‘Ενα φρενάρισμα του χρόνου
Κάθε πρωί σε συναντούσα να κοιτάς τη θάλασσα σα να περίμενες νέα. Ανείπωτα και χιλιοειπωμένα συνάμα όλα. Κι ο χρόνος να σε ανταμώνει με κάθε κύμα που έσκαγε στα πόδια σου. Ερχόταν, χάιδευε τις πληγές, τις πότιζ...
Παρασκευιάτικος Έρωτας
Έξω η νύχτα είναι κρύα κι ομιχλώδης
‘δω, μέσα, σύννεφα καπνού πάνω απ’ το μπαρ
Δείχνει γελοίος όταν το παίζει μυστηριώδης
Δείχνει κακόκεφη σαν ξεπεσμένη σταρ
Με μια ματιά τού λέει «Μην προσπαθήσεις»
Μ’ έ...
Οι Κυριακές θέλουν αέρηδες για να πάνε παρακάτω
Τριπλός ελληνικός, τσιγάρο στριφτό, κλάμερ στο μακρύ πια μαλλί, ήλιος του Οκτώβρη σαν οκτωβριανή επανάσταση, θάνατος ενός αμετανόητου φασίστα, "γράμμα στον Κωστή" της Ξένιας Καλογεροπούλου, ένα μωρό που γελά, μ...
Ένα ζεϊμπέκικο πριν πεθάνω
Οι επιθυμίες είναι σαν το οξυγόνο. Κι όμως τις αφήνεις πίσω να σε περιμένουν να ξαναγυρίσεις. Ανασαίνεις και φουσκώνεις σα μπαλόνι το στομάχι. Φυλάς τον αέρα για αργότερα, όταν θα λιγοστεύει από τα παράπονα και...
Γιατί συμπαθώ τους μετανάστες
Τέλη της δεκαετίας του ’80. Έβραζε ο τόπος. Έτσι έλεγε ο πατέρας μου. Δεν καταλάβαινα τι εννοούσε. Το μυαλό μου, όταν άκουγα για «αναβρασμό» πάντα πήγαινε στο καλοκαίρι. Έλεγε κι άλλα ακαταλαβίστικα, ασυνάρτητα...
«Αρχίζω με το Σ’ Αγαπώ»
9/9/2016
Ηράκλειο
«Ήρθες, είδες, απήλθες. Κι εγώ σου γράφω ακόμα γράμματα. Ο καθένας πορεύεται όπως μπορεί. Άλλος με τις λέξεις του κι άλλος με την απουσία. Εμένα η ανάγκη μου είναι γράμματα. Θαρρώ πως έτσι β...
Συνήθεια να ακουμπά η ψυχή εκεί που λαχταρά
Ένας ακόμη θάνατος ήρθε να μας υπενθυμίσει την αξία να ζούμε. Να μην αναπνέουμε δηλαδή για να δουλεύουμε, να λέμε συχνότερα σε αυτούς που αγαπάμε ότι τους αγαπάμε, να σεργιανίζουμε πιο πολύ στα όνειρα μας.
Ε...
«Ιδανικοί αυτόχειρες»
Μεγάλωσα με μια ιστορία αυτοκτονίας ενός μακρινού συγγενή. Άκουγα να το συζητούν μεταξύ τους οι μεγάλοι. Να συνομιλούν χαμηλόφωνα για το «συγχωρεμένο». Μια θηλιά στο ταβάνι κι ύστερα μια μαριονέτα κρεμασμένη, ά...
Δεν έχω χρόνο
Άτιμο πράγμα τούτο το σκιάχτρο που φτιάξαμε. Το κάναμε παντιέρα και πορευτήκαμε. Ένα σωρό μάχες τις δώσαμε μόνοι. Οι άλλοι δεν είχαν χρόνο κι εμείς ξεμείναμε από κουράγια. Κι ύστερα μάθαμε πως δεν έχουμε την αν...
Χάρισμά σας ο θεός σας
Είχε πανσέληνο χθες. Αυγουστιάτικο φεγγάρι ολόγιομο, φωτεινό, ατόφιο σα χρυσός εικοσιτεσσάρων καρατίων. Ολοκάθαρο, χωρίς προσμίξεις και περιττά φτιασίδια. Όλοι ξεχύθηκαν στις παραλίες και στους λόφους, στις αλά...
Να προσέχεις τον κήπο μου
Από τη βιβλιοθήκη ξεκινούσα πάντα. Λες και ήταν το πιο πολύτιμο από όλα. Λες και ήταν καβατζωμένη η ζωή εκεί μέσα στα ποιήματα, στα μυθιστορήματα, στα «εκατό χρόνια μοναξιά». Εκείνο το πιο παλιό, το πιο αγαπημέ...
Καλοκαιρινή Φλυαρία
Θέλω να σας μιλήσω για το καλοκαίρι. Τα καλοκαίρια σε τούτο το νησί.
Αμπαρωμένες καρδιές και ξεκλείδωτες πόρτες, με το κλειδί απάνω, να ‘χει να βολεύεται η πεθυμιά και η ανάσα. Σε μια ξεκλείδωτη πόρτα και σ’ έ...