Τι να συμβαίνει με τους ανθρώπους άραγε;
Η Αθήνα δεν είναι η πόλη που γνώρισα.Η ζωή κυλούσε, με δυσκολίες βέβαια, αλλά κυλούσε. Και όταν η ζωή τσουλάει, απλώς την παίρνεις στο κατόπι. Τώρα, κάτι έχει αλλάξει.
Ενοχές
Ο σχιζοειδής εαυτός ξαναβγαίνει στην επιφάνεια. Δεν υπάρχουν πάντα κλωστές. Δεν υπάρχει πια τύχη ή ατυχία.
Υπάρχει η Επιλογή. Μια Επιλογή κρέμεται από μια κλωστή.
Περί Κέρδους & Κόστους
Η λογική κοστίζει ακριβά.Το συναίσθημα είναι ανεκτίμητο.
Αιώνιοι Τζογαδόροι
Τελικά όλοι παίζουμε για την πάρτη μας. Στεγνά και στυγνά.
Ενός λεπτού Καταγγελία
Βαρέθηκα τις λέξεις, τις σκέψεις, τις α-βάσιμες θέσεις, τις υπερχρεωμένες υποσχέσεις. Ήθελα ζωντάνια, περηφάνια, στεφάνια, σιντριβάνια και ξεφτισμένα από έρωτα ντιβάνια.
«Πήγα σε μάγισσες, σε χαρτορίχτρες»
Ένα περίεργο πράγμα με αυτή την κοπέλα: Όπως πίνει τον καφέ της, με τον ίδιο τρόπο ερωτεύεται.
«Εμείς, οι Κανίβαλοι»
Ο άνθρωπος της Δύσης θεωρείται πολιτισμένος..
Πάρα τα μεταμοντέρνα σπίτια, πίσω από τα κοστούμια και τις γόβες, παρά τους νόμους και τους κανόνες, πέρα από τους καλούς τρόπους του savoir vivre, παρά τα διαστημόπλοια και το σωματίδιο Higgs, κάπου κρύβεται ένας Κανίβαλος.
«Η καταστροφή είναι αφροδισιακή»
Τότε κατάλαβε, πως η ικανοποίηση της ώριμης γνώσης του δεν θα είχε καμία σημασία πια για εκείνον. Γιατί ό,τι αφήνεις σε αφήνει. Ό,τι διστάζει, σαπίζει.
«Ξυπόλητος στα συντρίμμια ενός έρωτα»
Έκλαψε. Όχι για εκείνα που συνέβησαν, αλλά για εκείνα που είχαν περάσει ανεπιστρεπτί. Έκλαψε για εκείνα, που δεν θα συμβούν ποτέ πια
Αδέσποτοι
Φαντάσου έναν ανθρώπινο νου
εγκλωβισμένο σε ένα
κελί.
Life against stories
Η ζωή έχει αλλά σχέδια. Ο έρωτας δεν μπορεί να μην είναι τραγικός, ακόμα και σε ένα παραμύθι.
Πόσο κοστολογείται ο έρωτας, monsieur;
Οι άνθρωποι συνήθως ελκύονται από εκείνο που θεωρείται μόδα της εποχής...