Vertigo της Χρύσας Βαϊνανίδη

Home
Αρχείο

Οι ζωές των άλλων

Χρύσα Βαϊνανίδη
Vertigo της Χρύσας Βαϊνανίδη
Ελλείψει φαντασίας να πρωταγωνιστήσει τη ζωή της όπως εκείνη ήθελε, έψαχνε μανιωδώς για σκηνοθέτη. Μια νουβέλα του Προυστ, μία σκοτεινή εξομολόγηση του Ντοστογιέφσκι, ένα απαγορευμένο πάθος στον Ουγκώ, μια πολυτάραχη ερωτική ζωή στον Κούντερα, ένα βαθύ ερωτικό ταξίδι στο Μπαρρίκο, ένα απρόσμενο τέλος στο Μουρακάμι και στο Μπάρνς. Όλες οι ζωές περνούσαν μπροστά στα μάτια της.

Κρύες σκέψεις σαν χειμώνας

Χρύσα Βαϊνανίδη
Vertigo της Χρύσας Βαϊνανίδη
Ήταν Γενάρης. Καθόταν σε ένα παγκάκι μες την παγωνιά προσπαθώντας να καταλάβει τι τον παγώνει πιο πολύ. Το κρύο παγκάκι ή η μοναξιά του; Πριν δυο χρόνια νόμιζε ότι είχε περάσει τα χειρότερα Χριστούγεννα της ζωής του. Ήταν καλεσμένος στο εξοχικό του διευθυντή του για ρεβεγιόν.

«…Εκείνα που μένουν»

Χρύσα Βαϊνανίδη
Vertigo της Χρύσας Βαϊνανίδη
Αγαπητό μου ημερολόγιο, οι εποχές αλλάζουν και ο χρόνος ξεφτίζει τις στιγμές μας όπως τα χρώματα ξεθωριάζουν στον ήλιο. Η μνήμη ασθενεί και όσα ζήσαμε είναι πια ένα παρελθόν που προσπαθεί να μάθει κολύμπι στο χείμαρρο της καθημερινότητάς μας. Αποφεύγω να βάζω θετικά ή αρνητικά πρόσημα στην κάθε εποχή.

Χαμένες Ζωές

Χρύσα Βαϊνανίδη
Vertigo της Χρύσας Βαϊνανίδη
Είναι μερικοί άνθρωποι που πιστεύουν πως αν κατηγορήσουν πρώτα από όλα τον εαυτό τους, απαλλάσσουν τους άλλους από την τάση τους να κριτικάρουν. Νομίζουν πως έτσι έκαναν ένα βήμα παραπέρα, για να μείνουν τελικά στάσιμοι και βολεμένοι στην συνείδηση τους που μοιάζει με σπασμένο παράθυρο: μπάζει από παντού.

Το μαχαίρι

Χρύσα Βαϊνανίδη
Vertigo της Χρύσας Βαϊνανίδη
Γύρισε εξουθενωμένη από τη δουλειά. Χωρίς να σκέφτεται, βγάζει τα τακούνια της, και τακτοποιεί μηχανικά το παλτό της. Βγάζει το στενό πουκάμισο για να μπορέσει να ανασάνει. Είναι εκπληκτικό πώς ένα ρούχο είναι επιφορτισμένο με τόση κούραση. Αέρας.
2012 - 2020
//