντικά σε δομές αλληλεγγύης εντός και εκτός νησιού. Την περασμένη Δευτέρα επισκέφθηκε το νησί και τον καταυλισμό αντιπροσωπεία από την Αλληλεγγύη για Όλους, η οποία ενίσχυσε τους πρόσφυγες με βασικά είδη υγιεινής (σαμπουάν, οδοντόκρεμες, σερβιέτες, παιδικές πάνες κ.ά.) τα οποία είχαν συγκεντρώσει δομές αλληλεγγύης στην Αττική. “Θέλαμε με έναν τρόπο να φτιάξουμε ένα ανάχωμα στο κλίμα που υπάρχει και πριμοδοτείται από τις τοπικές αρχές” δηλώνει στην «Αυγή» ο Μιχάλης Υδραίος, συντονιστής του κόμβου αλληλεγγύης.
Μιλώντας για τις εικόνες που αντίκρισαν ανέφερε ότι “η κατάσταση είναι απερίγραπτη, ειδικά εκτός του καταυλισμού, όπου ο κόσμος ζει κυριολεκτικά μέσα στη ζούγκλα σε παραπήγματα. Διαβιούν πάνω από 22.000 άτομα στη Μόρια και οι συνθήκες είναι άθλιες. Μιλάμε για μια υγειονομική βόμβα, καθώς ο δήμος έχει να μαζέψει δύο μήνες τα σκουπίδια”. Πίσω από τη στάση αυτή της Πολιτείας θεωρεί πως υπάρχει πολιτική σκοπιμότητα κι ότι η κυβέρνηση θέλει να διαμορφώσει τις χειρότερες δυνατές συνθήκες διαβίωσης, προσδοκώντας ότι θα αποτρέψει άλλους πρόσφυγες από το να έρθουν στη χώρα.
Το προσφυγικό ζήτημα όμως, όπως απέδειξε και η κίνηση επανασύστασης του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί απλοϊκά και με ρατσισμό. Αλλά ούτε και με καθυστερήσεις. Ειδικότερα η κατάσταση στη Μόρια είναι οριακή. “Τα πράγματα είναι επί χίλιες φορές χειρότερα από αυτά που βλέπεις στο Ίντερνετ. Είναι τραγική η καθημερινότητα. Δε μιλάμε για το μακρινό μέλλον. Αν όλο αυτό αφεθεί στην τύχη του για 5-10 μέρες, πολύ φοβάμαι ότι θα έχουμε διάφορα αρνητικά συμβάντα. Ήδη τα φαινόμενα βίας είναι καθημερινά, και από ανηλίκους ακόμη”.
“Δεν υλοποιούνται οι κατάλληλες πολιτικές ώστε να φεύγει ο κόσμος, όπως συνέβαινε με την προηγούμενη κυβέρνηση. Από τους 19.800 που έρχονταν, οι 19.150 έφευγαν, με αποτέλεσμα να δημιουργείται θετικό ισοζύγιο” υπογραμμίζει ο Μιχάλης Υδραίος.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.