Δεν είσαι μόνος. Όλα είναι δρόμος
Από το προηγούμενο βράδυ είχε γίνει η αρχή. Σφυριά οι σκέψεις στο κεφάλι σου να χτυπούν και να διεκδικούν χώρο. Να πίνεις παυσίπονα κι ο ήχος να μεγαλώνει. Σφυρί κι αμόνι. Κι εκείνο το εκκωφαντικό τικ τακ να ‘χ...
Σκέφτομαι και γράφω
Η μάνα μου αγόρασε καινούρια σάκα. Εγώ ήθελα την παλιά με την τρύπια τσέπη. Πάντα αγαπούσα τις μικρές και μεγάλες τρυπούλες. Περνούσα ανάμεσα τα δαχτυλάκια και μετρούσα τις ανάσες μου.
Το σχολείο το αγαπούσα...
Υπάρχω
Αθήνα-Θεσσαλονίκη
14-6-2017
Η σκέψη είναι φθορά. Μα το μυαλό δεν σταματά να σκέφτεται. Σκόρπιες σκέψεις πάνε κι έρχονται, από δω και από κει. Τελευταία με απασχολεί πολύ η ύπαρξη. Σκέφτομαι άρα υπάρχω (Cogit...
Λίθοι της λήθης
Του Nικόλα Μακαρώνα
Χορτάριασαν μέσα μας οι πέτρες του χειμώνα.... ποτέ τους δεν κατάφεραν να κινηθούν όπως έπρεπε, ποτέ τους δεν στρογγύλεψαν τις γωνίες τους... ακριβώς γιατί ποτέ δεν κύλησαν στις αμμουδιές...
Αιρετικό σημείωμα εποχής
Του Άρη Γάρου
Το πιάνεις στην ατμόσφαιρα. Εύκολα, με την αφή, με την αναπνοή. Έτσι όπως μοιάζει να κόβεται η αναπνοή του κόσμου στο ξεπέρασμα του καλοκαιριού.
Η ανεμελιά, η ευκολία, το φλου, περνάνε στην ...
«Πονάει η μνήμη μου και σκούζει σαν θηρίο»*
Υμηττού! Μεγάλος δρόμος. Ούτε την αρχή βλέπω, ούτε το τέλος. Μια ευτραφής κυρία γελά δυνατά. Η κυρία. Ο κύριος. Ο δρόμος. Ο μεγάλος δρόμος. Υμηττού! Τσιγάρο στη μέση του δρόμου. Σακίδιο στην πλάτη. Ένα αυτοκίνη...
Ανάγκη για ουρανό
Η ανάγκη υπερτερεί της ηθικής. Υπερτερεί και της αξιοπρέπειας. Η ανάγκη, γράφει κάπου ο Μολιέρος, κάνει τον άνθρωπο ανήμερο θηρίο. Η ανάγκη καταστρέφει τα όνειρα. Η ανάγκη φέρνει τη μετριότητα. Η μετριότητα κατ...
Περί έρωτος και σωμάτων
Της Σοφίας Νταλή
Κοίτα πως τα σώματα ακουμπιούνται
και τα δάχτυλα μπλέκονται μεταξύ τους
τα μαλλιά μπερδεμένα και τα σεντόνια τσαλακωμένα
άραγε, έτσι να είναι και με τα συναισθήματα;
έτσι είναι ο έρωτα...
Όχι αντίο. Μόνο καλή αντάμωση!
Άτιμα αντίο! Βαριά λέξη. Κουφάρια απόμειναν άνθρωποι κι άνθρωποι, ξεροσταλιάζοντας, υψώνοντας χέρια, κουνώντας μαντήλια! Γι’ αυτό προτιμούσα περισσότερο εκείνο το «γεια σου». Έμοιαζε με χαιρετισμό αφετηρίας. Όμ...
Μαμά μεγαλώνω!
Ήταν καλοκαίρι, ήμασταν διακοπές με τους γονείς μου, περνούσαμε όμορφα τότε και πάντα ανυπομονούσα να έρθει το καλοκαίρι. Πολλές φορές με έπαιρναν μαζί τους η γιαγιά και ο παππούς στις διακοπές τους. Τότε και α...
Σας σερβίρω έναν έρωτα!
Αύγουστος! Στην ακμή του καλοκαιριού κρεμασμένες όλες οι προσδοκίες μας. Τσαμπιά σταφύλια, φεγγάρια, μελτέμια, παρέες, παράταση ζωής! Ετούτο το μήνα η αίσθηση πως θα ζήσεις για πάντα! Να τα ζήσεις όλα. Μα πιο π...
«Τα μπάνια του λαού»
Παρασκευή 28 Ιουλίου. Μεσούντος του καλοκαιριού. Εδώ πάντα κρατάει παραπάνω. Άλλος κόσμος. Άλλος πλανήτης. Σε λίγο θα έχουμε τα «μπάνια του λαού». Τι αστεία έκφραση!
Αλμυρίκια! Αντηλιακό! Αλμύρα! Ανυπομονησία!...