Γκρίζες Προσδοκίες
IV. Άνοιξη
Ο καιρός ανοίγει
Κι ανοίγουν οι πληγές μου
Συνήθισα στο γκρίζο
Κι ο ήλιος μοιάζει πια βαρύς
Σαν ηθοποιοί κι οι δύο
Περιμένουμε τη Λύση
Διαβάζουμε ...
Μπορώ να σου γράψω τώρα που πέρασαν τα χρόνια και εντέλει δεν έμπλεξα με τα ναρκωτικά. Γαμημένα σαράντα! Ήρθαν γρήγορα κι ας μετρούσα αντίστροφα πάντα. Ήρθαν και προσπέρασαν. Έχω και άσπρες τρίχες στα μαλλιά. Τ...
Έγινες πια μια ανυπόστατη, κερωμένη ανάγκη χωρίς πρόσωπο, χωρίς μάτια, χωρίς στόμα. Μόνο να μιλώ για σένα μπορώ. Τίποτα άλλο δεν έμεινε. Βαλτωμένο νερό οι ώρες που κυλούν γρατζουνώντας το σκοτάδι. Αυλάκια οι γρ...
Πρόλογος
Ανοίγω λίγο τα παντζούρια να με δει ο ήλιος. Καλοκαίριασε, μα πως γίνεται να βρέχει ακόμα; Αναγκάζω τα μάτια μου να κοιτάξουν τον ήλιο γιατί μου λείπουν βιταμίνες, είπε ο γιατρός. Να ερωτεύεσαι μια ...
Δεν ξέρω τι μ΄ έχει πιάσει τις τελευταίες μέρες. Είναι που άργησε φέτος η άνοιξη και τώρα που ήρθε επιτέλους, με κάνει καχύποπτη και δύσπιστη. Μπορεί να φταίει και η πληγή μου που δεν έχει δέσει ακόμα καλά και ...
Γκρίζες προσδοκίες
ΙΙΙ. Ρώσικη Ρουλέτα
Θέλω απλά να σ’ ακουμπήσω.
μια στιγμή να ξέρω ότι είσαι εδώ
Κι αν φύγεις μετά, θα σιωπήσω.
Κι αν πονέσω ξανά, θα είναι απτό.
Το άδικο να το βυθ...
Το πέρασμά μας από τον πλανήτη Γη είναι πολύ σύντομο και οι ευκαιρίες έρχονται μόνο μια φορά. Μια ευκαιρία για να ζήσεις καλά, μία για να πεθάνεις αξιοπρεπώς, μία για να φτάσεις στο ύψιστο επίπεδο αυτού που λέμ...
Σου γράφω, όλο σού γράφω και τίποτα δε λέω. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, μην ξεχαστούμε και μας πάρει το ποτάμι κι εμάς σαν τους άλλους. Αντιστέκομαι ακόμα. Έτσι θέλω να πιστεύω. Έτσι να ελπίζω. «Σε ποιους αντι...
Αν προσπαθήσω θα θυμηθώ ποιος ήμουν και ποιος είμαι
αν είμαι γιατί δεν πιστεύω
αν πιστέψω θα προδωθώ ή θα ζήσω
αν ζήσω ποιος μου εγγυάται την ευτυχία
αν η ευτυχία είναι μπλόφα
αν η μπλόφα δραπετεύσει με τι...
Το 3pointmagazine.gr «κλείνει» 4 χρόνια ζωής. Τέσσερα χρόνια γεμάτα όνειρα, ανησυχίες, δυσκολίες αλλά πάντα με έμπνευση και αγάπη γι’ αυτό που δημιουργούμε. Ένα αυτοδιαχειριζόμενο και ανεξάρτητο περιοδικό που υ...
Έχω δυο σπίτια. Το ένα στεγάζει το σώμα μου, το άλλο τις σκέψεις μου. Το δεύτερο δίνει αέρα στο μυαλό μου, επιβραβεύει τη φαντασία μου, παρηγορεί τις ανασφάλειες μου, κλείνει σε αγκαλιά τους ανομολόγητους έρωτε...
Γκρίζες Προσδοκίες
ΙΙ. Σκιές
Πάλι για λίγο πλανεύτηκες στο χθες
κι εγώ το σήμερα θρηνώ.
Το τρέφω μόνο από δυό θολές στιγμές
και εσύ μου λες να κρατηθώ.
Στο χθες σου υψώνονται σκιές.
...